Η ισλαμική θρησκεία δεν είναι ούτε περισσότερο ούτε λιγότερο καλή ή κακή από τις άλλες θρησκείες. Ανάλογα με τις κοινωνικές και τις ιστορικές συνθήκες και ανάλογα με τη χρήση που μπορεί να κάνει κάποιος, οι θρησκείες μπορεί να οδηγήσουν σε πολύ διαφορετικά αποτελέσματα. Π.χ. στις ΗΠΑ χριστιανοτρομοκράτες εισβάλλουν σε κλινικές και δολοφονούν γιατρούς επειδή κάνουν εκτρώσεις. Δεν συμπέρανε κανείς από αυτό ότι ο Χριστιανισμός οδηγεί τελικά στη βία.
Ημερ.Δημοσίευσης
Σε επίπεδο δόγματος μπορεί επίσης ο καθένας να καταλήξει σε όποιο συμπέρασμα θέλει για τη βιαιότητα ή μη που πρεσβεύει κάθε θρησκεία, ανάλογα με τα κείμενα που θα διαλέξει. Στην Παλαιά Διαθήκη, π.χ., ο Θεός προτείνει τη σφαγή πλειάδας αλλόθρησκων λαών: «Οφείλετε να τους εξοντώσετε όλους: τους Χετταίους, τους Αμορραίους, τους Χαναναίους, τους Φερεζαίους, τους Ευαίους και τους Ιεβουσαίους, όπως σας έχει δώσει εντολή ο Κύριος ο Θεός σας», λέει το «Δευτερονόμιον». Και πάλι οι περισσότεροι δεν συμπεραίνουν από αυτό μια προϊούσα βία στον Ιουδαιοχριστιανισμό.
Στο Κοράνι αντίθετα μπορεί κανείς να βρει εδάφια που καλούν τους πιστούς να μη βιαιοπραγούν ενάντια στους αλλόθρησκους που εξευτελίζουν το Ισλάμ και να χρησιμοποιούν τον ειρηνικό διάλογο –ή απλώς να αγνοούν τους λοιδορούντες. Επίσης μπορεί να βρει εδάφια (2:256, 10:99, 18:29, 109:6) που εξυμνούν την ελευθερία του λόγου. Κι όμως, ο δυτικός κόσμος δεν συνάγει από αυτά ότι το Ισλάμ είναι μια ειρηνική θρησκεία.
Σε επίπεδο πραγματικού κόσμου δεν μπορεί να διακρίνει κανείς μια ιδιαίτερη βιαιότητα του Ισλάμ (σε σχέση πάντα με άλλες θρησκείες). Ο αραβομουσουλμανικός πολιτισμός π.χ. ήταν ιδιαίτερα ανεκτικός προς τις άλλες θρησκείες και προσέφερε τα μέγιστα στην ανθρωπότητα διασώζοντας τα επιτεύγματα του ελληνικού και του ρωμαϊκού πολιτισμού την ώρα που η χριστιανική Ευρώπη βούλιαζε στο μεσαιωνικό σκοτάδι και στη φονταμενταλιστική βία της Ιεράς Εξέτασης. Η ανακάλυψη της άλγεβρας, η συμβολή στην αστρονομία, τη φυσική, τη χημεία, την αρχιτεκτονική και την ποίηση, είναι αξεπέραστες προσφορές.
Ενάντια σε αυτόν τον πολιτισμό η χριστιανική Δύση πραγματοποίησε ατέλειωτες επιδρομές, τις σταυροφορίες, κατά τη διάρκεια των οποίων ένας όχλος φανατικών κατσαπλιάδων από τη Δ. Ευρώπη εξολόθρευσε ανυπολόγιστο αριθμό μουσουλμανικών πληθυσμών και κατέστρεψε τεράστιους θησαυρούς του ανθρώπινου πολιτισμού, όπως τη βιβλιοθήκη της Αντιόχειας. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι σταυροφόροι πέρασαν από λεπίδι και όλους τους κατοίκους της ιστορικής αυτής πόλης, οι οποίοι, παρότι μουσουλμάνοι, εβραίοι και χριστιανοί, ζούσαν αρμονικά μεταξύ τους. Τις ίδιες σφαγές και καταστροφές έκαναν στην Τρίπολη, όπου έριξαν στην πυρά 100.000 τόμους συσσωρευμένης γνώσης, αλλά και στην Ιερουσαλήμ, όπου έσφαξαν όλους τους κατοίκους της (επίσης ανεξαρτήτως θρησκείας).
Στην ώριμη περίοδο του καπιταλισμού, οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις επέδραμαν ξανά συστηματικά στις περιοχές του μουσουλμανικού κόσμου, επειδή αυτός είχε την ατυχία να «κάθεται» στα μεγαλύτερα γνωστά αποθέματα πετρελαίου. Από τότε η Αγγλία, η Γαλλία και οι ΗΠΑ ενίσχυσαν ό,τι πιο σκοταδιστικό στον ισλαμικό κόσμο, προκειμένου να εξουδετερώσουν τα δημοκρατικά, εθνικά και κυρίως τα σοσιαλιστικά και κομουνιστικά κινήματα και κόμματα που ανθούσαν στις μουσουλμανικές χώρες. Οι δικτατορίες που υπάρχουν σήμερα, ιδιαίτερα στις αραβικές χώρες, οφείλονται σε αυτές τις επεμβάσεις.
Ταυτόχρονα οι Δυτικοί εξόπλισαν τους Ταλιμπάν για να αντιμετωπίσουν τους Σοβιετικούς στο Αφγανιστάν. Χρηματοδότησαν και εκπαίδευσαν την Αλ Κάιντα και όταν το τζίνι ξέφυγε από το μπουκάλι, κήρυξαν νέα σταυροφορία για να εισβάλουν στο Ιράκ και το Αφγανιστάν. Σε αυτές τις εκστρατείες εξόντωσαν πολλές εκατοντάδες χιλιάδες αθώα γυναικόπαιδα. Μόνο ένα από τα εγκλήματα αυτών των εισβολών, η σφαγή της Φαλούτζα, οδήγησε σε πολύ περισσότερους νεκρούς απ’ ό,τι τα εγκλήματα όλων των τζιχαντιστών μαζί ενάντια σε Δυτικούς. Οι χριστιανικές ΗΠΑ ακόμη και σήμερα βομβαρδίζουν σχεδόν καθημερινά σκοτώνοντας ατιμώρητα αμάχους στο Αφγανιστάν, το Πακιστάν, στην Υεμένη και τη Σομαλία, όλες χώρες μουσουλμανικές. Μεγάλο μέρος της βίας που ασκείται από ισλαμικά καθεστώτα ή οργανώσεις (όπως το ISIS) –συνήθως ενάντια σε άλλους μουσουλμάνους– υποστηρίζεται και χρηματοδοτείται από τη Δύση ή από καθεστώτα που στηρίζει η Δύση (όπως η Σ. Αραβία).
Είναι γι’ αυτό σαφές ότι το Ισλάμ δεν σημαίνει περισσότερη βία από άλλες θρησκείες. Τα εγκλήματα της Ιεράς Εξέτασης, τα εγκλήματα στην Αντιόχεια, στη Φαλούτζα, στο Γκουαντάναμο, στη Μεσόγειο και στα ναρκοπέδια του Έβρου (με τους χιλιάδες θανάτους μεταναστών), καθώς και οι δολοφονίες και οι διακρίσεις σε βάρος των «αλλόθρησκων» στη Δ. Ευρώπη, είναι αδιάψευστοι και τραγικοί μάρτυρες.