Ανυπακοή στην αξιολόγηση
Ημερ.Δημοσίευσης
Τ ην 4η αναβολή προθεσμιών, για την υλοποίηση της αξιολόγησης στο Δημόσιο, έχει πετύχει μέχρι στιγμής η επίμονη, συλλογική και με όρους πρωτοφανούς μαζικότητας ανυπακοή των δημοσίων υπαλλήλων, με την απεργία-αποχή της ΑΔΕΔΥ. Τα δικαστήρια έβγαλαν μόνο τυπικά παράνομη την απεργία-αποχή της ΑΔΕΔΥ.
Η τροπολογία, που αναγκάστηκε να ψηφίσει η κυβέρνηση του αχαλίνωτου ιδιωτικού κεφαλαίου αυγουστιάτικα, η οποία αναφέρει ότι η αξιολόγηση στο Δημόσιο δεν θα σχετίζεται με αρνητικές μεταβολές στο μισθό και την κινητικότητα-διαθεσιμότητα, αποδεικνύει το ζόρι που δημιουργήθηκε με την απεργία-αποχή.
Ωστόσο, ούτε αυτές οι διαβεβαιώσεις, ούτε η προσπάθεια παράκαμψης της αυτοαξιολόγησης (το γραφείο προσωπικού προβλέπεται να συμπληρώνει τα φύλλα που αρνούνται οι υπάλληλοι να παραδώσουν) μπορούν να καθησυχάσουν τους εργαζόμενους, μετά τις εμπειρίες που απέκτησαν από τα μνημόνια και τις αδίστακτες επιθέσεις και κατάφωρες ταξικές αδικίες που αντιμετώπισαν τα τελευταία χρόνια.
Το ΓΣ της ΑΔΕΔΥ, με 45 ψήφους υπέρ και 20 παρόντες, αποδέχθηκε την εισήγηση της Εκτελεστικής Επιτροπής και με απόλυτη πλειοψηφία αποφάσισε την προκήρυξη νέας απεργίας-αποχής από τις 30 Αυγούστου (και, ώσπου να ικανοποιηθούν τα αιτήματα, τουλάχιστον μέχρι την 1η Νοεμβρίου).
Με δεδομένο ότι την 1η Σεπτεμβρίου λήγει η προθεσμία επιμερισμού ποσοστών υπαλλήλων που θα «αξιολογηθούν» με συγκεκριμένες βαθμολογίες και στις 15 Σεπτεμβρίου λήγει η προθεσμία αυτοαξιολόγησης, η ΑΔΕΔΥ, με μια πολύ προωθημένη ανακοίνωση και με τις νέες κινητοποιήσεις, καλύπτει την άρνηση συμμετοχής από όλες τις διαδικασίες που σχετίζονται με την αξιολόγηση στο Δημόσιο σε όλα τα επίπεδα αυτής και συγκεκριμένα, αλλά όχι περιοριστικά.
Η απόφαση της ΑΔΕΔΥ επεκτείνεται και στο επίπεδο των απολύσεων μέσω του «επανελέγχου» 40.000 συμβάσεων εργασίας και καλύπτει τους υπαλλήλους με απεργία-αποχή από όλες τις διαδικασίες επαναπροσδιορισμού με νέα κριτήρια της μετατροπής των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου χρόνου με το Ν. 4250/14.
Επιπλέον, «ενάντια στις σχεδιαζόμενες νέες αναδιαρθρώσεις του μισθολογίου των Δημοσίων Υπαλλήλων που οδηγούν σε νέες μειώσεις μισθών και στις νέες περικοπές κοινωνικο-ασφαλιστικών δικαιωμάτων και ιατροφαρμακευτικών παροχών», η ΑΔΕΔΥ διευρύνει το διεκδικητικό της πλαίσιο και διεκδικεί:
1. Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις.
2. Την επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων και την κατάργηση του μηχανισμού διαθεσιμοτήτων και του μηχανισμού κατάργησης δομών, υπηρεσιών και αρμοδιοτήτων του Δημοσίου.
3. Την άμεση πρόσληψη του αναγκαίου, για την ομαλή λειτουργία των Δημοσίων Υπηρεσιών, προσωπικού (π.χ. νοσοκομεία, παιδεία, κοινωνική ασφάλιση, κοινωνικές υπηρεσίες των ΟΤΑ).
4. Την άμεση κατάργηση του περιορισμού προσλήψεων.
5. Την οικονομική στήριξη και χρηματοδότηση των Ασφαλιστικών Ταμείων και άμεση αποκατάσταση της τεράστιας ζημιάς που προκλήθηκε εξαιτίας του «κουρέματος των ομολόγων» (PSI).
6. Την άμεση ανατροπή της πολιτικής υπερφορολόγησης και του άδικου φορολογικού συστήματος, με την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και άλλων ρυθμίσεων, που με προκλητικό τρόπο επεκτείνουν την αφαίμαξη των εισοδημάτων των λαϊκών κοινωνικών στρωμάτων, αφήνοντας συστηματικά στο απυρόβλητο τους μεγαλοεπιχειρηματίες και τις μεγαλοεπιχειρήσεις, τα εφοπλιστικά συμφέροντα, το κεφάλαιο που μόνιμα φοροδιαφεύγει και φοροαποφεύγει.
7. Την υπεράσπιση των δημοσίων-κοινωνικών αγαθών, της δημόσιας περιουσίας.
Η κλασική μέθοδος της συλλογικής δράσης μέσα από τα σωματεία, τις συνελεύσεις, τις συζητήσεις των εργαζομένων που πλήττονται, αλλά αντιστέκονται, επιφέρει καθυστερήσεις στα σχέδια κυβέρνησης-δανειστών-εργοδοτών και προσφέρει ευκαιρίες στο εργατικό κίνημα για συγκέντρωση δυνάμεων και συσπείρωση αντιδράσεων για όλα τα αιτήματα που εκκρεμούν.
Έτσι, οι κινηματικοί σταθμοί του αμέσως επόμενου διαστήματος, με μαχόμενα τμήματα εργαζομένων, όπως οι καθαρίστριες, οι «διαθέσιμοι» κλπ, καθώς δεν έχουν καταθέσει τα όπλα, δίνουν τη δυνατότητα στην Αριστερά και στους συνδικαλιστές, που δεν ανήκουν στη γραφειοκρατία, να συνεργαστούν και να εργαστούν σκληρά για τη συνένωση των δυνάμεων της εργατικής τάξης και τη μαζική επιστροφή τους στους δρόμους:
• Στις 6 Σεπτεμβρίου 2014, 6 μμ, στο συλλαλητήριο στη ΔΕΘ.
• 23 Σεπτεμβρίου, ημέρα εκδίκασης της επαναπρόσληψης των καθαριστριών του Υπουργείου Οικονομικών.
• 10 Οκτωβρίου 2014, ημέρα εκδίκασης της προσφυγής της ΑΔΕΔΥ στο ΣτΕ.
Στο μεταξύ, η πραγματοποίηση απεργιακών-αγωνιστικών μορφών, όπως 24ωρες απεργίες, στάσεις εργασίας, συλλαλητήρια και κάθε άλλη συλλογική μορφή κινητοποίησης που θα θεωρηθεί πρόσφορη για τη διεκδίκηση του συνόλου των αιτημάτων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα θα ενισχύσει την αυτοπεποίθηση και την αγωνιστική αλληλεγγύη, που τόσο έχει ανάγκη ο κόσμος της δουλειάς.