Στις 15 του Μάρτη έγινε στη Θεσσαλονίκη η πρώτη συνάντηση τοπικών επιτροπών, κινημάτων και οργανώσεων που στόχο είχε να συντονίσει τη δράση όσων αγωνίζονται ενάντια στο ξεπούλημα των παραλιών και γενικότερα της δημόσιας γης, που προωθεί η κυβέρνηση μέσω του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ). Την πρωτοβουλία για τη συνάντηση πήρε μια νέα προσπάθεια συντονισμού των κινημάτων αντίστασης στη Θεσσαλονίκη που ονομάστηκε «ResisΤΑΙΠΕΔ».
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
Πάνω από 200 άτομα συμμετείχαν σε αυτή την πρώτη κίνηση. Αντιπροσώπευαν μια σειρά πολιτικούς και κοινωνικούς φορείς. Ο δήμαρχος κ. Μπουτάρης δεν δέχεται τη λογική του ΤΑΙΠΕΔ, επειδή επιδιώκει να είναι ο δήμος διαχειριστής της δημοτικής περιουσίας με βάση το μοντέλο του «δήμου-επιχειρηματία», και επιδιώκει να τη διαχειριστεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Στο ζήτημα της ΕΥΑΘ εκδηλώθηκε αυτή η αντιπαράθεση –ο δήμος συμμετείχε στο δημοψήφισμα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού της πόλης– και αξιοποιήθηκε σε όφελος της διατήρησης του δημόσιου χαρακτήρα της. Η ύπαρξη του κινήματος ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού έκανε εφικτή την όλη εξέλιξη.
Στη Θεσσαλονίκη μπαίνει ένα μεγάλο στοίχημα. Η μεγάλη επιτυχία του δημοψηφίσματος για την ΕΥΑΘ έδειξε ότι υπάρχει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι κόσμου που είναι διατεθειμένο να κινηθεί για να υπερασπίσει τα δημόσια αγαθά. Στο ζήτημα λοιπόν της παραχώρησης στο ιδιωτικό κεφάλαιο των παραλιών, των δασών (το δάσος του Σέιχ Σου επιχειρείται με το νέο Ρυθμιστικό να οριστεί ως Περιφερειακό Πάρκο όπου θα υπάρχει δυνατότητα ανέγερσης οικισμών, ξενοδοχείων, δημιουργίας λατομείων κτλ) και γενικότερα της δημόσιας γης αλλά και δημόσιων κτιρίων φαίνεται ότι υπάρχει η δυνατότητα δημιουργίας ενός κινήματος αντίστασης. Που για να νικήσει πρέπει να έχει μερικά απαραίτητα χαρακτηριστικά.
Πρώτα να εμπλέξει κοινωνικές και πολιτικές συλλογικότητες που πρέπει να συμφωνήσουν ότι προέχει να σταματήσουμε την επίθεση. Το ότι η κυβέρνηση καταλαβαίνοντας τις δυσκολίες έχει μεταφέρει την ψήφιση του νομοσχεδίου στον Σεπτέμβρη δείχνει ότι κάτι τέτοιο είναι εφικτό. Το «ResisΤΑΙΠΕΔ» πρέπει να απευθυνθεί σε συνδικάτα, επιτροπές κατοίκων, φορείς, πολιτικές οργανώσεις και κόμματα που έχουν αποφασίσει να αντιδράσουν.
Έπειτα να κατορθώσει, αξιοποιώντας και την εμπειρία του «SOSτε το νερό», να εμπλέξει χιλιάδες κατοίκους της πόλης δημιουργώντας μαζικό κίνημα.
Ακόμη να μην περιοριστεί μόνο σε νομικά μέσα, αλλά η δράση του να πάρει κινηματική μορφή. Οι συμβολικές καταλήψεις των δημόσιων χώρων που κινδυνεύουν, οι διαδηλώσεις, οι εξορμήσεις σε χώρους εργασίας που βάλλονται από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές είναι κάποιες ιδέες.
Και βέβαια να συντονιστεί με όσα κινήματα αναπτύσσονται ενάντια στην πολιτική των μνημονίων. Ένα τέτοιο βήμα συντονισμού είναι και η συμμετοχή στη μεγάλη διαδήλωση της ΔΕΘ. Που μπορεί να σηματοδοτήσει έναν νέο γύρο αγώνων. Που όχι μόνο θα φέρει κοντά όσους αγωνίζονται, αλλά και θα είναι το τελειωτικό χτύπημα στην ασταθή κυβέρνηση Σαμαρά. Γιατί ακόμα και να τους καθυστερήσουμε πετυχαίνοντας κάποιες νίκες, δεν θα σταματήσουν να απειλούν τις ζωές μας. Πρέπει λοιπόν εμείς να τους σταματήσουμε!