Όλοι μαζί στο δρόμο του αγώνα!
Σε γενική πανεργατική πανελλαδική απεργία καλούν την Τετάρτη 9 Απριλίου η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ. Αυτή η γενική απεργία φαίνεται ότι δεν είναι μια ακόμη εθιμοτυπική απεργία, όπως θα μπορούσε να πει κανείς, αν αναλογιστούμε ότι τα τελευταία 4 χρόνια στην Ελλάδα έχουν οργανωθεί, δεκάδες γενικές απεργίες. Προήλθε από τη μεγάλη πίεση που ασκούν στις συνδικαλιστικές ηγεσίες, οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων στο Δημόσιο, αλλά κυρίως η οργή του κόσμου από την καθημερινή εξαθλίωση της ζωής του αλλά και από τα νέα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση.
Μέτρα που μπορεί να οδηγήσουν ακόμη και στην εξαφάνιση του ίδιου του συνδικαλιστικού κινήματος, που οδηγούν σε νέες απολύσεις και λουκέτα, που οδηγούν στην οριστική διάλυση τα ασφαλιστικά ταμεία.
Πρωτοβουλίες
Επίσης είναι πρώτη φορά εμφανές το πλήγμα στον γραφειοκρατικό μηχανισμό της ΠΑΣΚΕ στα συνδικάτα, όπου, παρά την αντίρρησή της στο να βγει 24ωρη απεργία (στη ΓΣΕΕ), παρά την προσπάθεια να μην πάρει αποφάσεις δράσεις το Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ (με τη συμβολή της ΔΑΚΕ και της παράταξης του Μπαλασόπουλου, της Δημοσιοϋπαλληλικής Ανατροπής), η απόφαση για τη γενική απεργία πέρασε. Αυτό που χρειάζεται τώρα είναι να παρθούν οι απαραίτητες πρωτοβουλίες για την καλύτερη οργάνωσή της. Η Αριστερά πρέπει να εκμεταλλευθεί την ευκαιρία, για να οδηγήσει στη δημιουργία ενός πραγματικού ρεύματος ανατροπής στην κοινωνία, αλλά και για να καθοδηγήσει τις εξελίξεις στο εργατικό κίνημα και να προκαλέσει μεγαλύτερη αλλαγή των συσχετισμών υπέρ της στο εργατικό κίνημα.
Οι δυνάμεις που συγκρότησαν τη ΜΕΤΑ (Μαχητική Εργατοϋπαλληλική Ταξική Ανατροπή) χρειάζεται να γίνουν μπροστάρηδες, με μεγάλες περιοδείες στους χώρους και με οργάνωση έμπρακτης αλληλεγγύης στους υπό απόλυση εργαζόμενους. Στους χώρους δουλειάς πρέπει να γίνουν άμεσα συνελεύσεις και εκδηλώσεις ενημέρωσης για την «αξιολόγηση».
Οργάνωση «από τα κάτω»
Αλλά και στις γειτονιές οι οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, οι επιτροπές αγώνα, τα συντονιστικά σωματείων, φορέων και κατοίκων, πρέπει να πάρουν πάνω τους την οργάνωση της απεργίας, με αντίστοιχες κινήσεις αλλά και δυναμικές κινητοποιήσεις όπως οι καταλήψεις δημόσιων χώρων και δρόμων.
Το σταμάτημα των απολύσεων, η επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, οι αυξήσεις στους μισθούς, τις συντάξεις και στα επιδόματα ανεργίας στα επίπεδα του 2009, η επαναλειτουργία σχολείων, νοσοκομείων, πολυϊατρείων του ΙΚΑ και κοινωνικών υπηρεσιών που έκλεισαν ή καταργήθηκαν, περνάει μέσα από αυτούς τους αγώνες και την ανατροπή της κυβέρνησης, που πρέπει να γίνει ο πρωταρχικός στόχος, το βασικό πολιτικό αίτημα, αυτής της απεργίας.
Να μη δώσουμε κανένα δικαίωμα στην κυβέρνηση και σε όσους λένε ότι ο κόσμος δεν κινητοποιείται, να επιχαίρουν στις 9 Απρίλη. Να πείσουμε όσους καλοπροαίρετα μιλούν για την αναγκαιότητα γενικής απεργίας διαρκείας προκειμένου να ανατραπεί η πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ, ότι για να φτάσουμε με επιτυχία σε αυτό το στόχο, χρειάζεται πρώτα να οργανωθεί μια μαζική, σε συμμετοχή αλλά και στη συγκέντρωση, 24ωρη γενική απεργία.