Το μεγάλο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας

Στριμωγμένη στις μυλόπετρες των ανταγωνισμών ντόπιων και διεθνών καπιταλιστών και του πολιτικού χρόνου που τελειώνει, η συγκυβέρνηση επιταχύνει το σχέδιο ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας. Ακτές, τουριστικά και άλλα ακίνητα, κερδοφόρες επιχειρήσεις, λιμάνια, ακόμα και αρχαιολογικοί χώροι, βρίσκονται στις προτεραιότητες του «πλιάτσικου» που οργανώνει το ΤΑΙΠΕΔ για λογαριασμό ισχυρών επιχειρηματικών συμφερόντων. 
Πριν από λίγες μέρες 55 ακίνητα, ανάμεσά τους η μαρίνα Ζέας, το χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού, συγκροτήματα «Ξενία» όπως στην Ακροναυπλία, όπου είναι ενταγμένο σε περιοχή Natura, ακίνητα στην Πλάκα, στη Γλυφάδα, στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης και σε άλλες ακριβές περιοχές, τμήμα του κάστρου της Πύλου, πέρασαν στο αμαρτωλό ΤΑΙΠΕΔ για να βγουν στο σφυρί. 
Υπήρξε δε τέτοια βιασύνη για την παράδοση της εκμετάλλευσης σε ιδιώτες, που τρία σημαντικά «φιλέτα» της Αττικής μεταβιβάστηκαν στο φορέα ιδιωτικοποιήσεων από τη διυπουργική επιτροπή, ενώ προορίζονταν για το Παράκτιο Μέτωπο ΑΕ, όπου μέτοχος παραμένει το Δημόσιο και έχει συσταθεί για τον ίδιο σκοπό. 
Την ίδια ώρα φουντώνει η διαμάχη για την ιδιωτικοποίηση των λιμανιών. Το ΤΑΙΠΕΔ ανακοίνωσε τα επενδυτικά σχήματα που ενδιαφέρονται για την απόκτηση του 67% του μετοχικού κεφαλαίου του ΟΛΘ (ανάμεσά τους η κοινοπραξία ρωσικών σιδηροδρόμων και ομίλου συμφερόντων Περιστέρη) και ενέκρινε τα πέντε σχήματα που εισέρχονται στη β’ φάση του διαγωνισμού για τον ΟΛΠ (COSCO κ.ά.), εξέλιξη που έφερε την παρέμβαση Μώραλη-Μαρινάκη. Ο νεοεκλεγείς δήμαρχος Πειραιά έστειλε επιστολή στον Σαμαρά ζητώντας «την αναθεώρηση των επιλογών του ΤΑΙΠΕΔ για τον ΟΛΠ, καθώς και τη διευρυμένη συμμετοχή του Δήμου Πειραιά στο ΔΣ του ΟΛΠ», υπενθυμίζοντας ότι και το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο θέλει κομμάτι από την πίτα. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η αντιπαράθεση Μαρινάκη και Μελισσανίδη για την έκταση του πρώην εργοστασίου λιπασμάτων στη Δραπετσώνα.
Παράλληλα συνεχίζονται οι διαδικασίες για την παράδοση σε ιδιώτες της «μικρής ΔΕΗ», της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ, παρά την απόφαση του ΣτΕ, που δεν επιτρέπει την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ, και το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στη Θεσσαλονίκη, όπου το 98% των συμμετασχόντων είπαν «όχι» στην ιδιωτικοποίηση του νερού. Εκτός από όλα τα παραπάνω, στα θερινά τμήματα της Βουλής –για την αποφυγή κάποιου «ατυχήματος»– θα συζητηθούν τα νομοσχέδια για τον αιγιαλό, τα δάση και τα Ρυθμιστικά Σχέδια Αθήνας και Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για νομοθετικές παρεμβάσεις στην κατεύθυνση της εκχώρησης του δημόσιου πλούτου και της καταστροφής του περιβάλλοντος. 
Πριν από το αιφνιδιαστικό «λουκέτο» στη Βουλή βέβαια, η κυβέρνηση φρόντισε να παραδώσει τις δημόσιες ψηφιακές συχνότητες, μέσα από έναν διαγωνισμό-παρωδία, στην κοινοπραξία των 6 τηλεοπτικών σταθμών Digea, με τίμημα 18 εκατ. ευρώ. Ποσό που θα καταβληθεί σε 15 χρόνια ή 16.000 ευρώ το μήνα και με τριετή περίοδο χάριτος. Αντίτιμο μηδαμινό μπροστά στα 715 εκατ. ευρώ που εκτιμάται η αξία των συχνοτήτων. Με άλλα λόγια, απώλεια δημοσίων εσόδων και συνέχιση των προπαγανδιστικών φιλοκυβερνητικών ύμνων από τα δελτία των καναλαρχών. 
Για την Αριστερά, η απάντηση απέναντι στη λεηλασία του δημόσιου πλούτου δεν χωράει μισόλογα. Δεν υπάρχουν «υγιείς» και «πειρατικές» επενδύσεις. Καμία ιδιωτικοποίηση -  καμία εμπορευματοποίηση της δημόσιας περιουσίας και των κοινωνικών αγαθών. Απόλυτη στήριξη και ενεργή συμμετοχή στα κινήματα αντίστασης σωματείων και κάθε συλλογικότητας που παλεύει για την αποτροπή του ξεπουλήματος. Επαναφορά υπό δημόσιο-κοινωνικό έλεγχο όλων των ΔΕΚΟ και οργανισμών στρατηγικής σημασίας και ακύρωση όλων των μνημονιακών εκποιήσεων, με στόχο τη στήριξη του άμεσου προγράμματος ριζοσπαστικών μέτρων της κυβέρνησης της Αριστεράς.