ΕΡΤ, καθαρίστριες, συμβασιούχοι... Ο δρόμος του κινήματος ενάντια στο δρόμο του συμβιβασμού

Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ συγκεντρώθηκαν τη Δευτέρα έξω από το Ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής και στη συνέχεια μπήκαν στο εσωτερικό του. Στην ανακοίνωση της ΠΟΣΠΕΡΤ καταγγέλλεται ο διορισμός του Λάμπη Ταγματάρχη ως διευθύνοντα συμβούλου στην ΕΡΤ, γνωστού για «τις προσπάθειές του για τη χωρίς όριο συρρίκνωση της ΕΡΤ, τόσο σε θέσεις εργασίας όσο και σε παραγόμενο έργο, καθώς και για τις εργασιακές σχέσεις γαλέρας που επιθυμεί», και τίθενται ερωτήματα για το ποιες είναι οι κατευθύνσεις της πολιτικής ηγεσίας. Οι καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών έστησαν επινίκιο πάρτι για την επιστροφή τους στην εργασία τους, από το οποίο πέρασαν υπουργοί της κυβέρνησης. Το μεσημέρι έκαναν τα αποκαλυπτήρια του πανό που θα αφήσουν στην Καραγεώργη Σερβίας για να θυμίζει τον αγώνα τους, ενώ το γλέντι συνεχίστηκε μέχρι αργά το βράδυ, με χορούς, τραγούδια και πανηγυρισμούς. Οι απολυμένοι συμβασιούχοι του ΟΑΕΕ πραγματοποίησαν κατάληψη στο γραφείο του διοικητή και στην αίθουσα του ΔΣ του Οργανισμού, ζητώντας την υλοποίηση της προεκλογικής δέσμευσης της κυβέρνησης για επαναπρόσληψή τους. 
Όλοι αυτοί πήραν τη σκυτάλη από το κίνημα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στις Σκουριές, τις πρωτοβουλίες για την κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ, τη ματαίωση της ιδιωτικοποίησης του Ελληνικού και του Αστέρα Βουλιαγμένης, την κινητοποίηση για τα Λιπάσματα στη Δραπετσώνα, τις κινητοποιήσεις ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ και του ΟΛΘ. Θα δώσουν τη σκυτάλη στην απεργία των υγειονομικών στις 20 Μαΐου, αλλά –είναι βέβαιο– και σε πολλές άλλες κινητοποιήσεις και εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, που θα πληθύνουν το επόμενο διάστημα. 
Στις δυσμενείς συνθήκες που η κυβέρνηση σπαταλάει διαρκώς τα στρατηγικά οικονομικά και πολιτικά της αποθέματα και εγκλωβίζεται όλο και περισσότερο στο «μονόδρομο» του συμβιβασμού που οδηγεί στο τρίτο μνημόνιο, το κίνημα αντέχει και δίνει το «παρών». Μπορεί η οργάνωση των κινητοποιήσεων να έχει πολλά προβλήματα, μπορεί τα συνδικάτα των εργαζομένων και κυρίως οι διοικήσεις τους να βαρύνονται ενίοτε με προβληματικές διαχειρίσεις ή και με προβληματικά κίνητρα, μπορεί οι ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ να κερδοσκοπούν πολιτικά πάνω στις ανάγκες των εργαζομένων, αλλά δεν είναι όλα αυτά που δίνουν τον τόνο. Οι κινητοποιήσεις αυτές είναι δίκαιες γιατί τα αιτήματα του κόσμου είναι δίκαια, γιατί συμμετέχει ο ίδιος και δίνει τον τόνο. Με εξαίρεση τη σκηνοθετημένη από την ίδια την εργοδοσία «διαδήλωση» του εργοδοτικού σωματείου των εργαζομένων στην εξόρυξη στις Σκουριές, για την οποία όλη η Αριστερά μίλησε –και σωστά– για «κινητοποίηση κατσαρόλας», σε όλες τις άλλες γνωστές περιπτώσεις, παρά τα προβλήματα και τις απόπειρες πολιτικής κερδοσκοπίας, πρόκειται για κινητοποιήσεις όχι μόνο δίκαιες αλλά και ελπιδοφόρες. 
Αποφεύγοντας και η ίδια το λάθος της πολιτικής κερδοσκοπίας και του μαξιμαλισμού, που διασπά και δεν ενώνει (οι κινητοποιήσεις δεν οργανώνονται για να «αποδειχτεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί», αλλά για να ικανοποιηθούν δίκαια αιτήματα), η Αριστερά, εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να δώσει τις δυνάμεις της για τη στήριξη, το συντονισμό και την κλιμάκωση των αγώνων. Η κινηματική πίεση, «από τα αριστερά και από τα κάτω», πάνω σε μια κυβέρνηση που εγκαταλείπει τις προεκλογικές της δεσμεύσεις και βαδίζει παραπαίοντας προς έναν συμβιβασμό μνημονιακό και «ατιμωτικό», δεν είναι απλώς καλοδεχούμενη, αλλά και θεμελιώδης όρος για να μείνει ανοιχτό το «παράθυρο» της πάλης για την κατάργηση των μνημονίων και την ανατροπή της λιτότητας.