Το Σάββατο,22/3 η Μαδρίτη είδε τη μεγαλύτερη διαδήλωση που έγινε στην ιστορία της ισπανικής δημοκρατίας, καθώς συμμετείχαν πάνω από δύο εκατομμύρια άνθρωποι. Εδώ και περίπου ένα μήνα ξεκίνησαν οι πορείες αξιοπρέπειας (Μarchasdedignidad) από όλες τις γωνιές της Ισπανίας. Συγκεκριμένα οι πορείες που κατέληξαν στη Μαδρίτη, ήταν οχτώ και αποτελούνταν από ανθρώπους όλων των ηλικιών, φύλων και επαγγελμάτων που ξεκίνησαν από όλα τα σημεία της χώρας, ακόμα και από το εξωτερικό.
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
Κοσμοπλημμύρα
Εργάτες, άνεργοι, συνδικαλιστές, απολυμένοι, συνταξιούχοι, άνθρωποι που έχασαν ή κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους γιατί είναι υπερχρεωμένοι, άνθρωποι που δεν είχαν ποτέ ξανα συμμετάσχει σε διαδήλωση, οργανωμένοι σε κόμματα της Αριστεράς αλλά και αναρχικοί έφτασαν με τα πόδια. Άλλοι πάλι ήρθαν με τρένα και πούλμαν, με φορτηγά και αυτοκίνητα. Τις τελευταίες βδομάδες η χώρα ζούσε σε μια όμορφη ανυπομονησία, αφού όλοι περίμεναν να δουν το αποτέλεσματης διαδήλωσης η οποία, σύμφωνα με τους διοργανωτές της καμπάνιας 22 M,ξεπέρασε ακόμα και τις πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις, μια και οι διοργανωτές, όπως και η Ενωμένη Αριστερά σε ανακοίνωσή τους,κάνουν λόγω για δυόμισι εκατομμύρια διαδηλωτές.
Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά αφού η οργή των Ισπανών τους τελευταίους μήνες γίνεται όλο και μεγαλύτερη. Οι δαπάνες για την υγεία έχουν μειωθεί κατά 13%, πάνω από 35.000 οικογένειες έχουν χάσει τα σπίτια τους, οι δαπάνες για την παιδεία έχουν φτάσει στον πάτο, ηεπίσημη ανεργία έχει φτάσει στο 26% και η χώρα βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στη φτώχεια. Αυτή η κατάσταση, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι είχαν προηγηθεί μικρότερες αλλά σημαντικές εργατικές κινητοποιήσεις το προηγούμενο διάστημα –όπως το κίνημα των λευκών μπλουζών στην υγεία (ΜareasΒlancas)–, καθώς και η πολύ οργανωμένη καμπάνια σε κάθε γωνιά της χώρας οδήγησαν σε αυτή την ιστορική μέρα.
Η διαδήλωση είχε ως κεντρικό σύνθημα το «Όχι στην πληρωμή του χρέους, ούτε μια περικοπή ακόμη, έξω οι κυβερνήσεις της τρόικας, ψωμί, εργασία και στέγη για όλους και όλες». Στα διάφορα ισπανικά φόρουμ αλλά και σε βίντεο οι εικόνες είναι συγκινητικές. Ο κόσμος της Μαδρίτης υποδέχτηκεμε χειροκροτήματα και τραγούδια τους πεζοπόρους. Πολλοί διαδηλωτές είχαν φτιάξει αυτοσχέδια πλακάτ, σημαίες όλων των ειδών ανέμιζαν η μία δίπλα στην άλλη. Συνδικαλιστές ανέβαιναν σε σκαλιά και παγκάκια μιλώντας με ντουντούκες και ο κόσμος έκανε ησυχία για να μη χάσει ούτε λέξη. Μεταξύ των συνθημάτων που ακούστηκαν και τραγουδήθηκαν ήταν και τα εξής: «Η κόρη μου θα ήταν εδώ αλλά έχει μεταναστεύσει», «Αν δεν υπάρχει δικαιοσύνη για το λαό δεν θα υπάρχει ειρήνη για την κυβέρνηση», «Θα ήθελα να δω τον Ραχόι και τον Ρουπαλκάπα (ηγέτη του σοσιαλιστικού κόμματος) στην ουρά του ΟΑΕΔ» και «Αυτό που χρειάζεται τώρα είναι μια γενική απεργία».
Βασικό χαρακτηριστικό της μεγαλειώδους κινητοποίησης ήταν η εργατική της σύνθεση. Εκατοντάδες μεγάλα και μικρά σωματεία συμμετείχαν με τις φόρμες εργασίας τους. Οι πυροσβέστες ανέλαβαν την περιφρούρηση της διαδήλωσης σχηματίζοντας μια μεγάλη ανθρώπινη αλυσίδα. Το πανό τους έγραφε χαρακτηριστικά: «Η δουλειά μας είναι να σώζουμε ανθρώπους , όχι τις τράπεζες».
Τόσο το μανιφέστο αυτής της κινητοποίησης όσο και τα ίδια τα συνθήματα έδιναν πολύ μεγάλο βάρος στο ζήτημα του χρέους. Με κάθε τρόπο ο κόσμος της Ισπανίας διαδήλωσε ότι δεν θέλει να πληρώσει ένα χρέος που δημιούργησαν άλλοι. Κυρίαρχο ήταν και το αίτημα για παραίτηση της κυβέρνησης. Η κινητοποίηση ήταν η συνέχεια του κινήματος των αγανακτισμένων (15Μ) και ταυτόχρονα πολύ περισσότερα, αφού τώρα είδαμε ένα κίνημα πιο αποφασισμένο, πιο ριζοσπαστικό, πιο μαζικό, πιο ταξικό.
Απόκρυψη και καταστολή
Όλες αυτές τις μέρες που η ισπανική κοινωνία εγκυμονούσε αυτή τη μεγάλη διαδήλωση, η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ εφάρμοσαν τη μέθοδο της σιωπής και της απόκρυψης. Τα ρεπορτάζ για τις πορείες αξιοπρέπειας ήταν ελάχιστα ενώ την ώρα που οι διαδηλωτές έμπαιναν στην Μαδρίτη η ισπανική τηλεόραση πρόβαλλε ένα ρεπορτάζ για την άνθιση των λουλουδιών στην εξοχή και τον ερχομό της άνοιξης στη χώρα. Την ώρα όπου όλα τα μεγάλα ΜΜΕ του εξωτερικού, όπως το BBC,αναφέρονταν στις «γιγάντιες» ή «στις μεγαλειώδεις» πορείες, τα ισπανικά μέσα έκαναν λόγο για κάποιες χιλιάδες διαδηλωτές, ενώ κάποια άλλα αναγκάζονταν να χρησιμοποιήσουν τη φράση εκατοντάδες χιλιάδες.
Και βέβαια αφού πρώτα αγνόησαν το λαό μετά τον κατέστειλαν. Χιλιάδες αστυνομικοί περίμεναν πάνοπλοι τους διαδηλωτές, ενώ η αστυνομία εμπόδισε την είσοδο πολλών πούλμαν στην Μαδρίτη. Τα ΜΜΕ, παίζοντας τον συνηθισμένο ιστορικό τους ρόλο, πρόβαλαν τα επεισόδια που έγιναν στο τέλος της πορείαςδημιουργώντας την εντύπωση ότι βάνδαλοι είχαν κατακτήσει την πόλη. Ευτυχώς η πλειονότητα των Μαδριλένων δεν ήταν στο σπίτι για να παρακολουθήσει τα ψέματα της τηλεόρασης, αλλά έξω στο δρόμο. Η πραγματικότητα είναι ότι η αστυνομία προσπάθησε να καταστείλει τη διαδήλωση, έκοψε πολλές φορές την πορεία στη μέση προσπαθώντας να διαλύσει το πλήθος, διέκοψε την ειρηνική συναυλία και προχώρησε και σε αρκετές συλλήψεις. Μεταξύ των συλληφθέντων ήταν και η υπεύθυνη για τα κινήματα και την πόλη στην Ενωμένη Αριστερά, Ρακέλ Τενίας.Αρκετοί διαδηλωτές αλλά και αστυνομικοί τραυματίστηκαν, μεταξύ αυτών και κάποιοι ασφαλίτες, οι οποίοι σύμφωνα με τα λεγόμενά του γενικού διευθυντή Ασφαλείας, λιντσαρίστηκαν από το πλήθος.
Ο φόβος της κυβέρνησης απέναντι στους διαδηλωτές ήταν τέτοιος ώστε απαγόρεψε τη διαδήλωση της επόμενης μέρας. Παρ’ όλα αυτά αρκετός κόσμος διαδήλωσε ενώ κάποιοι προσπάθησαν να κατασκηνώσουν στην πλατεία DelSol, οι οποία τελικά εκκενώθηκε αργά το βράδυ από την αστυνομία. Ο πανικός της κυβέρνησης είναι ολοφάνερος και μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, τα κυβερνητικά στελέχη δεν έχουν αναφερθεί καθόλου στη μαζικότητα της διαδήλωσης.
Συνέχεια
Ευτυχώς οι Ισπανοί υπόσχονται ότι θα υπάρχει και συνέχεια. Ήδη οι φοιτητές και ο κόσμος της εκπαίδευσης ετοιμάζουν κινητοποιήσεις για τις 26 και 27 Μάρτη ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης και τις περικοπές. Το ανησυχητικό ωστόσο είναι ότι κατά τη διάρκεια αλλά και μετά τις κινητοποιήσεις το επίσημο site της Ενωμένης Αριστεράς συνέχιζε να έχει ως πρώτη είδηση την προετοιμασία του κόμματος για τη μάχη των ευρωεκλογών, και αρκέστηκε σε μια μικρή ανακοίνωση δύο μέρες μετά. Ας ελπίζουμε ότι ο κόσμος της Ισπανίας και οι αγωνιστές στη βάση της Αριστεράς και των συνδικάτων θα συνεχίσουν αυτό που ξεκίνησαν.Το σίγουρο είναι ότι ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ευρώπη. Άλλοτε πάνω από την Ελλάδα, άλλοτε πάνω από την Πορτογαλία, σήμερα πάνω από την Ισπανία. Λίγο πριν τις ευρωεκλογές και εν μέσω εξαγγελιών των ευρωηγεσιών για περισσότερη λιτότητα και θυσίες, οι λαοί της Ευρώπης σηκώνουν το ανάστημά τους. Τα νέα από την Ισπανία είναι εξαιρετικά. Ας τα διαδώσουμε.