Τη δεκαετία του ’70, το μεξικανικό κράτος οργάνωσε τον λεγόμενο «βρόμικο πόλεμο», που εξόντωσε μια ολόκληρη γενιά νέων αγωνιστών.
Η ιστορία των 43 αγνοούμενων φοιτητών στην πόλη Ιγουάλα του Μεξικού δείχνει ότι ο «βρόμικος πόλεμος» δεν τέλειωσε ποτέ. Οι φοιτητές αυτοί, που έκαναν περιοδεία σε εργοστάσια για συλλογή οικονομικής ενίσχυσης στην προσπάθειά τους να οργανώσουν κινητοποιήσεις ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της παιδείας, απήχθηκαν από την τοπική αστυνομία στις 26 Σεπτέμβρη και, σύμφωνα με όλες τις μαρτυρίες, παραδόθηκαν σε παραστρατιωτικούς και έκτοτε αγνοούνται. Στην υπόθεση εμπλέκονται ο δήμαρχος, η γυναίκα του (που έχει δεσμούς με τα καρτέλ ναρκωτικών και τους παραστρατιωτικούς), αλλά και ο κυβερνήτης της επαρχίας Γκερέρο. Η υπόθεση δεν είναι τοπική. Οι 43 ανήκαν σε ένα από τα εναπομείναντα «ειδικά» σχολεία (κληρονομιά της μεξικανικής επανάστασης) που εκπαιδεύουν φτωχά παιδιά για εκπαιδευτικούς, οι οποίοι στη συνέχεια εκπαιδεύουν τις φτωχές κοινότητες. Σε αυτά τα σχολεία (που απειλούνται όλα με κλείσιμο) υπάρχει μια ισχυρή αριστερή παράδοση, ενώ συνολικά το φοιτητικό κίνημα είναι μέχρι τώρα ο βασικός αντίπαλος της κυβέρνησης του Πένια Νιέτο. Στην επαρχία Γκερέρο η οργή κρατάει βδομάδες, με διαδηλώσεις, επιθέσεις και πυρπολήσεις σε κυβερνητικά κτίρια κλπ. Ωστόσο κινητοποιήσεις γίνονται πλέον και στο υπόλοιπο Μεξικό, καθώς η υπόθεση έχει προκαλέσει πανεθνική κρίση. Η «Μέρα των Νεκρών» (γιορτή του Μεξικού) έγινε μέρα διαμαρτυρίας, οργανώνεται μια μεγάλη πανεθνική διαδήλωση στην πρωτεύουσα, ενώ οι φοιτητές ετοιμάζονται για γενική απεργία…