Σύμφωνα με την αναφορά, του 2014, της ΜΚΟ Oxfam, «τα 67 πιο πλούσια άτομα του κόσμου κατέχουν όσο ο μισός πληθυσμός του πλανήτη»!
Αυτό το διάστημα, ο αριθμός των προσφύγων της φτώχειας, του κλίματος και των πολέμων αυξάνει.
Σοβινιστές, αντιδραστικοί, σεξιστές και ρατσιστές λαϊκιστές φτάνουν στην εξουσία μέχρι και στο κέντρο της Ευρώπης, όπως στην Ουγγαρία.
Οι νεοαποικιακές επεμβάσεις συνεχίζουν στην Αφρική, συχνά κατευθυνόμενες από το γαλλικό κράτος, όπως στο Μαλί ή την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, χωρίς άλλο αποτέλεσμα εκτός από σφαγές, δυστυχία και καταστροφή του περιβάλλοντος.
Πάνω από 20 χρόνια μετά τη συνθήκη του Μάαστριχτ, που προφασιζόταν ότι θα εγκαταστήσει την Ευρώπη μέσα στη φιλελεύθερη και δημοκρατική ουτοπία, τι αποτέλεσμα!
[...]
Για μια Ευρώπη της ειρήνης και της συνεργασίας των λαών
Θέλουμε μια πολιτική αφοπλισμών, ακύρωσης των απεχθών χρεών, μια πολιτική αδελφικής σύμπραξης και αλληλεγγύης με τους λαούς του Νότου. Είμαστε εχθρικοί προς την ιδέα της «ευρωπαϊκής άμυνας», η οποία δεν μπορεί παρά να είναι ένα εργαλείο για τους ανταγωνισμούς που υπάρχουν ανάμεσα στις ΗΠΑ, την Ευρώπη, την Κίνα, τη Ρωσία για την κυριαρχία σε όλο τον κόσμο. Μια Ευρώπη της ειρήνης απαιτεί την κατάργηση ενός ΝΑΤΟ χίλιες φορές ενόχου στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.
Θέλουμε την ανάκληση όλων των ευρωπαϊκών στρατευμάτων, που παίρνουν μέρος σε πολέμους που διεξάγονται ενάντια στους λαούς και να μπει τέλος στην υποστήριξη δικτατοριών, θέλουμε τη μετατροπή των βιομηχανιών όπλων. Στην Αφρική, οι οικονομικές αποζημιώσεις για τις ιμπεριαλιστικές λεηλασίες και η αλληλέγγυα συνεργασία οφείλουν να αντικαταστήσουν τις νεοαποικιακές στρατιωτικές επιχειρήσεις!
Ο Ολάντ και η Μέρκελ υπερασπίζονται τα συμφέροντα της γαλλικής και γερμανικής αστικής τάξης, αντίπαλα και συνδεδεμένα με τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ, στο πλαίσιο της Ατλαντικής Συμμαχίας που διευρύνεται σε όλον τον πλανήτη. Ο ανταγωνισμός τους με τις άλλες μεγάλες, αρπακτικές δυνάμεις, όπως η Ρωσία του Πούτιν, ξεσκίζει τους λαούς. Αντί να χρησιμοποιούν, σήμερα, όλοι τους, την Ουκρανία για να αναβαθμιστούν, χρειάζεται να παλέψουμε μαζί με το λαό της Ουκρανίας, σε μια μάχη ενάντια στους ολιγάρχες και όλες τις εξωτερικές κυριαρχίες.
Αγωνιζόμαστε για μια δημοκρατική ειρήνη, δηλαδή μια ειρήνη που σέβεται τον αυτοπροσδιορισμό των λαών, τα δικαιώματα της γυναίκας, που βασίζει τις διεθνείς σχέσεις στην αλληλεγγύη και τη συνεργασία. Το 2011, οι λαοί των αραβικών περιοχών ξεσηκώθηκαν και ξεκίνησαν μια μακρά διαδικασία για να κατακτήσουν τα δημοκρατικά και κοινωνικά τους δικαιώματα και την κυριαρχία τους. Τους υποστηρίζουμε κόντρα στις δυνάμεις που θέλουν να τους αλυσοδέσουν ξανά!
Έτσι, οφείλουμε να βοηθήσουμε τους εξεγερμένους Σύρους, θύματα, κατ’ αρχήν των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας του Μπασάρ αλ Άσαντ, αλλά και των εγκλημάτων πολέμου των φανατικών πολιτοφυλακών, όπως επίσης οφείλουμε να βοηθήσουμε τους Παλαιστίνους -θύματα των εγκλημάτων της κατοχής. Η Ευρώπη πρέπει να καταδικάσει την ισραηλινή κυβέρνηση, αντί να διατηρεί μαζί της προνομιακές σχέσεις. Πρέπει να αναστείλει τις πολιτικές και οικονομικές της σχέσεις και να μποϊκοτάρει τα προϊόντα ισραηλινής προέλευσης που πωλούνται στην ευρωπαϊκή αγορά, αφού αυτή η χώρα αρνείται να σεβαστεί το διεθνές δίκαιο.
Στον αντίποδα μιας Ευρώπης-δύναμης ευθυγραμμισμένης με το ΔΝΤ και το ΝΑΤΟ, θέλουμε μια Ευρώπη της αλληλεγγύης. Αυτή είναι κοινή μάχη όλων των καταπιεσμένων και θυμάτων εκμετάλλευσης, που θα μπορέσει να επιτρέψει να αναχαιτιστεί η πολύμορφη κρίση που ζούμε, ώστε να δημιουργήσουμε μαζί έναν κόσμο με ελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη.