Πολλές δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές έδωσαν δυναμικό «παρών» στις 18 Σεπτέμβρη σε πάνω από 40 πόλεις της χώρας και σε πολλές χώρες της Ευρώπης στις κινητοποιήσεις για τον έναν χρόνο από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
Στη γειτονιά του Παύλου, το Κερατσίνι, παρά το σπάσιμο ΚΕΠ και μαγαζιών από μπάχαλους σχεδόν από το ξεκίνημα της πορείας και παρά την επίθεση στον κύριο όγκο της πορείας από ΜΑΤ και ΔΕΛΤΑ (συνδυασμός που έδιωξε πάρα πολύ κόσμο της περιοχής από τη διαδήλωση), συνολικά βάδισαν πάνω από 10.000 διαδηλωτές, με τον περισσότερο κόσμο να βαδίζει στα μπλοκ του Αντιφασιστικού Συντονισμού, όπου συμμετείχαν οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και η πλειονότητα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και ακολούθησαν ομάδες αντιεξουσιαστών με τα πανό τους. Χιλιάδες μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ συγκρότησαν το μπλοκ του ΠΑΜΕ που βάδισε κι αυτό στους δρόμους του Κερατσινίου. Κάποιες εκατοντάδες διαδηλωτές επέλεξαν να βαδίσουν με τα πολύχρωμα μπαλόνια των φίλων και της οικογένειας του Παύλου Φύσσα ως τον Κορυδαλλό, μαζί και με την ΚΕΕΡΦΑ-ΣΕΚ. Στις άλλες πόλεις οι διαδηλώσεις ήταν ενιαίες. Στη Θεσσαλονίκη συγκεντρώθηκαν πάνω από 5.000 διαδηλωτές, ενώ μαζικές ήταν οι διαδηλώσεις σε Πάτρα, Κρήτη, Γιάννενα, Βόλο και σε μια σειρά μεγάλων πόλεων. Στην Ευρώπη διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις έγιναν σε Παρίσι, Λονδίνο, Κοπεγχάγη, Λιέγκ, Στοκχόλμη, Βαρκελώνη, Μαδρίτη, Μπέλφαστ, Δουβλίνο, Ζάγκρεμπ και Λευκωσία, δείχνοντας ότι το αντιφασιστικό κίνημα αποκτά αντανακλαστικά διεθνούς συντονισμού, κάτι που φάνηκε και στην επέτειο της δολοφονίας του Γάλλου αντιφασίστα Κλεμάν Μερίκ το περασμένο καλοκαίρι.
Τοπικά γεγονότα
Χιλιάδες κόσμου συμμετείχαν όμως και σε μικρότερα τοπικά γεγονότα που οργανώθηκαν κάτω από την ομπρέλα του Αντιφασιστικού Σεπτέμβρη. Στο Πέραμα, στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη το Σάββατο 13 Σεπτέμβρη, το Φεστιβάλ των Αφρικανών Γυναικών στην πλατεία Κλαυθμώνος το ίδιο Σαββατοκύριακο, στο Κερατσίνι το 1ο Αντιφασιστικό Φεστιβάλ στις 21/9, καθώς και τα αντιρατσιστικά-αντιφασιστικά φεστιβάλ που οργανώνονται σε πολλές πόλεις της χώρας, συγκεντρώνουν από εκατοντάδες ως χιλιάδες ανθρώπους και γειώνουν τον αντιφασιστικό αγώνα με τις γειτονιές και τις πόλεις όπου πραγματοποιούνται. Επόμενος σταθμός θα είναι η 8η Αντιρατσιστική Γιορτή του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών και της Κίνησης «Απελάστε το Ρατσισμό» που γίνεται στις 27 & 28 Σεπτέμβρη στο Λόφο Κολωνού, σε μια γειτονιά όπου οι χρυσαυγίτες πήραν υψηλά ποσοστά στις περασμένες εκλογές, ενώ το Σάββατο 27 Σεπτέμβρη έχουν ήδη εξαγγείλει συγκέντρωση για την «απελευθέρωση των εθνικιστών» στα γραφεία τους στο Σταθμό Λαρίσης, 500 μέτρα από το σημείο όπου πραγματοποιείται το αντιρατσιστικό διήμερο.
Κερατσίνι
Οι διαδηλώσεις της 18/9 στην Ελλάδα –και κυρίως αυτή που έγινε στο Κερατσίνι– παρότι ήταν πολύ πιο μεγάλες από ό,τι έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε τον τελευταίο καιρό, δεν συγκέντρωσαν τελικά πολύ μεγάλους αριθμούς ανένταχτων ανθρώπων. Κι αυτό χρειάζεται μια εξήγηση, πέρα από το φόβο για τις συγκρούσεις που όντως έδιωξε κόσμο: Για πολλούς ανθρώπους του κινήματος, οι κινητοποιήσεις που έγιναν έδιναν την αίσθηση περισσότερο εκδηλώσεων μνήμης για να τιμηθεί ο Παύλος παρά είχαν ένα άμεσο επίκαιρο περιεχόμενο μάχης απέναντι στους ναζί και την κυβέρνηση Σαμαρά. Αυτό ήταν το κλίμα που απέρρεε από το «non political» κάλεσμα των φίλων και της οικογένειας Φύσσα και αναπαρήγαγαν τα μεγάλα ΜΜΕ, ενώ και ο τόπος της διαδήλωσης στο Κερατσίνι, παρά τον έντονο συμβολισμό (τόπος δολοφονίας του Παύλου), δεν βοήθησε τελικά στο να αναδειχτεί η μάχη ως κεντρική και στον αντικυβερνητικό χαρακτήρα που θα μπορούσε να κινητοποιήσει περισσότερο κόσμο. Αυτό θα μπορούσε να αντιστραφεί μόνο από τις πιο μεγάλες δυνάμεις του κινήματος και της Αριστεράς, που όμως δεν το επιχείρησαν. Ο ΣΥΡΙΖΑ π.χ., παρότι συμμετείχε στις διαδηλώσεις αυτές με μεγάλα μπλοκ, δεν επέλεξε να αναδείξει με τον πλέον κεντρικό τρόπο τη στήριξη των νεοναζί της Χρυσής Αυγής από την κυβέρνηση Σαμαρά, την ώρα που αποκαλυπτόταν πως ο Μπαλτάκος όσο ήταν γραμματέας της κυβέρνησης καθοδηγούσε τους νεοναζί βουλευτές στις ψηφοφορίες της βουλής. Την ίδια ώρα ο Α. Τσίπρας βρισκόταν στο Βατικανό και συζητούσε με τον Πάπα για την παγκόσμια αδικία. Αλλά και η υπόλοιπη Αριστερά δεν πήγε πίσω. Το ΚΚΕ και η πλειοψηφία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ το έριξαν στον αγώνα «ενάντια στο σύστημα που γεννά το φασισμό», που παρότι γενικά είναι σωστό, δεν κινητοποιεί ιδιαίτερα τον κόσμο σε άμεσα πολιτικά περιεχόμενα και δράση...
Συνέχεια
Το επόμενο διάστημα ο αντιφασιστικός αγώνας για να είναι αποτελεσματικός χρειάζεται –εκτός από τη μάχη για την απομόνωση των νεοναζί από τα κάτω– να αφορά ολοένα και περισσότερο την κεντρική πολιτική και την αντιπαράθεση με την κυβέρνηση Σαμαρά. Τόσο γιατί έχουμε ήδη μπει σε προεκλογική περίοδο, όσο και γιατί πλησιάζει η δίκη της Χρυσής Αυγής, που αν αποσυνδεθεί από τους μηχανισμούς, τις πολιτικές και τις πολιτικές δυνάμεις που στηρίζουν τους φασίστες θα επιχειρηθεί να μετατραπεί σε αντιφασιστικό πλυντήριο των μνημονιακών δυνάμεων. Το αντιφασιστικό κίνημα θα χρειαστεί να πάρει στα σοβαρά αυτές τις προκλήσεις, να αντιμετωπίσει τον αντιφασιστικό αγώνα ως τμήμα της συνολικότερης αντίστασης και να πολιτικοποιήσει τις αιχμές του. Επόμενος μεγάλος σταθμός αντιφασιστικής δράσης θα είναι η 8η Νοέμβρη, με κινητοποιήσεις σε δεκάδες πόλεις της Ευρώπης. Στην Ελλάδα, ο Αντιφασιστικός Συντονισμός Αθήνας-Πειραιά θα οργανώσει μια κεντρική αντιφασιστική συγκέντρωση-συναυλία και τοπικές κινητοποιήσεις σε περιοχές όπου οι νεοναζί έχουν έντονη παρουσία. Σ’ αυτές τις κινητοποιήσεις οι δυνάμεις του κινήματος και της Αριστεράς θα κληθούν ξανά να απαντήσουν στα πολιτικά ερωτήματα που προέκυψαν στις 18 Σεπτέμβρη.