Προς ιδιωτικοποιήσεις: Απ’ ό,τι φαίνεται, η δέσμευση της κυβέρνησης για προχώρημα όσων ιδιωτικοποιήσεων είναι σε εξέλιξη, δέσμευση στη συμφωνία της 20ής Φλεβάρη, διέπεται από δημιουργική... σαφήνεια. Δεν είναι μόνο όσα δημοσιεύτηκαν για τον ΟΛΠ. Ακολουθούν και άλλες περιπτώσεις περισσότερο ή λιγότερο γνωστές.
Ο γνωστός από τη θητεία του στο ΤΕΕ εκσυγχρονιστής και νυν αναπληρωτής υπουργός Οικονομίας, Υποδομών και Μεταφορών, Χρήστος Σπίρτζης, ήταν... σαφέστατος και μας ενημέρωσε με δηλώσεις του ότι η κυβέρνηση αποφάσισε «να προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ». Προφανώς θα ακούσουμε και πάλι ότι δεν είναι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ και δεν γνωρίζει τις προεκλογικές του δεσμεύσεις, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. Είναι όμως αρκούντως προκλητικό να χτίζει την προπαγάνδα υπέρ της ιδιωτικοποίησης δηλώνοντας ότι το σιδηροδρομικό δίκτυο έχει να συντηρηθεί 12 χρόνια.
Την ίδια ώρα οι απολυμένοι συμβασιούχοι στον Ιππόδρομο (ΟΔΙΕ) με ανακοίνωσή τους μας ενημερώνουν ότι ύστερα από συνάντηση που είχαν με την αναπληρώτρια υπουργό Οικονομικών, Νάντια Βαλαβάνη, έμαθαν ότι η προεκλογική δέσμευση για εξυγίανση και δημόσιο χαρακτήρα στη λειτουργία του οργανισμού έγινε εκκαθάριση και ιδιωτικοποίηση, που σημαίνει οριστική απόλυση των συμβασιούχων. Καλούν μάλιστα σε Γενική Συνέλευση την Τρίτη 21 Απρίλη για να αποφασίσουν πώς θα αντιμετωπίσουν τη νέα εξέλιξη.
Απολυμένες καθαρίστριες με σύμβαση έργου
Σε κινητοποιήσεις βρίσκονται αυτό το διάστημα 300 καθαρίστριες. Δεν πρόκειται για τις 595 καθαρίστριες που δούλευαν μόνιμες στο υπουργείο Οικονομικών και συγκλόνισαν με τον αγώνα που έδωσαν για πάνω από έναν χρόνο για να παρθούν πίσω οι απολύσεις τους.
Οι συγκεκριμένες καθαρίστριες εργάζονταν στις εφορίες για 10 ολόκληρα χρόνια με μηνιαίες συμβάσεις έργου με μισθό 325 ευρώ καθαρά, χωρίς επιδόματα, χωρίς δώρα, χωρίς δικαίωμα να πάρουν άδεια, ενώ απολύθηκαν το 2013 παρά τη σχετική θετική απόφαση από το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών που μετατρέπει τις συμβάσεις έργου σε αορίστου χρόνου (υπ’ αριθμ. 32/2014).
Το αρνητικό στην όλη διαδικασία είναι ότι οι κινητοποιήσεις τους ξεκίνησαν πρώτα διά της δικαστικής οδού και μόλις τον τελευταίο έναν μήνα πήραν τη μορφή αγωνιστικών κινητοποιήσεων, υπό την καθοδήγηση του ΠΑΜΕ και ενώ 1,5 χρόνο τώρα δεν προσπάθησαν καθόλου να συνδεθούν με τις απολυμένες λόγω διαθεσιμότητας συναδέλφους τους. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν πρέπει να δικαιωθεί ο αγώνας τους, και με έκπληξη παρακολουθήσαμε την αγωνιώδη προσπάθεια ΜΜΕ που είναι φιλικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ να προσπαθούν να αποδείξουν ότι οι δεσμεύσεις της κυβέρνησης δεν αφορούσαν τις συγκεκριμένες καθαρίστριες.
Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ έχει δεσμευθεί να καταργήσει τα μνημόνια και αυτό σημαίνει ότι στην ουσία έχει δεσμευθεί να αποκαταστήσει κάθε αδικία σε βάρος εργαζομένων. Πολύ περισσότερο όταν υπάρχει δικαστική απόφαση, εκτός κι αν φράσεις του στιλ «θα σας ταράξουμε στη νομιμότητα» είχαν μονομερή κατεύθυνση και εννοούσαν μόνο ό,τι αφορούσε δεσμεύσεις της κυβέρνησης προς τους δανειστές.
Προς επαναπρόσληψη οι πρώτοι απολυμένοι από το Δημόσιο
Κ ατατέθηκε τη Δευτέρα 6 Απριλίου στη Βουλή το σχέδιο νόμου με τίτλο «Εκδημοκρατισμός της διοίκησης - Καταπολέμηση γραφειοκρατίας και ηλεκτρονική διακυβέρνηση - Αποκατάσταση αδικιών και άλλες διατάξεις». Πρόκειται για το νομοσχέδιο που επαναφέρει στην εργασία τους χιλιάδες απολυμένους και ευρισκόμενους σε διαθεσιμότητα υπαλλήλους.
Στο νομοσχέδιο έχει περιληφθεί το κεφάλαιο «Αποκατάσταση αδικιών - Επαναφορά προσωπικού – Κινητικότητα», με το οποίο επανασυστήνονται υπηρεσίες και κλάδοι που είχαν καταργηθεί, χωρίς να έχει προηγηθεί διαδικασία αξιολόγησης, και το προσωπικό που τους στελέχωνε.
Πρακτικά με το νόμο Κατρούγκαλου, όπως τείνει να μείνει γνωστός, αποκαθίστανται σε μεγάλο βαθμό οι αδικίες που είχαν φέρει οι νεοφιλελεύθερες μνημονιακές επιταγές για συρρίκνωση του δημόσιου τομέα. Οι πρώτοι απολυμένοι και διαθέσιμοι που επαναπροσλαμβάνονται είναι οι καθηγητές τεχνικής εκπαίδευσης, οι σχολικοί φύλακες, οι δημοτικοί αστυνομικοί και το προσωπικό των ΑΕΙ. Πιστεύουμε ότι θα ακολουθήσει άμεσα το νομοσχέδιο που θα επαναφέρει και τις καθαρίστριες του ΥΠΟΙΚ και όλους τους άλλους διαθέσιμους και απολυμένους.
Στα θετικά του νομοσχεδίου καταγράφονται άλλες δύο αποφάσεις. Η κατάργηση της πολιτικής επιστράτευσης ή οποιασδήποτε άλλης μορφής επίταξης προσωπικών υπηρεσιών ως μέτρου αντιμετώπισης απεργίας. Κάτι το οποίο μπορεί να δώσει νέα πνοή στο συνδικαλιστικό κίνημα, μιας και θυμόμαστε πως οι κυβερνήσεις μέχρι τώρα, ιδιαίτερα οι μνημονιακές, έκλειναν κάθε απεργιακή κινητοποίηση που απειλούσε τις βασικές πολιτικές επιλογές τους. Ιδιαίτερα από τη στιγμή που καταργούνται και οι μνημονιακοί νόμοι για το πειθαρχικό των δημοσίων υπαλλήλων οι οποίοι οδηγούσαν για ψύλλου πήδημα σε αργία τους εργαζόμενους, ορίζοντας μάλιστα ότι «η συνδικαλιστική και κοινωνικ ή δράση δεν συνιστά ανάρμοστη συμπεριφορά για τον δημόσιο υπάλληλο».
Το μελανό σημείο του νόμου είναι η απόσυρση, κατά τη διάρκεια της συζήτησης του νομοσχεδίου στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, του άρθρου 9. Άρθρου που προέβλεπε τη μονιμοποίηση των υπαλλήλων με σχέση Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου (ΙΔΑΧ). Η κυβέρνηση απέσυρε για λόγους που δεν έχει διευκρινίσει ακόμη το άρθρο αυτό, βάζοντας στο χρονοντούλαπο ένα πάγιο αίτημα των δημοσίων υπαλλήλων. Η ΑΔΕΔΥ ζήτησε γι’ αυτόν το λόγο συνάντηση με την κυβέρνηση πριν από την ψήφιση του νόμου.
Το άρθρο 9 είναι απαραίτητο να επανέλθει. Είναι απαράδεκτο να μην πηγαίνει προς κατάργηση από μια κυβέρνηση στην οποία συμμετέχει ο ΣΥΡΙΖΑ η διαφορετικότητα των σχέσεων εργασίας στο Δημόσιο. Ένα ολόκληρο σύστημα δηλαδή που είχε στόχο να διαιρεί τους εργαζόμενους αλλά και να τους κρατάει ομήρους σε πελατειακές λογικές. Οι ΙΔΑΧ πρέπει να μονιμοποιηθούν χωρίς να χάσουν κανένα δικαίωμά τους, όπως και όλοι οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο, ανεξάρτητα από τη σχέση εργασίας με την οποία έχουν προσληφθεί.
Όχι στην απλήρωτη εργασία
Κινητοποιήσεις πραγματοποιούνται αυτό το διάστημα στον ιδιωτικό τομέα ενάντια στην απλήρωτη εργασία. Το εντυπωσιακό είναι ότι οι εργοδότες που έχουν επιλέξει να αφήσουν απλήρωτους τους εργαζόμενους δεν είναι μικροεργοδότες αλλά κάποια από τα γνωστά και μεγάλα «ονόματα» της αγοράς, όπως η αλυσίδα καταστημάτων Hondos Center και η εταιρεία ξένων γλωσσών Linguaphone.
Στα Hondos Center 180 εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι για 18 μήνες και πραγματοποίησαν μαζική κινητοποίηση το πρώτο 10ήμερο του Απρίλη απαιτώντας την εξόφληση των δεδουλευμένων που τους οφείλονται. Η κινητοποίηση έγινε με αφορμή την προγραμματισμένη και υποχρεωτική διαδικασία διαβούλευσης με τους εργαζόμενους και την Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας (ΟΙΥΕ), την οποία είχε ζητήσει το υπουργείο Εργασίας ώστε να προσκομιστούν στοιχεία και να υπάρξουν δεσμεύσεις για τον τρόπο και το χρονοδιάγραμμα αποπληρωμής των εργαζομένων. Η εργοδοσία δεν προσήλθε στη διαδικασία και η συνάντηση προγραμματίστηκε εκ νέου τις επόμενες ημέρες. Η ΟΙΥΕ προειδοποιεί ότι δεν θα δεχθεί άλλη αναβολή, μιας και η εργοδοσία επιμένει να κρύβεται αλλά ταυτόχρονα επιχειρεί με ιδιαίτερο θράσος να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους.
Στο ίδιο χρονικό διάστημα (αρχές Απρίλη), η Ενωτική Πρωτοβουλία Καθηγητών Ξένων Γλωσσών και ο Σύλλογος Εργαζομένων στην Ιδιωτική Εκπαίδευση Νομού Αττικής «Ο Βύρων» πραγματοποιούσαν κινητοποίηση στα γραφεία της εταιρείας Linguaphone απαιτώντας την καταβολή των δεδουλευμένων σε 3 καθηγητές. Δεδουλευμένα που τους οφείλονται από το 2011.
Η εταιρεία εφαρμόζει πλήρως την ελαστικοποίηση της εργασίας. Όσοι εργαζόμενοι απασχολούνται σε αυτή δεν έχουν μόνιμη σχέση εργασίας. Αφήνει εργαζόμενους απλήρωτους, παρότι συνεργάζεται με εφημερίδες και περιοδικά ευρείας κυκλοφορίας αλλά και με το υπουργείο Εσωτερικών, στο οποίο στέλνει καθηγητές να διδάξουν ξένες γλώσσες σε διπλωματικά στελέχη. Η ασυδοσία της είναι τέτοια ώστε να αρνείται ακόμη και να καταβάλει τα χρήματα σε εργαζόμενό της που δικαιώθηκε δικαστικά. Την Παρασκευή 17 Απριλίου έχει οριστεί τριμερής συζήτηση στην Επιθεώρηση Εργασίας ύστερα από αίτημα των 3 απλήρωτων καθηγητών.
Στον ιδιωτικό τομέα η ασυδοσία των εργοδοτών εντάθηκε με την εφαρμογή των μνημονιακών νόμων και είναι απαραίτητο να οργανωθούν οι κινητοποιήσεις που σε συνδυασμό με τους νόμους που αναμένεται να καταθέσει η κυβέρνηση για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, θα πρέπει να ανατρέψουν πλήρως το σκηνικό υπέρ των εργαζομένων.