Για να ξορκίσουν το λαϊκό θυμό για όσα ψηφίζονται στη Βουλή, οι απολογητές του νέου μνημονίου μιλούν για το φάντασμα ενός πραξικοπήματος που πλανιέται πάνω από την κυβέρνηση. Μάλιστα κάποιοι από αυτούς λένε ότι, αν ψήφιζαν «ναι» οι βουλευτές της Αριστερής Πλατφόρμας, τότε «δεν θα αναγκαζόμαστε να συμμαχήσουμε με τα κόμματα των προηγούμενων μνημονίων».
Ημερ.Δημοσίευσης
Όμως αν συνέβαινε αυτό, υπήρχαν οι εξής δύο τραγικές πιθανότητες: Α) Πράγματι η ΝΔ, το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ να είχαν την πολυτέλεια να μην υπερψηφίζουν τους μνημονιακούς νόμους. Θα επρόκειτο για οριστική ταφόπλακα για την Αριστερά, η οποία θα φορτωνόταν μόνη της ένα έγκλημα. Β) Η ΝΔ, το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ να επέμεναν να υπερψηφίζουν τα μνημονιακά ανοσιουργήματα μαζί με την Αριστερά. Τότε (επειδή όλοι γνωρίζουμε ότι ο ΚΚΕ θα παραμένει ένα εξαιρετικά σεχταριστικό κόμμα), οι φασίστες της Χρυσής Αυγής θα έκαναν πάρτι, παρουσιάζοντας τους εαυτούς τους ως τη μόνη αντιμνημονιακή-αντισυστημική δύναμη και σκυλεύοντας πάνω στο 62% του «όχι».
Και στην πρώτη και στη δεύτερη περίπτωση δε, τα αδελφά του ΣΥΡΙΖΑ κόμματα στην Ευρώπη θα αποδυναμώνονταν (ήδη αυτό είναι φανερό με τους Podemos).
Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν τα πράγματα: Η κυβέρνηση της Αριστεράς υποβαθμίστηκε στις 20 Φλεβάρη, δηλ. με τη συμφωνία της «δημιουργικής ασάφειας» και την εγκατάλειψη (ή τη μετάθεση στο αόριστο μέλλον) του μεγαλύτερου μέρους ακόμη και των εξαγγελιών της ΔΕΘ. Η κυβέρνηση της «εθνικής σωτηρίας» που εν πολλοίς επιβίωσε, υποβαθμίστηκε μετά το δεύτερο πραξικόπημα, την προκλητική ανατροπή της θέλησης του ελληνικού λαού, όπως αυτή αποτυπώθηκε ξεκάθαρα στο δημοψήφισμα, μέσω του «εθνικοενωτικού» Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών.
Είναι αξιοπερίεργο πώς πολλοί μέσα στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ξεχνούν πως αυτά τα μικρά πραξικοπήματα ταυτίζονταν με τις δημόσια διατυπωμένες προθέσεις των δανειστών, των ντόπιων συμμάχων τους και των ελληνικών μνημονιακών κομμάτων. Ξεχνούν ότι μέχρι χθες, η αποπομπή της αριστερής εσωκομματικής πτέρυγας αποτελούσε την πρόταση που η ηγεσία της ΝΔ και του Ποταμιού, αλλά και ευρωβουλευτές της Δεξιάς απηύθυναν ανοιχτά, δημόσια και επανειλημμένα προς τον Τσίπρα. «Εμείς θα σας βοηθήσουμε να απαλλαγείτε από την αριστερή σας πτέρυγα», έλεγε ο Κύρτσος. Ο ίδιος ο Γιούνκερ (ομιλία 29/6/15) έλεγε προκλητικά «βάλτε την πατρίδα πάνω από το κόμμα» και οι εδώ σύμμαχοί του επαναλάμβαναν το σύνθημα περιχαρείς. Και ο μεν και οι δε εννοούσαν φυσικά «βάλτε τα συμφέροντα της αστικής τάξης, που ταυτίζονται με τα συμφέροντα των δανειστών, πάνω από τα συμφέροντα των πληβείων που υπερασπίζει το κόμμα».
Η ελπίδα πολλών ότι η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου θα διαχειριστεί πιο φιλολαϊκά το τρίτο μνημόνιο είναι εντελώς φρούδα. Το ίδιο το μνημόνιο είναι τόσο σκληρό ώστε και η απειροελάχιστη απόκλιση από αυτό οδηγεί αυτομάτως σε νέο σκληρότερο μνημόνιο. Η νομοθετική εξουσία είναι απολύτως υποταγμένη στην τρόικα που επανέρχεται δριμύτερη. Οι κοινωνικές συμμαχίες πάνω στις οποίες οικοδομήθηκε η δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ (εργαζόμενοι, άνεργοι, νεολαία, αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες, αλλά και συνταξιούχοι) θα διαρραγεί ταχύτατα.
Ο μόνος τρόπος κοινοβουλευτικής επιβίωσης γι’ αυτή την κυβέρνηση είναι η συνεργασία με όσους «σκότωσε» πολιτικά το δημοψήφισμα, δηλ. η νεκρανάσταση των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποταμιού. Μόνον που σε αυτή τη συμμαχία, η Αριστερά, ακόμη και σε συμβολικό επίπεδο, θα πληρώσει βαρύ αντίτιμο -κυρίως γιατί τη φθορά θα την υφίσταται το κύριο κόμμα που εφαρμόζει το μνημόνιο (όπως μας δίδαξε η πρόσφατη εμπειρία στην Ελλάδα). Σιγά σιγά, δεν θα μιλάμε για κυβέρνηση Αριστεράς που είχε την ατυχία να διαχειρίζεται μνημόνιο, αλλά για κυβέρνηση κάποιου είδους εθνικής ενότητας ή ακόμη «ειδικού σκοπού».
Ήδη, δανειστές και άρχουσα τάξη έχουν γραπώσει τον Τσίπρα, εμποδίζοντάς τον να κάνει τις όποιες πολιτικές κινήσεις, αν πρώτα δεν τελειώσει τη «δουλειά». «Δεν θα ζητήσουμε από τον κ. Α. Τσίπρα να πιστέψει στη φιλελεύθερη οικονομία, θέλουμε όμως να χρησιμοποιήσει την υψηλή του δημοτικότητα για να πετύχει εκεί όπου απέτυχαν όλοι οι άλλοι, στο να γίνουν δηλαδή τομές στην ελληνική οικονομία προς όφελος της σταθεροποίησης της παραμονής της Ελλάδας στην ευρωζώνη», λένε πολύ παραστατικά κύκλοι της Κομισιόν, σύμφωνα με τo real.gr. Ο Γιούνκερ και ο Ντάισελμπλουμ απαγορεύουν ακόμη και τις εκλογές λέγοντας δημόσια πως αυτές «πρέπει να περιμένουν», καθώς «δεν υπάρχει ούτε λεπτό για χάσιμο μέσα στο 2015»!
Γι’ αυτό ζουν κυριολεκτικά σε άλλον πλανήτη όσοι ελπίζουν ότι η σημερινή κυβέρνηση, εφαρμόζοντας το μνημόνιο, θα έχει πιθανότητες να καταστρώσει παράλληλα ένα εναλλακτικό σχέδιο επιστροφής στη ριζοσπαστική πολιτική. Το μνημόνιο θα «δουλεύει» για τους φυσικούς συμμάχους του: τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι.