Σ το φόντο της οικονομικής κατάρρευσης και της κοινωνικής εξαθλίωσης, η πολιτικά απονομιμοποιημένη κυβέρνηση (μετά και τα αποτελέσματα των τελευταίων εκλογικών αναμετρήσεων) επιχειρεί να συνεχίσει το έργο της υποβάθμισης και διάλυσης της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης. Η ψήφιση των οργανισμών από τις συγκλήτους των πανεπιστημίων, καθώς και η εξίσωση των πτυχίων των ΑΕΙ με αυτά των ιδιωτικών κολεγίων είναι τα πρώτα βήματα για την υλοποίηση ενός συνολικού σχεδίου που βρίσκεται απέναντι στα συμφέροντα των φοιτητών και των εργαζομένων.
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
Οργανισμοί
Οι οργανισμοί που καλούνται να ψηφίσουν οι σύγκλητοι των σχολών ουσιαστικά αποτελούν έναν «μπούσουλα» για το πώς θα δομείται η ζωή, η φοίτηση και η εργασία εντός του πανεπιστημίου. Πρόκειται για το μέσο εφαρμογής των νόμων Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου σύμφωνα με τις επιταγές της ΕΕ και των συμφερόντων της. Συγκεκριμένα η ψήφιση των οργανισμών θα επιφέρει διαγραφές φοιτητών και την επισημοποίηση της φοίτησης στα ν+2 έτη, πειθαρχικά «για κάθε παρακώλυση της ακαδημαϊκής λειτουργίας», δημιουργία προγραμμάτων σπουδών με αλυσίδες μαθημάτων και πιστωτικές μονάδες θέτοντας τις βάσεις για τη διάσπαση πτυχίων και τη δημιουργία ατομικών προγραμμάτων σπουδών, δίδακτρα στα μεταπτυχιακά προγράμματα και γενικότερα επιχειρηματικοποίηση του πανεπιστημίου, καθώς τα προγράμματα σπουδών του θα πρέπει να είναι εναρμονισμένα πλήρως με τις ανάγκες της αγοράς και όχι με τις ανάγκες του φοιτητή.
Είναι χαρακτηριστικό ότι τα σχέδια των οργανισμών υιοθετούν: δύο κύκλους προγραμμάτων σπουδών πλήρως εναρμονισμένους με το εθνικό και ευρωπαϊκό πλαίσιο προσόντων και τον ευρωπαϊκό χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης, πιστοποίηση με κριτήρια «αποδοτικότητας» από την Αρχή Διασφάλισης Ποιότητας (ΑΔΙΠ) ως απαραίτητη προϋπόθεση για την ύπαρξη τόσο των προπτυχιακών όσο και των μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών, πλήρη αποδοχή της νέας αυταρχικής δομής στη διοίκηση του πανεπιστημίου από τα συμβούλια διοίκησης, τους πρυτάνεις σε ρόλο μάνατζερ, τους κοσμήτορες-άρχοντες των σχολών και τις προβληματικές συγκλήτους σε ρόλο παρατηρητή, πλήρη κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου και της ελεύθερης διακίνησης ιδεών, καθώς και την ίδρυση ανώνυμων εταιρειών που θα διαχειρίζονται τη λειτουργία των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων.
Προώθηση συμφερόντων
Το σχέδιο της μνημονιακής συγκυβέρνησης είναι σαφές και μοναδικούς αποδέκτες έχει τους φοιτητές και τους εργαζομένους. Η κυβέρνηση και η πλειοψηφία των συγκλήτων προσπαθούν να βάλουν μπροστά τους διοικητικούς υπαλλήλους, δίνοντάς τους κάλπικες υποσχέσεις για αποφυγή των απολύσεων με την ψήφιση των οργανισμών. Γίνεται σαφές πως τα κέντρα εξουσίας προσπαθούν, με τον πιο βρόμικο τρόπο, να διχάσουν τους πρωταγωνιστές της πιο μεγαλειώδους διαρκούς απεργίας των τελευταίων μηνών. Όμως όλοι, κρυφά ή φανερά, γνωρίζουν πως τα δικαιώματα των εργαζομένων και η πάλη για ένα καλύτερο δημόσιο πανεπιστήμιο δεν εξαγοράζονται με υποσχέσεις και οργανισμούς. Οι κοινοί αγώνες φοιτητών-εργαζομένων και ο συντονισμός των δράσεων όλων των κοινωνικών κινημάτων είναι αυτοί που θα βάλουν ταφόπλακα στην κυβέρνηση και στα καταστροφικά για τις ζωές μας σχέδιά της. Αποφάσεις όπως αυτή της συγκλήτου της Πάτρας για αναστολή της διοικητικής λειτουργίας του ιδρύματος τη Δευτέτρα 26/5 ως συμβολική ένδειξη διαμαρτυρίας για τις διαθεσιμότητες των διοικητικών υπαλλήλων προφανώς δεν αρκούν, αλλά έχουν τη σημασία τους αν σκεφτεί κανείς ότι στο ΕΚΠΑ ο οργανισμός πέρασε αυθαίρετα από τον πρύτανη χωρίς ψηφοφορία, υπό τις αποδοκιμασίες των φοιτητών.
Εξίσωση πτυχίων
Το 2006-2007 το φοιτητικό κίνημα έδωσε μια ηχηρή απάντηση στην προσπάθεια αναθεώρησης του άρθρου 16, που θα άνοιγε το δρόμο για τη δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων. Σήμερα φαίνεται πως η κυβέρνηση προσπαθεί να θέσει το ίδιο ζήτημα από την πίσω πόρτα. Στις 29/4, στο πλαίσιο του νομοσχεδίου του υπ. Ανάπτυξης που αφορούσε τις λαϊκές αγορές, πέρασε και μια τελείως άσχετη και αντισυνταγματική τροπολογία του υπ. Παιδείας. Σύμφωνα με την τροπολογία αυτή, πτυχία που θα δίνονται από ιδιωτικά κολέγια που καμουφλάρονται πίσω από τη μορφή του «διεθνούς οργανισμού στον οποίο συμμετέχει η Ελλάδα» θα έχουν την ίδια αξία με τα πτυχία των ΑΕΙ. Με τη διάταξη αυτή πραγματοποιείται το καθοριστικό βήμα για την άμεση υποβάθμιση των πτυχίων των ΑΕΙ χάριν των πτυχίων ιδιωτικών κολεγίων. Έτσι, λοιπόν, «διεθνείς οργανισμοί» νομιμοποιούνται να πουλάνε τίτλους σπουδών ισάξιους με αυτούς των ΑΕΙ έναντι υψηλών διδάκτρων.
Η κυβέρνηση αποδεικνύει μέρα με τη μέρα πως είναι αδίστακτη και δεν πρόκειται να παραδώσει εύκολα τα όπλα. Χρέος μας είναι να βάλουμε φρένο στα καταστροφικά σχέδιά της για τη διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης μέσα από την οργάνωση των αγώνων, τη σύμπραξη φοιτητών-εργαζομένων και τη σύνδεση των επιμέρους αιτημάτων με το αίτημα της συνολικής ανατροπής. Αυτό που είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι ότι η απάντηση σε αυτήν τη λυσσαλέα επίθεση έχει καθυστερήσει δραματικά.