Η δυναμική και οι προοπτικές του ΣΥΡΙΖΑ είναι στο κέντρο της προσοχής της παγκόσμιας Αριστεράς. Είναι σαφές ότι μια νίκη μας εδώ -νίκη αναγκαία και απαραίτητη για τους εργαζομένους και τις λαϊκές δυνάμεις στην Ελλάδα- θα είναι σύνθημα αισιοδοξίας και ανασύνταξης του κοινωνικού κινήματος αντίστασης και της Αριστεράς διεθνώς.
Η τριπλή κάλπη του Μάη βάζει δύσκολα ζητήματα σε όλα τα κόμματα. Σε συνδυασμό με τη βαθιά κρίση του πολιτικού συστήματος, που προκλήθηκε από την πρόσδεση των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ στη μνημονιακή βαρβαρότητα, οδηγεί τα παραδοσιακά «κόμματα εξουσίας» σε εκρηκτικά προβλήματα: το ευρωψηφοδέλτιο της ΝΔ προκάλεσε την περιφρόνηση της Ντόρας, την αποστασιοποίηση της Γιαννάκου, την οργή του Αντώναρου, το «κόψιμο» του ακραιφνούς φίλου του Σαμαρά Φ. Κρανιδιώτη. Σε όλες τις περιφέρειες και τους μεγάλους δήμους η ΝΔ έχει γίνει κυριολεκτικά «μπάχαλο».
Συλλογικότητα
Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε να απαντήσει σε αυτά τα προβλήματα με τις δυσκολίες ενός νέου πολιτικού φορέα και έξω από το μοντέλο αρχηγικής λειτουργίας που έχουν κατοχυρώσει οι Σαμαράς-Βενιζέλος. Η συλλογικότητα και η δημοκρατική λειτουργία στην ΚΕ απέκλεισαν κάποιες λανθασμένες προτάσεις και επέβαλαν -σχεδόν ομόφωνα- τις σωστές επιλογές: η άμεση συμμετοχή της κοινωνικής Αριστεράς (με τις συνδικαλίστριες των καθαριστριών, την Κούνεβα, τους αγωνιστές από την Υγεία, την Εκπαίδευση, την ΕΡΤ, το σωματείο της Nokia κ.λπ.) δίνει, μαζί με τα δοκιμασμένα κομματικά στελέχη, τον τόνο που χρειάζεται.
Μαζί με τους συντρόφους της Αριστερής Πλατφόρμας -και πολλούς άλλους συντρόφους στον ΣΥΡΙΖΑ- διεκδικήσαμε μεγαλύτερη συλλογικότητα και δημοκρατία, ως προϋποθέσεις της υπευθυνότητας, ώστε να αποφεύγονται «αστοχίες», όπως στην περίπτωση της Σ. Σαμπιχά, αλλά και άλλες που προκάλεσαν λιγότερο θόρυβο, αλλά, ίσως, αποτελούν κρισιμότερες επιλογές. Παρ’ όλα αυτά, το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ είναι, τελικά, ένα εργαλείο που επιτρέπει να δοθεί η μάχη που έρχεται. Οι επιθέσεις των ΜΜΕ αποδεικνύουν την ορθότητα της εκτίμησης.
Ανάλογη ήταν η πολιτική συζήτηση σχετικά με τη Διακήρυξη. Οι αρχικές «ευρωκεντρικές» προτάσεις, εμπνευσμένες από τη σαφώς συντηρητικότερη του ΣΥΡΙΖΑ πολιτική του ΚΕΑ, τελικά αποσύρθηκαν. Ο ΣΥΡΙΖΑ παρέμεινε στο έδαφος των συνεδριακών αποφάσεων και στην πολιτική που συμπύκνωνε το σύνθημα «Καμιά θυσία για το ευρώ». Η Διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ επαναλαμβάνει τη δέσμευση για ανατροπή των μνημονίων και των συνοδευτικών μέτρων λιτότητας. Τη δέσμευση για διακοπή πληρωμής τόκων και χρεολυσίων προς τους δανειστές (θέση που αποτελεί casus belli για τους τοκογλύφους…), διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και αποπληρωμή του υπόλοιπου με ρήτρα ανάπτυξης. Τη δέσμευση ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και για εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση των τραπεζών. Τέλος, συμπληρώνει την πολιτική του «Καμιά θυσία για το ευρώ» με τη δέσμευση ότι «δεν θα δεχθούμε εκβιασμούς» από την Ευρωζώνη, ότι θα υπηρετήσουμε την ανατροπή της λιτότητας «με όλα τα δυνατά όπλα» και ότι αν χρειαστεί θα καταφύγουμε στην κρίση του λαού για κάθε αναγκαία δραματική απόφαση, όντας βέβαιοι ότι αυτός θα στηρίξει τις αναγκαίες επιλογές:
«Όπως συμπυκνώνει το σύνθημα "Καμιά θυσία για το ευρώ", απόλυτη προτεραιότητα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι η αποτροπή της ανθρωπιστικής καταστροφής και η ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών και όχι η υποταγή σε υποχρεώσεις που ανέλαβαν άλλοι υποθηκεύοντας τη χώρα. Δεσμευόμαστε ότι θα αντιμετωπίσουμε τις ενδεχόμενες απειλές και τους εκβιασμούς των δανειστών με όλα τα δυνατά όπλα που μπορούμε να επιστρατεύσουμε, ενώ είμαστε έτοιμοι να αναμετρηθούμε με οποιαδήποτε εξέλιξη, βέβαιοι σε κάθε περίπτωση ότι ο ελληνικός λαός θα μας στηρίξει».
Ασφαλώς προϋπόθεση για όλα αυτά είναι η ανατροπή του Σαμαρά και η νίκη μιας αυθεντικής κυβέρνησης της Αριστεράς. Στις συνθήκες που επικρατούν σήμερα στην ΕΕ αυτό σίγουρα θα επιφέρει φαινόμενα «ντόμινο». Δίνοντας έτσι δυνατότητες για αλληλεγγύη με το εργατικό κίνημα και την Αριστερά όλης της ηπείρου, δυνατότητες για μια αυθεντική διεθνιστική πολιτική.
Βάση
Στο ζήτημα της διακήρυξης, μαζί με τους συντρόφους της Αριστερής Πλατφόρμας, προτείναμε μια πιο ριζοσπαστική πολιτική, ένα σύνολο πιο ξεκάθαρων θέσεων, τόσο στα εσωτερικά όσο και στα ευρωπαϊκά θέματα. Παρ’ όλα αυτά, θεωρούμε ότι η διακήρυξη που ψηφίστηκε αποτελεί βάση για κοινή αντιμετώπιση των καθηκόντων.
Ασφαλώς, υπό την προϋπόθεση ότι η πολιτική που αποφασίστηκε θα εκφωνείται δημοσίως από τα κεντρικά στελέχη του κόμματος και δεν θα υποκαθίσταται από την «ευρωκεντρική» άποψη που κατατέθηκε και τελικά αποσύρθηκε μπροστά στις δυσκολίες του ελέγχου της στην ανοιχτή συζήτηση στην ΚΕ.