Φύλλο Νο 334 (15 Απρίλη 2015)

Η κυβέρνηση προσεγγίζει έναν ακόμα κρίσιμο σταθμό: με τον στραγγαλιστικό εκβιασμό της «ρευστότητας», οι δανειστές και οι ευρωπαϊκοί «θεσμοί» απαιτούν στο επόμενο Eurogroup την πολιτική και κοινωνική δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ, αυτήν που ονομάζουν «έντιμο συμβιβασμό».

Η απονομιμοποίηση του χρέους είναι σημαντικό «εργαλείο» αν υπάρχει η πολιτική απόφαση να αξιοποιηθεί για τη διαγραφή του

«Ξύνοντας τον πάτο του βαρελιού», δηλαδή «σκουπίζοντας» όλα τα ταμειακά διαθέσιμα οργανισμών του ευρύτερου δημόσιου τομέα για να πληρώνει τοκοχρεολύσια, η κυβέρνηση κερδίζει χρόνο πληρωμένο με αίμα.

ΞΕΦΟΡΤΩΝΟΝΤΑΙ ΘΑΛΑΣΣΟΔΑΝΕΙΑ 10 ΔΙΣ.:
Σύμφωνα με το Ρόιτερ, σε αγαστή συνεργασία μεταξύ τους τραπεζίτες και εφοπλιστές «εξαφανίζουν» τα θαλασσοδάνεια ύψους 10 δισ. δολαρίων που έχουν δώσει οι πρώτοι στους δεύτερους, δηλ. δάνεια εντελώς επισφαλή, τα οποία πιθανώς θα κληθούμε να πληρώσουμε όλοι εμείς στην επόμενη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, τους τρόπους «εξαφάνισης» θα τους ζήλευε ακόμα και η ιταλική μαφία. «Δεν το χωράει ανθρώπινος νους ότι οι ίδιοι κλάδοι της οικονομίας που επί σειρά ετών «τακτοποιούσαν» εν κρυπτώ και παραβύστω τις υποθέσεις τους χωρίς να πληρώνουν δεκάρα τσακιστή, θα συνεχίσουν να το κάνουν και με κυβέρνηση της Αριστεράς!», σχολιάζει ένα φιλικό προς τον ΣΥΡΙΖΑ site -κι έχει απόλυτο δίκιο.

Η πολυήμερη απεργία πείνας των κρατουμένων, οι δράσεις αλληλεγγύης στους απεργούς και το νομοσχέδιο για την αποσυμφόρηση των φυλακών έχουν πυροδοτήσει έντονη πολιτική αντιπαράθεση, όπως και εσωτερικούς τριγμούς στην κυβέρνηση.

Απέναντι στην τρομοϋστερία και τα ακροδεξιά παραληρήματα, δεν χωρά καμία υποχώρηση

Ένα νεοναζιστικό κόμμα δεν είναι απλώς ένα ακόμα κόμμα που εκφράζει μια άποψη. Είναι ένα επικίνδυνο μόρφωμα που πρέπει να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά και έγκαιρα τόσο στο δρόμο όσο και χρησιμοποιώντας τα μέσα που παρέχει η αστική δικαιοσύνη.

Αποτίμηση της επίσκεψης Τσίπρα με ταξικά κριτήρια

Προς ιδιωτικοποιήσεις: Απ’ ό,τι φαίνεται, η δέσμευση της κυβέρνησης για προχώρημα όσων ιδιωτικοποιήσεων είναι σε εξέλιξη, δέσμευση στη συμφωνία της 20ής Φλεβάρη, διέπεται από δημιουργική... σαφήνεια. Δεν είναι μόνο όσα δημοσιεύτηκαν για τον ΟΛΠ. Ακολουθούν και άλλες περιπτώσεις περισσότερο ή λιγότερο γνωστές.
Ο γνωστός από τη θητεία του στο ΤΕΕ εκσυγχρονιστής και νυν αναπληρωτής υπουργός Οικονομίας, Υποδομών και Μεταφορών, Χρήστος Σπίρτζης, ήταν... σαφέστατος και μας ενημέρωσε με δηλώσεις του ότι η κυβέρνηση αποφάσισε «να προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ». Προφανώς θα ακούσουμε και πάλι ότι δεν είναι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ και δεν γνωρίζει τις προεκλογικές του δεσμεύσεις, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. Είναι όμως αρκούντως προκλητικό να χτίζει την προπαγάνδα υπέρ της ιδιωτικοποίησης δηλώνοντας ότι το σιδηροδρομικό δίκτυο έχει να συντηρηθεί 12 χρόνια.
Την ίδια ώρα οι απολυμένοι συμβασιούχοι στον Ιππόδρομο (ΟΔΙΕ) με ανακοίνωσή τους μας ενημερώνουν ότι ύστερα από συνάντηση που είχαν με την αναπληρώτρια υπουργό Οικονομικών, Νάντια Βαλαβάνη, έμαθαν ότι η προεκλογική δέσμευση για εξυγίανση και δημόσιο χαρακτήρα στη λειτουργία του οργανισμού έγινε εκκαθάριση και ιδιωτικοποίηση, που σημαίνει οριστική απόλυση των συμβασιούχων. Καλούν μάλιστα σε Γενική Συνέλευση την Τρίτη 21 Απρίλη για να αποφασίσουν πώς θα αντιμετωπίσουν τη νέα εξέλιξη.

Ξεκίνησε την Τετάρτη 15 Απρίλη ο διάλογος του υπουργείου Εργασίας με τους κοινωνικούς εταίρους για το νομοσχέδιο που αφορά ζητήματα τα οποία «καίνε» τη μεγάλη πλειονότητα των εργαζομένων, κύρια στον ιδιωτικό τομέα.

Αντιστροφή της λιτότητας, ρήξη με τους «θεσμούς», μεταβατικό πρόγραμμα

Βασικό ζητούμενο για μας είναι η «αντίστροφη αναδιανομή», που σημαίνει πολιτικές κοινωνικής δικαιοσύνης, μεταφορά των βαρών στους «έχοντες», ένα «μνημόνιο για το μεγάλο κεφάλαιο», που θα αποφέρει τα χρηματοδοτικά μέσα για την υλοποίηση του προγράμματός μας

Να καταργηθούν όλοι οι νόμοι που πήγαν να προσαρμόσουν το πανεπιστήμιο στις ανάγκες της αγοράς οδηγώντας στην υποβάθμιση και την υποτίμησή του

Μικρός σύλλογος (περίπου 500 άτομα), απουσία φοιτητικών παρατάξεων, συλλογικής συνείδησης και πολιτικής συζήτησης.

Η δικτατορία του ’67 δεν ήταν ένα «ατύχημα», μια παρένθεση στη δημοκρατική ομαλότητα που δήθεν συνεχίζονταν απρόσκοπτα. Αντίθετα, ήταν μια κατάσταση «έκτακτης ανάγκης» μπροστά σε μια γενικευμένη πολιτική κρίση. Η χούντα ήταν απαραίτητη για να κλείσει το καπάκι της αμφισβήτησης και της δράσης των εργατικών μαζών, που γνώρισαν την κορύφωσή τους στα Ιουλιανά του ’65.

«Στεκόμαστε απέναντι στα επιθετικά σχέδια του κεφαλαίου»

ΗΠΑ: Στη φυλακή ο βραβευμένος Aφροαμερικανός δημοσιογράφος παρά την άθλια κατάσταση της υγείας του

Εκατόν πενήντα επτά μετανάστες έφτασαν στη Γαύδο. Τους αποβίβασαν εκεί λέγοντάς τους πως βρίσκονται στην Ιταλία. Απίστευτος ήταν ο τρόπος με τον οποίο τους υποδέχτηκαν οι κάτοικοι του νησιού: Με τα λιγοστά μέσα που διέθεταν τους περιέθαλψαν, φρόντισαν να τους βρουν φαγητό και στέγη κι έκαναν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να τους εξασφαλίσουν ασφαλή διαμονή. Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας!

Η «Ιερά Συμμαχία» των καθεστώτων οργάνωσε ένα «αραβικό ΝΑΤΟ» για να επιβάλει την τάξη. Η επέμβαση είναι ενέργεια της αντεπανάστασης.

Μόντρεαλ:
Ο αγώνας των φοιτητών στον Καναδά περνά δύσκολη καμπή. Η συνέχιση (και εξάπλωση) της αποχής έγινε πολύ δύσκολη, όταν δικαστική απόφαση απαίτησε την άμεση επανέναρξη των μαθημάτων απειλώντας με διαγραφές. Ωστόσο σε πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ διεξήχθη ένα ξεχωριστό, ελπιδοφόρο περιστατικό. Οι φοιτητές, που συγκεντρώθηκαν για να περιφρουρήσουν την αποχή τους, βρέθηκαν αντιμέτωποι με πάνοπλους αστυνομικούς που εισέβαλαν στο κτίριο. Οχυρωμένοι πίσω από θρανία, οι φοιτητές περίμεναν την επίθεση, όταν ένας καθηγητής στάθηκε στην «ουδέτερη ζώνη» ανάμεσα στις δυο πλευρές. Υπό το σύνθημα των φοιτητών «οι καθηγητές μαζί μας», μέσα σε λίγα λεπτά μια ανθρώπινη αλυσίδα καθηγητών σχηματίστηκε μπροστά από τα παιδιά, υποχρεώνοντας τους μπάτσους να αποχωρήσουν...

Οι διαπραγματεύσεις στη Λοζάνη ανάμεσα στο Ιράν και την ομάδα «5+1» (τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ + η Γερμανία) κατέληξαν σε προκαταρκτική συμφωνία-πλαίσιο για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.

Εδώ και πολλές βδομάδες η Ισπανία έχει μπει σε παρατεταμένη εκλογική περίοδο που θα ολοκληρωθεί με τη μεγάλη μάχη των εθνικών εκλογών το Νοέμβρη.

Με την έναρξη της δίκης της Χρυσής Αυγής τελειώνουν τα ψέματα. Οι νεοναζί, όσο και το αντιφασιστικό κίνημα και η Αριστερά, θα κριθούν στην αίθουσα του δικαστηρίου αλλά και επί του πολιτικού πεδίου.