Κόκκινο Δίκτυο: Οι συζητήσεις του διημέρου 4-5 Απρίλη στο Πάντειο

Το νέο τοπίο μετά τη συμφωνία της 20ής Φλεβάρη και τους συνεχείς εκβιασμούς των δανειστών, οι πιέσεις του συστήματος εντός και εκτός χώρας για να εξημερωθεί ο «ιός ΣΥΡΙΖΑ», η σχέση κυβέρνησης και κράτους, ο ρόλος του κινήματος και του κόμματος στις καινούργιες συνθήκες, απασχόλησαν τη συζήτηση της δεύτερης μέρας της πανελλαδικής συνάντησης του Κόκκινου Δικτύου.
Κυβέρνηση Αριστεράς
Κοινή συνισταμένη αρκετών τοποθετήσεων, ότι επείγει η ανάληψη πρωτοβουλιών που θα ενισχύουν μια λογική αντιστροφής της λιτότητας μονομερώς -αναπόφευκτα σε ρήξη με τους «θεσμούς»- και επιμονής στη μεταβατική πολιτική, που θα λογοδοτεί στις λαϊκές ανάγκες, ως εναλλακτική λύση απέναντι σε κάθε είδους αδιέξοδα. Και με αυτό το δύσκολο καθήκον, τα μέλη του Κόκκινου Δικτύου, μαζί με συντρόφους-ισσες από άλλες τάσεις του ΣΥΡΙΖΑ και την «άλλη» Αριστερά, έχουν να αναμετρηθούν άμεσα. 
Εκ μέρους του Κόκκινου Δικτύου, ο Α. Νταβανέλος μίλησε για την υπεράσπιση του πολιτικού σχεδίου «κυβέρνηση της Αριστεράς», ως ενός μεταβατικού σταθμού ανατροπής της λιτότητας με προοπτική τη σοσιαλιστική απελευθέρωση της κοινωνίας, με εργαλεία το ενιαίο μέτωπο και το μεταβατικό πρόγραμμα. Η λύση, τόνισε, είναι η επιμονή στη μεταβατική πολιτική που ξεκινά από την ανατροπή της λιτότητας και αυτό κάνει υποχρεωτική τη διαγραφή του χρέους. Αυτό οδηγεί σε ρήξη με τους δανειστές και πιθανότατα περικλείει και έξοδο από το ευρώ». Απέρριψε ωστόσο λογικές «συμφωνημένης επιστροφής σε εθνικό νόμισμα» χωρίς ανατροπή της λιτότητας ή σχέδια για διπλό νόμισμα, όπου «χρέος και πλούτος θα παραμείνουν σε σκληρό νόμισμα ενώ μισθοί και συντάξεις θα μετατραπούν σε χαρτί, σενάριο κόλασης για την εργατική τάξη και τις λαϊκές δυνάμεις». 
Για τον ΣΥΡΙΖΑ, τόνισε «ότι το κόμμα ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί ειρηνικά να μετατραπεί σε κόμμα με γραμμή λιτότητας και το ξέρουν καλά και οι απέναντι. Η μάχη μέσα στο κόμμα σημαίνει πιο αποτελεσματική συμμαχία της Αριστερής Πλατφόρμας με τις άλλες ριζοσπαστικές φωνές μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ. Και το Κόκκινο Δίκτυο θα επιμείνει στο ρόλο της “γέφυρας” ανάμεσα σε αυτές τις φωνές». 
Τέλος, υπογράμμισε ότι «είναι κρίσιμο να σπάσουμε την παθητικότητα του κόσμου των αντιστάσεων εξαιτίας των εξελίξεων, με πρωτοβουλίες που θα ενισχύουν τη σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με το κίνημα. Με τη διάσωση της δημόσιας υγείας, της δημόσιας περιουσίας και του αντιφασισμού -εν όψει και της δίκης της ΧΑ- να είναι τρεις κρίσιμες δοκιμασίες για την κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ». 
 «Η συζήτηση και η ανάδειξη των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ είναι η βασικότερη προϋπόθεση για να στηρίξουμε το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να ωθήσουμε την κυβέρνηση στην υλοποίηση του προγράμματός μας», σημείωσε ο Γ. Μηλιός στην τοποθέτησή του, προσθέτοντας ότι υπάρχουν κέντρα, κοντά στην ηγεσία του κόμματος, που στην ουσία σπιλώνουν τις διαφορετικές απόψεις μέσω παραπολιτικών. Παράλληλα τόνισε ότι «υπήρχαν επεξεργασίες και θέσεις μας για κρίσιμα θέματα, όπως το φορολογικό, που αφορά την αναδιανομή εισοδήματος και περιουσίας, κομβικό για μια κυβέρνηση της Αριστεράς, που μπήκαν στο περιθώριο, παρότι τις είχε παρουσιάσει ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα είχε ξεκινήσει και πολεμική με τη ΝΔ επ’ αυτών». Υποστήριξε ότι το κρίσιμο είναι «η σύγκρουση στο εσωτερικό μέτωπο και στο πλαίσιο αυτό ορθά στο διήμερο αναδείχτηκε το θέμα των ιδιωτικοποιήσεων και της υγείας, που έχει να κάνει και με τους συσχετισμούς δύναμης κεφαλαίου-εργασίας». 
Άσκησε επίσης κριτική στη σοσιαλφιλελεύθερη αφήγηση περί γενικόλογης ανάπτυξης. «Μας λένε “όταν μεγαλώσει η πίτα θα συζητήσουμε για τη διανομή”. Πόσο να μεγαλώσει η πίτα; Το 1918, όταν έγινε η επανάσταση στο Βερολίνο και τη Βιένη, έπρεπε να περιμένουμε να μεγαλώσει η πίτα; Το ίδιο και το Μάη του 1968; Και με ποιο τρόπο θα μεγαλώσει η πίτα; Όπως μεγαλώνει στην Ν. Κορέα και στην Κίνα όπου το1% του πληθυσμού κατέχει το 20% του πλούτου;», αναρωτήθηκε ρητορικά. 
Το χρέος
Υπογράμμισε ότι η αποδοχή από πλευράς της κυβέρνησης της ανάλυσης βιωσιμότητας του χρέους, που σημαίνει συνέχιση των πολιτικών λιτότητας, αποδοχή των υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων, περικοπές και ιδιωτικοποιήσεις, και ενέχει τον κίνδυνο μιας διαχείρισης τύπου ΑΚΕΛ στην Κύπρο. «Η ταξική πάλη όμως δεν περιμένει, ο ρόλος μας είναι εκεί: να ενισχύσουμε τις κινητοποιήσεις, τα κινήματα και μια κυβέρνηση της Αριστεράς που θα υλοποιήσει το πρόγραμμά μας και δεν θα είναι απλώς μια καλύτερη κυβέρνηση από την προηγούμενη», κατέληξε. 
Ο Δ. Μπελαντής εκτίμησε ότι η κυρίαρχη τάση στην κυβέρνηση είναι μια τάση συμβιβασμού με την ηγεσία της ΕΕ και της Ευρωζώνης, που σημαίνει παράταση των μνημονιακών ρυθμίσεων με οριακές μόνο αλλαγές, αποτέλεσμα του σκληρού εκβιασμού των δανειστών, αλλά και της «ιδεολογικής και πολιτικής ακαμψίας» στο ζήτημα της ρήξης από την πλευρά της κυβέρνησης, γεγονός που εξηγεί και την υποχωρητικότητά της. Ακόμα και στην περίπτωση «ατυχήματος», λόγω αντικειμενικού αδιεξόδου, αν δεν υπάρχει πολιτικό σχέδιο για τη ρήξη, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα είναι θετική εξέλιξη. «Χρειάζεται μια υποκειμενική στρατηγική για τη ρήξη, να την οργανώσουμε πολιτικά, χρειάζεται ένα μέτωπο των αριστερών τάσεων μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ που θα καταδείξει στην κοινωνία ότι αυτή η πολιτική καταστρέφει το πρόγραμμά μας και την κομματική μας ενότητα», επισήμανε. Τέλος, για τη σχέση κίνημα-κόμμα-κυβέρνηση είπε χαρακτηριστικά: «Το κίνημα πάνω από το κόμμα, το κόμμα πάνω από την κυβέρνηση, το κόμμα ανεξάρτητο από την κυβέρνηση, η κυβέρνηση όχι ανεξάρτητη από το κόμμα». 
«Δώσαμε μάχες για προγραμματικά ζητήματα και τις διευρύνσεις με διάφορες “προσωπικότητες”, όπως και για τη συμφωνία στην ΚΟ και την ΚΕ, με εργαλείο το Κόκκινο Δίκτυο και την Αριστερή Πλατφόρμα, που παραμένει στα μάτια της κοινωνίας η εκφώνηση εκείνη που υπερασπίζεται τα ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά του ΣΥΡΙΖΑ», είπε η βουλευτής Μεσσηνίας του ΣΥΡΙΖΑ Ε. Ψαρρέα, τονίζοντας την ανάγκη της μεγαλύτερης δυνατής συγκρότησης του συσχετισμού δύναμης, στην κοινωνία και στο κόμμα, αλλά και ενός εναλλακτικού σχεδίου ρήξης, που θα ασκεί κριτική και στις αυταπάτες για χρηματοδότηση από τον επίσης νεοφιλελεύθερο άξονα Ρωσίας-Κίνας.
«Το στοίχημα της λαϊκής νίκης παραμένει, παρά τις υποχωρήσεις της κυβέρνησης, αλλά δεν υπάρχει δυνατότητα έντιμου συμβιβασμού: ή θα έχουμε υποταγή ή μια διαδικασία ρήξης με αυτό το πλαίσιο. Η κρίση, λόγω της πίεσης ρευστότητας από τον αντίπαλο, θα πάρει τη μορφή μιας στάσης πληρωμών, είτε προς τα μέσα είτε προς τα έξω, που μπορεί -σε συνθήκες ανεπαρκούς πολιτικής προετοιμασίας και χάους- να οδηγήσει σε κυβέρνηση εθνικής ενότητας και νέο μνημόνιο», υποστήριξε στην ομιλία του ο Σ. Κουβελάκης. «Η εναλλακτική πρόταση προς μια κατεύθυνση ρήξης ξεκινάει από δύο βασικά σημεία: στάση πληρωμών, για διεκδίκηση της διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση του συνόλου του τραπεζικού συστήματος, που οδηγούν αναπόφευκτα σε έξοδο από το ευρώ», υπογράμμισε. 
Συμβολή στη συζήτηση είχαν πολλοί ακόμα σύντροφοι-ισσες από την Αττική, τη Θεσσαλονίκη και πόλεις της επαρχίας. Στη λήξη της διαδικασίας αποφασίστηκε η πιο συστηματική λειτουργία του ΚΔ, μέσα από τη συγκρότηση ενός συντονιστικού κέντρου, καθώς και η καλύτερη αξιοποίηση του Rproject.gr. 

Οι αντιστάσεις ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις 

Τ ην πρώτη μέρα της συνάντησης του Κόκκινου Δικτύου, η συζήτηση για τις ιδιωτικοποιήσεις και το ΤΑΙΠΕΔ βρήκε έτοιμα πολλά κινήματα που έχουν από καιρό αντισταθεί στην παραχώρηση δημόσιας περιουσίας. «Υπάρχει γνώση και εμπειρία», όπως ανέφερε η Ελένη Πορτάλιου.
Διότι η κρίση του συστήματος και οι ιδιώτες σε οικονομικό «αδιέξοδο» για τα κέρδη τους, έχουν «βάλει στο μάτι» φιλέτα δημόσιας περιουσίας και δημοσίων υπηρεσιών και έχουν αρχίσει να τα πολιορκούν, όχι όμως ανενόχλητοι!
Ο Πέτρος Ψαρρέας και η Ελένη Πορτάλιου, ανοίγοντας τη σχετική συζήτηση της πρώτης μέρας, θύμισαν τον μακροσκελή κατάλογο ιδιωτικοποιήσεων που επιχειρήθηκαν το προηγούμενο διάστημα. 
Η ίδρυση, από τις μνημονιακές κυβερνήσεις, του ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου) το 2011, θεωρείται «τομή» για την τύχη της περιουσίας του Δημοσίου, εξαιτίας της άκαμπτης λογικής του «ό,τι εντάσσεται δεν εξέρχεται προς το Δημόσιο και όσα έσοδα προκύπτουν από τις ιδιωτικοποιήσεις πηγαίνουν στο χρέος»!
Ωστόσο, τόσο από τις εισηγήσεις όσο και από τις τοποθετήσεις αγωνιστριών και αγωνιστών για την υπεράσπιση του δημόσιου πλούτου, αναδείχτηκε το γεγονός ότι με το νομικό και κινηματικό «αντάρτικο» των προηγούμενων χρόνων, ευτυχώς ιδιωτικοποιήθηκε μικρό μέρος δημόσιας περιουσίας μέσω ΤΑΙΠΕΔ.
Έτσι, όπως είπε και ο Π. Ψαρρέας, η κυβέρνηση «με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ» θα πρέπει να ξεκαθαρίσει τον προσανατολισμό της σε μια σειρά από εμβληματικά μέτωπα, που συμπυκνώνουν την πάλη και τη δράση συντρόφων και συναγωνιστών, στις Σκουριές, στο Ελληνικό, στη Δραπετσώνα, στον ΟΛΠ, στα αεροδρόμια.
Γιατί εκτός από τη δημόσια γη, τις παραλίες, το υπέδαφος, στο στόχαστρο των ιδιωτών «επενδυτών» έχουν βρεθεί δημόσιοι φορείς και υπηρεσίες, όπως λιμάνια και αεροδρόμια.
 Η επίθεση του κεφαλαίου με τις ιδιωτικοποιήσεις δεν αφορά απλά κάποια εξαιρετικά κομμάτια γης και θάλασσας. Χτυπάει ολόκληρη τη λογική και τη «φιλοσοφία» του κράτους, του Δημοσίου, «τον πολιτισμό των δημοσίων και κοινών αγαθών», όπως τόνισε η σ.  Πορτάλιου.
Η Έλενα Ψαρρέα (βουλευτής Μεσσηνίας ΣΥΡΙΖΑ) μετέφερε τις ανησυχίες που εκφράζονται στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, ακόμα και από υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ, για τα θέματα του ΟΛΠ και των αεροδρομίων.
Και είναι απολύτως λογικό να επιχειρούν τόσο το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ όσο και το κίνημα να πιέσουν την τωρινή κυβέρνηση για κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ (και όχι μόνο του άρθρου 24, που αποσύρθηκε ύστερα από έντονες αντιδράσεις Νομαρχιακών του ΣΥΡΙΖΑ, ΟΜ, τμημάτων όπως της Οικολογίας κ.λπ.), για μη παραχώρηση των αεροδρομίων και του ΟΛΠ σε ιδιώτες, για να μην περάσουν τα «Λιπάσματα Δραπετσώνας» στον Μελισσανίδη και το Ελληνικό στον Λάτση, για να σταματήσει το έγκλημα στις Σκουριές τόσο από την Eldorado Gold (και την «ΑΚΤΩΡ») όσο και από την «αυτονομημένη» αστυνομία ή και το λιμενικό. Είναι χαρακτηριστικό ότι,  όπως τόνισε συναγωνιστής της δημοτικής παράταξης Δραπετσώνας-Κερατσινίου «Άλλος Δρόμος», οι δυνάμεις καταστολής εμφανίστηκαν, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, απέναντι στη συγκέντρωση που διοργάνωσε ο δήμος στη Δραπετσώνα. 

Υγεία: Επειγόντως προσλήψεις και δημοκρατία

Ιδιαίτερα πλούσια ήταν η θεματική συζήτηση για την Υγεία στο πλαίσιο της πανελλαδικής συνάντησης του Κόκκινου Δικτύου.  Οι πρόσφατες εξαγγελίες του Α. Τσίπρα στο υπουργείο Υγείας επιβεβαιώνουν πόσο κρίσιμο είναι το μέτωπο της Υγείας για τις συνολικότερες πολιτικές εξελίξεις, αλλά και το ότι η κυβέρνηση δέχεται την πίεση των συνδικάτων και της βάσης των ΟΜ ΣΥΡΙΖΑ. Οι εξαγγελίες δημιουργούν ένα θετικό περιβάλλον διεκδικήσεων για να μην ανασταλεί η υλοποίησή τους και παράλληλα να ξεκαθαριστούν οι «ομιχλώδεις» θέσεις της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Υγείας. 
Στην εισήγησή του, ο Αντώνης Καραβάς (ΝΕ Υγείας ΣΥΡΙΖΑ) αναφέρθηκε σε όλα τα κομβικά ζητήματα για την αποτελεσματική υπεράσπιση της δημόσιας Υγείας: την άρση των εμποδίων και των αποκλεισμών στην πρόσβαση (το μέτρο για κατάργηση του 5ευρω, ανασφάλιστοι, μετανάστες «χωρίς χαρτιά») και το πάγιο αίτημα για δημόσια δωρεάν Υγεία για όλους χωρίς προϋποθέσεις, που παραμένει ψηλά στις διεκδικήσεις του υγειονομικού κινήματος. Υπενθύμισε τις απαραίτητες προσλήψεις και την αύξηση της χρηματοδότησης που απαιτούνται, το αίτημα για δημοκρατία στους χώρους δουλειάς, που συνδέεται με το ξήλωμα του μνημονιακού κατεστημένου από τα νοσοκομεία και τις διοικήσεις των οργανισμών Υγείας, ενώ υπογράμμισε την ανυπαρξία κυβερνητικών δεσμεύσεων για μια σειρά από θέματα που θα περιόριζαν τη δράση των ιδιωτικών συμφερόντων στο χώρο της Υγείας: κατάργηση της ΕΣΑΝ ΑΕ, εργολαβίες, ριζικές αλλαγές στις προμήθειες και τις συμβάσεις, κρατική φαρμακαποθήκη κ.λπ.
Στις παρεμβάσεις που ακολούθησαν, μεταφέρθηκαν δεκάδες εικόνες από τα νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας της Αττικής (Δυτική Αθήνα-Αττικό, ΠΕΔΥ, Κέντρα Υγείας Ανατολικής Αττικής, Ευαγγελισμός, Αγ. Σοφία, Α. Φλέμιγκ κ.ά.), της Θεσσαλονίκης και άλλων περιοχών. Κοινή διαπίστωση ήταν ότι οι ελλείψεις σε προσωπικό και υλικά παραμένουν, οι εφημερίες μετατρέπονται σε άθλο για γιατρούς και νοσηλευτές, το πάρτι των ιδιωτικών διαγνωστικών κέντρων συνεχίζεται. 
Στο χαιρετισμό της, η βουλευτής Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ Ιωάννα Γαϊτάνη (ΕΠΕΚΕ Υγείας) σημείωσε την ανάγκη ενός οργανωμένου κινήματος διεκδίκησης που θα δημιουργεί «προωθητική πίεση» στην κυβέρνηση, ώστε να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της και να αντιμετωπίσει τους εκβιασμούς των δανειστών. 
Παρά την πολυδιάσπαση του συνδικαλιστικού κινήματος στο χώρο της Υγείας και την υπολειτουργία των κομματικών οργανώσεων, το αμέσως επόμενο διάστημα, συμφωνήθηκε η ένταση της προσπάθειας για ενεργοποίηση των παρατάξεων και των ΟΜ ΣΥΡΙΖΑ, με στόχο την εφαρμογή του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να αποτραπεί η κατάρρευση της δημόσιας Υγείας. Σε αυτή την κατεύθυνση, ο συντονισμός σωματείων, συλλογικοτήτων κατοίκων, δικτύων αλληλεγγύης, δημοτικών σχημάτων κάθε περιοχής -με πρωτοβουλία των μελών του ΣΥΡΙΖΑ και της Αριστεράς- θα μπορούσε να συσπειρώσει ένα πολύτιμο δυναμικό, για τη διάσωση και την ουσιαστική αναβάθμιση τόσο της ΠΦΥ όσο και των νοσοκομείων.