Να σώσουμε την Πρωτοβάθμια Υγεία από τη διάλυση

Η πιο βάρβαρη ως τώρα επίθεση στην υγεία, που αφορά εκατομμύρια ανθρώπους σε όλη τη χώρα, πραγματοποιείται με το νομοσχέδιο που κατέθεσε η κυβέρνηση στη βουλή την Παρασκευή 24 Γενάρη και ήδη συζητιέται στην αρμόδια επιτροπή. 

 

Το νομοσχέδιο όμως δεν διαλύει μόνο την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, κλείνοντας τα περισσότερα πολυϊατρεία του ΕΟΠΥΥ-ΙΚΑ, αλλά οδηγεί και σε διαθεσιμότητα-κινητικότητα και τελικά στην απόλυση 8.500 εργαζόμενους, για να υπηρετηθεί ο στόχος Μητσοτάκη-τρόικας για 12.500 διαθεσιμότητες. 

 

Στην ουσία, με το σχέδιο Αδ. Γεωργιάδη για το ΠΕΔΥ (Πρωτοβάθμιο Εθνικό Δίκτυο Υγείας), γίνεται ακόμα πιο δύσκολη η πρόσβαση στη δημόσια υγεία για κάθε εργαζόμενο, άνεργο και ηλικιωμένο. Οι χαμηλόμισθοι και η συντριπτική πλειοψηφία των συνταξιούχων, με τη μετατροπή του ΕΟΠΥΥ μόνο σε αγοραστή και όχι πάροχο υπηρεσιών υγείας, οδηγούνται στις ιδιωτικές κλινικές και τα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα, που σημαίνει ότι θα πρέπει να βάλουν βαθιά το χέρι  –στην άδεια τσέπη τους– για να έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας. Αυτή τη στιγμή πάνω από 3.000.000 άνεργοι και ανασφάλιστοι είναι αποκλεισμένοι από το δημόσιο σύστημα υγείας.

 

Οι κυβερνητικές διαβεβαιώσεις ότι η μετάβαση στο νέο καθεστώς δεν σημάνει καμία καθυστέρηση, είναι το λιγότερο γελοίες και κυνικές. Η κυβέρνηση κλείνει τις μονάδες του ΙΚΑ-ΕΟΠΥΥ (για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα) και ο ένας μήνας είναι ανεδαφική εκτίμηση, καθώς οι διοικητικές διαδικασίες που απαιτούνται για την υπαγωγή των μονάδων στο νέο σύστημα είναι εξαιρετικά χρονοβόρες, με ανυπολόγιστες συνέπειες για την υγεία των λαϊκών στρωμάτων. 

 

Η υπερφόρτωση των νοσοκομείων για τουλάχιστον 8 μήνες, όσο υπολογίζεται ότι θα διαρκέσει η διαδικασία υπαγωγής των μονάδων του πρώην ΕΟΠΥΥ στις ΥΠΕ (Υγειονομικές Περιφέρειες) και η απορρόφηση του προσωπικού που θα κριθεί «κατάλληλο» και δεν θα απολυθεί, είναι αναπόφευκτο αποτέλεσμα της αντικοινωνικής  πολιτικής του υπουργείου Υγείας. 

 

Συγχρόνως, υπονομεύεται ο δημόσιος χαρακτήρας της ΠΦΥ, καθιστώντας την υγεία προνομιακό χώρο δραστηριοποίησης του μεγάλου κεφαλαίου, μετακυλώντας το κόστος στους ασφαλισμένους. Ο ΕΟΠΥΥ, ως αποκλειστικός αγοραστής, σημαίνει ότι έχει εξασφαλισμένα τα πακέτα παροχών από τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα –διαγνωστικά κέντρα, κέντρα φυσιοθεραπείας, ιδιωτικές κλινικές– καθώς αυτές οι παροχές θα είναι φτηνότερες, κυρίως λόγω χαμηλού εργατικού κόστους και πενιχρών μισθών στον ιδιωτικό τομέα, και άρα θα προκρίνονται ως πιο κατάλληλες.  

 

Είναι τέτοιος ο πόθος της κυβέρνησης να τα δώσει όλα στους ιδιώτες, που επιτρέπει με το νομοσχέδιο την επαναλειτουργία ιδιωτικών κλινικών που είχαν κλείσει από το 1991, δύο δεκαετίες πριν δηλαδή, λόγω ακαταλληλότητας των κτιρίων όπου στεγάζονταν. Επίσης, δίνει τη δυνατότητα ακόμα και στα spa(!) να θεωρούνται Μονάδες Πρωτοβάθμιας Υγείας. Αν σε όλα αυτά προστεθούν τα απανωτά χαράτσια στα φάρμακα και τις επισκέψεις σε νοσοκομεία και ιατρεία και τα επιπλέον κλεισίματα νοσοκομείων που δρομολογούνται, η κατάσταση γίνεται εφιαλτική.

 

Η δημιουργία ενός ενιαίου συστήματος δημόσιας πρωτοβάθμιας υγείας, το οποίο θα εξυπηρετεί ισότιμα όλη την κοινωνία και όχι τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα, θα είναι μια από τις άμεσες προτεραιότητες της κυβέρνησης της Αριστεράς. Με αναγκαία πρόσληψη ιατρικού προσωπικού και μεταβατική περίοδο για τους ήδη υπηρετούντες γιατρούς, προκειμένου να ενταχθούν στο νέο σύστημα ή να προτιμήσουν το ιδιωτικό τους ιατρείο. Με γενναία χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, που θα εξασφαλίζει την πλήρη και δωρεάν πρόσβαση σε όσους ζουν και εργάζονται στη χώρα, ανεξάρτητα αν είναι ασφαλισμένοι ή όχι.