Η κινητοποίηση του Κοινωνικού Ιατρείου Αλληλεγγύης ήταν ομολογουμένως μια μεγάλη επιτυχία. Δεν είναι μόνο το πλήθος κόσμου που συμμετείχε και έφτασε τα 400 άτομα. Είναι και το ότι στην κινητοποίηση συμμετείχε ένα μεγάλο φάσμα φορέων και σωματείων.
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
Ήταν εκεί εθελοντές και ασθενείς του ΚΙΑ, εργαζόμενοι και μέλη ΔΣ των σωματείων του ΑΧΕΠΑ και του ΓΝΘ Γεννηματάς, απεργοί της Coca Cola, καθηγητές των ΕΛΜΕ και συνάδελφοι σε διαθεσιμότητα, απολυμένοι σχολικοί φύλακες, απολυμένες καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών, αντιπροσωπεία του αυτοδιαχειριζόμενου εργοστασίου της ΒΙΟΜΕ, εκπρόσωποι της Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας, της Κίνησης «Απελάστε το Ρατσισμό», της Homophonia, της Πρωτοβουλίας Κατοίκων Τούμπας, μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, αγωνιστές και αγωνίστριες από οργανώσεις της Αριστεράς, φοιτητές και πολλοί άλλοι. Παρόμοιες κινητοποιησεις το 2012, αλλά και το φθινόπωρο του 2013, είχαν σαφώς μικρότερη συμμετοχή.
Όμως ποιες ήταν οι αιτίες της πετυχημένης αυτής κινητοποίησης;
1. Η πολύ συστηματική προετοιμασία. Οι δύο συσκέψεις φορέων, που έγιναν, εξασφάλισαν τη μεγαλύτερη δυνατή γνωστοποίηση του γεγονότος και τη μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή στην προσπάθεια. Σημαντικό ρόλο έπαιξε η γνωστοποίηση του γεγονότος στα ηλεκτρονικά μέσα, καθώς και με αφίσα και προκήρυξη. Το ότι το ΚΙΑ δεν είναι κομματικός φορέας, αλλά συσπειρώνει ευρύτατες δυνάμεις από διάφορους χώρους του κινήματος, έπαιξε το ρόλο του στην ακτινοβολία της παρέμβασης. Πέρα από την αδιαμφισβήτητη αναγνώριση από μεγάλο κομμάτι κόσμου της δράσης και της προσφοράς του ιατρείου. Η δράση αυτή όχι μόνο στηρίχτηκε από ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, άλλες αριστερές οργανώσεις και ανένταχτους αγωνιστές, αλλά έγινε υπόθεση κάθε κομματιού του κινήματος στην πόλη. Μόνο το ΠΑΜΕ, παίρνοντας αποφάσεις ΕΛΜΕ και συλλόγων γονέων, επέλεξε να κάνει κινητοποίηση για τα ζητήματα υγείας στο υπουργείο Μακεδονίας Θράκης, ερμηνεύοντας με το δικό του τρόπο τη γενική απόφαση της ΟΛΜΕ που αφορούσε δράσεις για την υγεία.
2. Η κατανόηση από κομμάτια του κινήματος ότι η δωρεάν πρόσβαση στην υγεία αφορά όλο τον κόσμο, ανεξάρτητα αν εργάζεται ή όχι στους χώρους της υγείας. Και ειδικά τώρα που οι άνεργοι και ανασφάλιστοι αυξάνονται διαρκώς, το θέμα της πρόσβασης στα νοσοκομεία και στις δομές υγείας είναι πια ζήτημα ζωής και θανάτου για μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού. Η συμμετοχή αντιρατσιστικών οργανώσεων και κινήσεων ενάντια στις διακρίσεις έχει να κάνει με την καθολικότητα του αιτήματος για δωρεάν πρόσβαση στην υγεία και άρση όλων των αποκλεισμών.
3. Η κατανόηση από κομμάτια του εργατικού κινήματος ότι κάθε μάχη που δίνεται είναι και δική τους υπόθεση. Γιατί δεν είναι μόνο η κινητοποίηση του ΚΙΑ στην οποία συμμετείχαν οι απεργοί της Coca Cola ή οι απολυμένες καθαρίστριες. Συμμετείχαν και στην κινητοποίηση ενάντια στις διαθεσιμότητες που οργάνωσαν οι ΕΛΜΕ στον Ευκλείδη, αλλά και στη διαδήλωση ενάντια στις διαθεσιμότητες, την ανεργία και τις απολύσεις που οργάνωσαν τα πρωτοβάθμια σωματεία. Κάθε κινητοποίηση είναι ευκαιρία όλοι όσοι αγωνίζονται να αναδείξουν τα αιτήματά τους και να δηλώσουν ότι κάθε αγώνας ενάντια στις μνημονιακές πολιτικές είναι αγώνας όλων. Αυτό θα είναι πολύτιμη εξέλιξη, αν απλωθεί σιγά σιγά σε όλο το εργατικό κίνημα, αλλά και ευρύτερα.
Μέσα απο αυτή την εμπειρία είναι φανερό ότι δομές αλληλεγγύης σε συνθήκες κινηματικής ύφεσης μπορούν να βοηθήσουν στη συγκρότηση αντιστάσεων. Αρκεί να υπάρχει αυτή η κατεύθυνση σε όσους συμμετέχουν σε αυτές. Και είναι σημαντικό η αλληλεγγύη να συνδυαστεί με δράσεις και ιδέες που προωθούν την κινητοποίηση όσων χτυπιούνται από την κυβερνητική πολιτική.
Στην κινητοποίηση του ΚΙΑ βρίσκεται το σπέρμα του μοντέλου δράσης των δυνάμεων του κινήματος που μπορεί να ανατρέψει την κυβέρνηση του Σαμαρά και να δημιουργήσει εκείνη τη συσπείρωση που θα ανατρέψει τους ταξικούς συσχετισμούς και θα ανοίξει το δρόμο στην Αριστερά ως εκφραστή των δυνάμεων της εργασίας.