ΣΥΝΤΑΞΗ 600 ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ:
Μία σύνταξη ενοποιημένη (κύρια και επικουρική) έως 600 ευρώ για όλους περιλαμβάνει η πρόταση-σοκ του Γιώργου Κατρούγκαλου, σύμφωνα με το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του Τζώρτζη Ρούσσου που δημοσιεύθηκε στην «Εφημερίδα των Συντακτών». Το συγκεκριμένο σενάριο επεξεργάζεται η «Επιτροπή Σοφών» που έχει συστήσει ο –τέως πια– υπουργός και αν όλα όσα συζητούνται νομοθετηθούν από την επόμενη κυβέρνηση, τότε θα μιλάμε για ισοπέδωση των καταβαλλόμενων συντάξεων. Παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες του ίδιου του Κατρούγκαλου και εκπροσώπων του ΣΥΡΙΖΑ να διαψεύσουν το δημοσίευμα, δεν φαίνεται να έπεισαν και πολλούς/ές. Κι αυτό γιατί, πέρα από τις όποιες προθέσεις, οι προηγούμενοι καταστροφικοί νόμοι για το Ασφαλιστικό και οι δεσμεύσεις που περιλαμβάνει το 3ο μνημόνιο για την κοινωνική ασφάλιση οδηγούν αναπόφευκτα στην ελεύθερη πτώση των συντάξεων και τη μετατροπή τους σε προνοιακά επιδόματα φτώχειας, υπηρετώντας έτσι τον στρατηγικό στόχο του νεοφιλελευθερισμού: τη μετατροπή του ασφαλιστικού συστήματος από σύστημα κοινωνικής αλληλεγγύης (αναδιανεμητικό), σε εξατομικευμένο-κεφαλαιοποιητικό, συνδέοντας στενότερα εισφορές και παροχές. Είναι κατανοητό ότι η υπεράσπιση της δημόσιας Ασφάλισης θα είναι το πρώτο μεγάλο μέτωπο πάλης για τα συνδικάτα και την Αριστερά απέναντι σε όποια κυβέρνηση «μνημονιακής συναίνεσης» προκύψει μετά την κάλπη της 20ής Σεπτέμβρη.
«ΠΟΛΕΜΩΝΤΑΣ» ΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ... ΜΕ ΔΩΡΑ
Παρά τις μεγαλοστομίες του Α. Τσίπρα, του Ν. Παππά κ.ά., ο πόλεμος που δήθεν θα κήρυτταν κατά των «διαπλεκόμενων ΜΜΕ» και των ολιγαρχών-ιδιοκτητών τους τείνει να μετατραπεί σε αγαστή συνεργασία μαζί τους. Πέρα από τις χυδαίες επιθέσεις των καθεστωτικών μίντια σε όσους αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ (επειδή αντιστάθηκαν και διαφώνησαν με την προσχώρηση της ηγετικής ομάδας στην αντίληψη του νεοφιλελεύθερου ΤΙΝΑ), οι ύμνοι για τον «υπεύθυνο και ρεαλιστή Τσίπρα» δίνουν και παίρνουν από όλα τα γνωστά «παπαγαλάκια» του συστήματος. Ιδιαίτερα μάλιστα από τις εφημερίδες του γνωστού συγκροτήματος που, όπως συνηθίζεται να λέγεται, «ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις». Και τα πρωτοσέλιδα των «Νέων» («Μόνος εναντίον όλων») και τα κύρια άρθρα του Στ. Ψυχάρη στο «Κυριακάτικο Βήμα» θυμίζουν τους αντίστοιχους ύμνους σε προηγούμενους πρωθυπουργούς, προφανώς βλέποντας στο πρόσωπο του Τσίπρα τον ηγέτη που θα διαχειριστεί αποτελεσματικά το πολιτικό πρόγραμμα της ντόπιας αστικής τάξης και των δανειστών. Και αυτές οι δουλειές δεν γίνονται ποτέ χωρίς το ανάλογο τίμημα. Με απόφαση του υπουργού Παιδείας και του αναπληρωτή υπουργού Πολιτισμού, στις 20 Αυγούστου, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών εισέπραξε δωράκι 60.000 ευρώ, ως επιχορήγηση, παρά τα χρέη του στο Δημόσιο και τα Ταμεία. Πρακτική που ακολουθούσαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, με τον ΣΥΡΙΖΑ να μιλάει τότε για «διαχρονικό δικομματικό σκάνδαλο». Πώς αλλάζουν οι καιροί...
ΔΙΕΥΡΥΝΣΕΙΣ «ΜΠΟΥΓΑΔΑΣ»
Ανάμεσα στους διάφορους εκπροσώπους του κατεστημένου πολιτικού προσωπικού που βρήκαν καταφύγιο στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ ξεχωρίζει η συμμετοχή του Μάρκου Μπόλαρη, σε εκλόγιμη μάλιστα θέση, στο ψηφοδέλτιο της Α’ Θεσσαλονίκης. Ο Μ. Μπόλαρης ήταν υφυπουργός Υγείας με υπουργό τον Α. Λοβέρδο το 2012, όταν έγινε η επιχείρηση σύλληψης εκατοντάδων τοξικοεξαρτημένων γυναικών στο κέντρο της Αθήνας, σε μια προσπάθεια «απαλλαγής» της πρωτεύουσας από τη δήθεν «υγειονομική βόμβα», σύμφωνα με την έως και σήμερα ισχύουσα υγειονομική διάταξη 39 Α. Η ρατσιστική διαπόμπευση ευάλωτων και περιθωριοποιημένων γυναικών, εκείνη την εποχή, είχε καταγγελθεί σφοδρά από τον ΣΥΡΙΖΑ, εντός και εκτός βουλής. Σήμερα, τα «πεφωτισμένα» επιτελεία της Κουμουνδούρου αξιολογούν ότι οι διευρύνσεις προς τον συντηρητικό χώρο είναι η νέα εκλογική δεξαμενή του νεομνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ και αναπόφευκτα καταφεύγουν και στα αντίστοιχα πρόσωπα που θα τις στελεχώσουν. Σ’ αυτή τη διαδικασία ξεπλένονται και μερικά ρατσιστικά καθάρματα, κάτι ανοιχτά συστημικοί πολιτικάντηδες και ορισμένοι υπάλληλοι ιδιωτικών συμφερόντων, που θήτευσαν στο σημιτικό ή παπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ και είπαν να συνεχίσουν το αντικοινωνικό τους έργο, μέσα από τις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ. Βέβαια, εδώ ετοιμάζονται για κυβέρνηση «ειδικού σκοπού», κατ’ απαίτηση των ντόπιων και διεθνών δυνάμεων του κεφαλαίου. Ο Μπόλαρης δεν θα χωρούσε στον νέο ΣΥΡΙΖΑ;