Η εκεχειρία διατηρήθηκε στην Α. Ουκρανία και εν πολλοίς τηρούνται και τα συμφωνηθέντα: Το ουκρανικό κοινοβούλιο ενέκρινε ένα νομοσχέδιο που παραχωρεί «ειδικό καθεστώς» στις ανατολικές επαρχίες της χώρας, στο οποίο περιλαμβάνεται η σύσταση προσωρινής -τριετούς θητείας- τοπικής κυβέρνησης, ενώ ένα δεύτερο νομοσχέδιο προβλέπει τη χορήγηση αμνηστίας στους αυτονομιστές μαχητές.
Ημερ.Δημοσίευσης
Βέβαια οι αυτονομιστές δεν αρκούνται ούτε σε αυτές τις παραχωρήσεις και μάλιστα, με τον αέρα του νικητή, ένας από τους ηγέτες τους (και αυτοαποκαλούμενος πρωθυπουργός), ο Α. Πουργκίν, δήλωσε χαρακτηριστικά ότι «το Ντονμπάς διοικείται με εντελώς αυτόνομο τρόπο, η περιοχή αυτή δεν έχει πλέον καμία σχέση με την Ουκρανία». Η πλευρά του Κιέβου τηρεί τη συμφωνία για απομάκρυνση των βαρέων όπλων του στρατού και για μαζική ανταλλαγή αιχμαλώτων. Ήδη έχουν απελευθερωθεί 1.500 αιχμάλωτοι, σύμφωνα με τον Ουκρανό πρόεδρο Π. Ποροσένκο, ο οποίος αποκάλυψε και ένα άλλο εντυπωσιακό στοιχείο, αποκαλυπτικό ίσως των αιτίων λήξης των συγκρούσεων: στις μάχες με τους Ρώσους αυτονομιστές καταστράφηκε το 65% του εξοπλισμού του ουκρανικού στρατού! Το χειρότερο στοιχείο του απολογισμού, εκτός από τους 2.600 θανάτους, είναι ότι, εξαιτίας του πολέμου, ξεσπιτώθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι και 180.000 από αυτούς ζήτησαν ήδη άσυλο στη Ρωσία. Το αν θα επέλθει οριστική ειρήνη στην περιοχή καθώς και το αν αποκατασταθούν οι σχέσεις Ρωσίας-Δύσης μένει να το δούμε. Πάντως ο Ρώσος πρωθυπουργός Ντ. Μεντβέντεφ δήλωσε πως η Μόσχα δεν θέλει μια κλειστή οικονομία και δεν θα αλλάξει το αναπτυξιακό μοντέλο της, παρά τις κυρώσεις που της επιβλήθηκαν από τους Δυτικούς. Ο αντιιμπεριαλιστικός αντιφασιστικός αγώνας μάλλον έλαβε τέλος σε αυτή τη φάση.