Το Νέο Λύκειο είναι ίσως μία από τις χειρότερες μεταρρυθμίσεις των τελευταίων χρόνων, αφού αποκλείει ένα πολύ μεγάλο μέρος των μαθητών από τη γνώση. Ευτυχώς οι αντιδράσεις έχουν ήδη αρχίσει να υπάρχουν, με τους μαθητές να έχουν οργανώσει τις πρώτες κινητοποιήσεις τους από τον Ιούνη κιόλας με τα σχολεία κλειστά, μέσω Διαδικτύου. Η Έλενα Λεχρή-Κοτρώνη συνομίλησε με τη Γλαύκη, μαθήτρια της Α’ Λυκείου, σχετικά με το νέο Λύκειο.
Ημερ.Δημοσίευσης
Η Γλαύκη απαντώντας στις ερωτήσεις μας είπε: «Αυτό που έντεχνα προσπαθεί να κάνει το νέο σύστημα είναι να χωρίσει τους μαθητές σε καλούς και κακούς (κακούς σύμφωνα πάντα με το υπουργείο), ωθώντας εκείνους που δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στα ιδιωτικά φροντιστήρια και τα Τεχνικά-Επαγγελματικά Λύκεια. Είναι πολύ απλό, η οικονομική κρίση δείχνει ξεκάθαρα πως όλοι αυτοί οι πτυχιούχοι που βγαίνουν από τα ΑΕΙ της χώρας δεν μπορούν να βρουν δουλειά. Αυτό που θέλουν είναι περισσότερα εργατικά χέρια, φθηνό εργατικό δυναμικό, χωρίς όμως να δίνουν την επιλογή στους μαθητές. Η επιβολή μιας απόφασης δεν είναι ποτέ σωστή κίνηση».
Συνεχίζοντας την προσέγγισή της η Γλαύκη μάς είπε πως το νέο εκπαιδευτικό σύστημα κάθε άλλο παρά ουσιαστική εκπαίδευση και γνώση παρέχει, καθώς το μόνο που έχει καταφέρει είναι η δημιουργία άγχους και φόβου στους μαθητές. «Όταν καλούμαστε να διαβάσουμε έχοντας τεράστια ύλη και ο βαθμός είναι το μόνο που σκεφτόμαστε, το σίγουρο είναι πως απέχουμε από τη γνώση. Όσο για την τράπεζα θεμάτων, η φετινή εμπειρία έδειξε πως πρέπει να την αποσύρουν. Τα θέματα ήταν απαράδεκτα, με τεράστιες εκφωνήσεις και ανακρίβειες. Τέλος, όσον αφορά τα πεδία που θα μας εισαγάγουν στο πανεπιστήμιο, νομίζω πως είναι πολύ νωρίς να αποφασίσουμε ποια είναι η σχολή που θέλουμε να ακολουθήσουμε, καθώς μας στερούν τη δυνατότητα επιλογής μετά τις πανελλήνιες εξετάσεις».
Είναι πλέον σαφές πως η εκπαίδευση πλήττεται σοβαρά. Ο κίνδυνος ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης και παραγκωνισμού του δημόσιου χαρακτήρα της ολοένα και αυξάνεται. Σε αυτό λοιπόν το κρίσιμο σημείο, είναι καθήκον της Αριστεράς να συσπειρώσει τον κόσμο της εργασίας, τη νεολαία, γύρω από τα προβλήματα που πλήττουν την παιδεία. Είναι αδήριτη ανάγκη να χτιστούν αντιστάσεις και μέτωπα στο χώρο της παιδείας και είναι ακόμη μεγαλύτερη ανάγκη η συμπόρευση του εργατικού και του μαθητικού κινήματος, που θα κατορθώσει να πλήξει τις πολιτικές της κυβέρνησης.
Όπως έλεγε και ένα μαθητικό πανό, οφείλουμε να παλέψουμε ενάντια στο νέο λύκειο της αμάθειας, ενάντια στις αντιεκπαιδευτικές πολιτικές, ενάντια στους ταξικούς φραγμούς στην εκπαίδευση.