Η επιστράτευση να σπάσει στο δρόμο
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
Η μάχη που ξεκίνησε ενάντια στο ξεπούλημα της «μικρής ΔΕΗ» φαίνεται να κλείνει έναν κύκλο στον πόλεμο για την ιδιωτικοποίηση του ηλεκτρικού ρεύματος, δίνοντας μια προσωρινή ανάσα στην κυβέρνηση. Η επιστράτευση της απεργίας της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ οδήγησε την Ομοσπονδία των εργαζομένων στη δημόσια επιχείρηση σε αναστολή των απεργιακών κινητοποιήσεων.
Μέχρι όμως να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, το σημείο δηλαδή της αναστολής των 48ωρων επαναλαμβανόμενων απεργιών, υπάρχουν κάποια σημεία που ανέδειξαν ξεκάθαρα ότι η κυβέρνηση δεν έχει στο πλευρό της την κύρια δύναμη που μπορεί να σταματήσει τη μνημονιακή καταστροφική πολιτική της: τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους. Όλους αυτούς που πλημμύρισαν τους δρόμους του Αμύνταιου, της Μεγαλόπολης, της Αθήνας και δήλωσαν ξεκάθαρα ότι ο αγώνας ενάντια στην ιδιωτικοποίηση δημόσιων αγαθών όπως το ηλεκτρικό ρεύμα μπορεί να είναι νικηφόρος.
Η κυβέρνηση για να ολοκληρώσει τη νίκη της πρέπει να υποτάξει αυτές τις αντιστάσεις, αυτή την οργή του κόσμου, και αυτό δεν θα είναι καθόλου εύκολο. Μπροστά της πρέπει να βρει ενωμένους τον κόσμο με τους εργαζόμενους της ΔΕΗ, οι οποίοι χρειάζεται να πάρουν πρωτοβουλίες για να ξεπεράσουν τις ηγεσίες τους. Καλώντας τον κόσμο σε κοινές επιτροπές που θα διεκδικούν τη μείωση των τιμολογίων του ηλεκτρικού ρεύματος για τους εργαζόμενους, τους άνεργους και τους συνταξιούχους. Που θα απαιτούν την κατάργηση όλων των χαρατσιών που υπάρχουν στους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Που θα απαιτούν την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού για τη συντήρηση του δικτύου της ΔΕΗ. Που θα απαιτούν μια ΔΕΗ για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών.
Μαζί με αυτές τις επιτροπές χρειάζεται να κινηθούν και οι πολιτικές δυνάμεις της Αριστεράς και ιδιαίτερα ο ΣΥΡΙΖΑ, βάζοντας ως προτεραιότητα τους αγώνες των από κάτω, δίνοντας κάλυψη στις απεργιακές κινητοποιήσεις και καλώντας έτσι σε ένα πολιτικό μέτωπο παλλαϊκού ξεσηκωμού που θα διεκδικήσει, ανεξάρτητα αν ψηφιστεί ο νόμος στη Βουλή, ανεξάρτητα από το αν η Βουλή θα πάρει απόφαση ή θα πάει σε συζήτηση για το δημοψήφισμα, την επανακρατικοποίηση του ΑΔΜΗΕ και της «μικρής ΔΕΗ» ως μίνιμουμ δέσμευση μιας κυβέρνησης της Αριστεράς.
Μαζική συμμετοχή στα συλλαλητήρια
Μ εγάλες κινητοποιήσεις πραγματοποιήθηκαν σε πόλεις της επαρχίας, όπως το Αμύνταιο και η Μεγαλόπολη, πριν από την έναρξη των 48ωρων απεργιακών κινητοποιήσεων της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, ενώ μαζικό ήταν και το συλλαλητήριο που πραγματοποιήθηκε την πρώτη μέρα της απεργίας στην Αθήνα. Περίπου 5.000 διαδηλωτές βρέθηκαν το απόγευμα της Πέμπτης 3 Ιουλίου στους δρόμους της Αθήνας, δηλώνοντας την αντίθεσή τους στην επιχειρούμενη ιδιωτικοποίηση της «μικρής ΔΕΗ». Στην πορεία συμμετείχαν εργαζόμενοι της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, της ΕΥΑΘ και της ΕΥΔΑΠ, εργαζόμενοι στον ΟΤΕ, στον ΟΛΠ, οι απολυμένες καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών και οι απολυμένοι της ΕΡΤ, μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ΠΑΜΕ. Η συγκέντρωση κατέληξε στην είσοδο του υπουργείου Οικονομικών όπου βρίσκονται τα αντίσκηνα των μαχόμενων καθαριστριών του υπουργείου.
Χαρακτηριστικό όλων των διαδηλώσεων ήταν ότι μαζικοποιήθηκαν με κόσμο που δεν εργάζεται στη ΔΕΗ, δείγμα ότι όσες επιστρατεύσεις και να κάνει η κυβέρνηση, μπορεί να σταματάει τις απεργίες αλλά υπάρχει ένα μαζικό δυναμικό έτοιμο να συνεχίσει τον αγώνα ενάντια στα μνημονιακά της μέτρα, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση αγαθών όπως το νερό.
Είναι σαφές ότι υπάρχει ένα τμήμα των εργαζόμενων της ΔΕΗ που κατανοεί ότι η συμμαχία με αυτό τον κόσμο μπορεί να σπάσει την επιστράτευση και να κατεδαφίσει την κυβέρνηση. Δεν είναι τυχαίο ότι και μετά την απόφαση της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ για αναστολή της απεργίας την Κυριακή 6 Ιούλη, τα μέλη του προεδρείου του σωματείου των τεχνικών της ΔΕΗ, ΕΤΕ-ΔΕΗ, στη Λάρισα συνέχισαν την επόμενη μέρα με κατάληψη του κτιρίου. Κόντρα στη γραφειοκρατική ηγεσία της Ομοσπονδίας, οι παρατάξεις της Αριστεράς στη ΔΕΗ οφείλουν να επιμείνουν στη συνέχιση των συλλαλητηρίων, στη συνέχιση των δράσεων μαζί με τον κόσμο.
Ο εργάτης, ο άνεργος, ο συνταξιούχος ξέρει ότι τίποτα δεν έχει να κερδίσει αν η ενέργεια είναι στα χέρια ιδιωτών καρχαριών. Ξέρει ότι μετά την ενέργεια ακολουθούν οι ακτές, το νερό, η μείωση των συντάξεων. Όπως οι πολιτικές ηγεσίες, έτσι και τα συνδικάτα πρέπει να δείξουν εμπιστοσύνη σε αυτό τον κόσμο. Πρέπει επίσης να προχωρήσουν σε δράσεις που να κάνουν και τους εργαζόμενους της ΔΕΗ να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση ξανά και να εμπιστευτούν τα συνδικάτα ξανά. Και ο κόσμος να ξαναστηρίξει με θέρμη τους αγώνες τους.
Η μάχη δεν τελείωσε. Χρειάζεται οι σκληροί αγώνες να συνεχιστούν και η σύγκρουση με την κυβέρνηση να γενικευτεί. Έστω και με μαζικά απογευματινά συλλαλητήρια, με καταλήψεις, με κάθε πρόσφορο μέσο, οι εργαζόμενοι πρέπει να συγκρουστούν με τη δήθεν νομιμότητα της κυβέρνησης.
Δημοψήφισμα από τα κάτω
Η διεθνής εμπειρία σε χώρες της Ευρώπης αλλά και όλης της αμερικανικής ηπείρου απέδειξε ότι οι ιδιωτικοποιήσεις της ενέργειας όχι μόνο δεν έφεραν την ανάπτυξη, αλλά αντίθετα η πρόσβαση στο δημόσιο αυτό αγαθό έγινε αδύνατη για μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού λόγω της μεγάλης αύξησης της τιμής του. Στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, από τότε που ξεκίνησε η διαδικασία της ιδιωτικοποίησης, οι αυξήσεις ήταν στο 102% για τα οικιακά τιμολόγια και στο 76% για τους επαγγελματίες.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι ιδιωτικοποιήσεις στην ενέργεια οδήγησαν σε πτώση κυβερνήσεων, όπως αυτή της Βουλγαρίας, και σε μεγάλες κοινωνικές αντιδράσεις, και η τάση πλέον είναι η επανακρατικοποίηση του τομέα της ενέργειας.
Το σχέδιο ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ είναι ένα σχέδιο για να παραδοθεί στους νέους αγοραστές (μια μικρή χούφτα Ελλήνων ιδιωτών σε συνεργασία με μεγάλους ξένους ομίλους) ένα πραγματικό χρυσωρυχείο. Πρόκειται για πλιάτσικο. Και για να ολοκληρώσει αυτό το πλιάτσικο η κυβέρνηση, σε μια νέα επίδειξη αυταρχισμού, προχώρησε στο μέτρο της «πολιτικής κινητοποίησης» των εργαζομένων και σε επίταξη των υπηρεσιών τους, μετά και την απόφαση (4/7) του δικαστηρίου να κρίνει παράνομη την απεργία τους.
Σίγουρα η απόφαση της πλειοψηφίας της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ να προχωρήσει σε αναστολή των απεργιακών κινητοποιήσεων δυσκολεύει τον αγώνα ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης. Γίνεται όμως για μία ακόμη φορά σαφές, μετά και τις επιστρατεύσεις που έχουν προηγηθεί σε καθηγητές, εργαζόμενους του Μετρό και ναυτεργάτες, ότι είναι πιο απαραίτητη από ποτέ μια μεγάλη πολιτική πρωτοβουλία αγώνα για την ανατροπή της κυβέρνησης. Γίνεται ξεκάθαρο ότι χωρίς αυτό τον πολιτικό αγώνα, το συνδικαλιστικό κίνημα θα μένει ακάλυπτο και δεν θα μπορεί να πετυχαίνει νίκες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αναγνωρίζει τον τεμαχισμό και την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και υπερασπίζεται την ενιαία και δημόσια ΔΕΗ προς όφελος του κοινωνικού συνόλου. Ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη πρωτοβουλία του επικεφαλής του, Αλέξη Τσίπρα, για να διενεργηθεί συζήτηση στη Βουλή για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος με θέμα την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ. Είναι μια θετική πολιτική πρωτοβουλία, που ως στόχο όμως δεν μπορεί να έχει άλλο από το να μη γίνει η ιδιωτικοποίηση. Είναι μια πρωτοβουλία που αν μείνει στο πλαίσιο και μόνο του Κοινοβουλίου θα κινδυνεύσει με σοβαρή ήττα. Ήττα μάλιστα που ίσως έχει τραγικές συνέπειες για τη ΔΕΗ, το εργατικό κίνημα και την Αριστερά.
Αυτή η πρωτοβουλία χρειάζεται να πλαισιωθεί από ένα μεγάλο σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ που θα βάζει σοβαρά θεμέλια ώστε αυτό που το πιθανότερο είναι ότι δεν θα περάσει στη Βουλή, το δημοψήφισμα δηλαδή, να γίνει απαίτηση όλης της κοινωνίας. Σε κάθε πόλη, σε κάθε χώρο, σε κάθε γειτονιά, να φτιαχτούν επιτροπές με αίτημα όχι μόνο να μην περάσει η ιδιωτικοποίηση των δημόσιων αγαθών, αλλά και τη διενέργεια δημοψηφίσματος γι’ αυτόν το σκοπό.
Σε κάθε γειτονιά να υπάρξουν ή να ασχοληθούν όπου υπάρχουν συντονιστικά σωματείων, φορέων και κατοίκων που θα παλέψουν από κοινού σε αυτή την κατεύθυνση. Συντονιστικά, πρωτοβουλίες και επιτροπές που θα ενημερώνουν τον κόσμο στις γειτονιές, θα προχωρήσουν σε συλλογή εκατομμυρίων υπογραφών με αίτημα τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, θα πραγματοποιούν παρεμβάσεις και δράσεις μαχητικές, όπως καταλήψεις, έστω και ολιγόωρες, δρόμων. Επιτροπές παρέμβασης και δράσεις που τα αιτήματά τους θα είναι και το πρόγραμμα μιας κυβέρνησης αποφασισμένης να αγωνιστεί για τον κόσμο της εργασίας, μιας κυβέρνησης της Αριστεράς.