Τέλειωσαν τα «δάκρυα» για τους πρόσφυγες: Αναχαίτιση με κάθε θυσία το νέο δόγμα της ΕΕ

Η απόφαση της συνόδου προβλέπει ενίσχυση και αναβάθμιση του ρόλου της Ευρωπαϊκής συνοριοφυλακής (Frontex). Άμεση λειτουργία κέντρων διαλογής (hot spot) για τους λίγους τυχερούς πρόσφυγες που θα επιλεγούν προς μετεγκατάσταση σε χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης από την Ελλάδα, την Ιταλία και την Τουρκία. Υποχρέωση παραμονής στην πρώτη χώρα εισόδου της ΕΕ για τους υπόλοιπους πρόσφυγες βάσει των κανονισμών του Δουβλίνου. Κέντρα κράτησης, απελάσεις στις χώρες τους και επαναπροωθήσεις στην Τουρκία για τους «παράνομους μετανάστες». Χρηματοδότηση και ανταλλάγματα στην Τουρκία για να επωμισθεί τη βρομοδουλειά του μαντρόσκυλου των προσφύγων και των μεταναστών, ανακόπτοντας τις ανθρώπινες ροές εκτός ευρωπαϊκών συνόρων.
Όσο για την Ελλάδα, θα χρηματοδοτείται με το σταγονόμετρο στο βαθμό που θα υλοποιεί κατά γράμμα τον ευρωενωσιακό σχεδιασμό. Έναν ρόλο που ο Α.Τσίπρας δεν αρνήθηκε, με εξαίρεση την «εθνικά υπερήφανη» άρνησή του για τις προτεινόμενες κοινές ελληνοτουρκικές περιπολίες, διατηρώντας τον πλήρη έλεγχο του Αιγαίου. Με «αντιπρόταση» μάλιστα το κύριο βάρος της αναχαίτισης και αυστηρής επιλογής των προς μετεγκατάσταση προσφύγων να μετατοπισθεί σε τουρκικό έδαφος, για το… καλό τους.
Frontex και hot spots
Κεντρικό ρόλο στην αναχαίτιση των προσφυγικών ροών με πρόσχημα την «ανάκτηση του ελέγχου των ευρωπαϊκών συνόρων από τους διακινητές» ευελπιστεί η ΕΕ να διαδραματίσει η Frontex. Με διπλασιασμό της ισχύος της. Με «επαναπροωθήσεις» προς την Τουρκία κατευθείαν από τα «κέντρα καταγραφής και ταυτοποίησης προσφύγων» (hot spots), που ανοίγουν άρον άρον στα ελληνικά νησιά (Λέσβος, Χίος, Κως, Σάμος και Λέρος), αλλά και στον Πειραιά. Με το δικαίωμα της Frontex να «οργανώνει κοινές επιχειρήσεις επιστροφής με δική της πρωτοβουλία και ενίσχυση του ρόλου της όσον αφορά την απόκτηση ταξιδιωτικών εγγράφων για τους επιστρέφοντες».
Αν αυτά τηρηθούν κατά γράμμα, σημαίνουν ανατροπή όλων όσων μέχρι τώρα γνωρίζαμε περί διαδικασιών ταυτοποίησης των προσφύγων σε ευρωπαϊκό έδαφος βάσει της συνθήκης της Γενεύης. Επίσης, τελειώνει η περίοδος «ανοχής» για τους μετανάστες χωρίς χαρτιά, οι οποίοι, αφού ταυτοποιηθούν από τις ελληνικές αρχές, απελευθερώνονται παίρνοντας διορία ενός μηνός να εγκαταλείψουν τη χώρα με υπηρεσιακά σημειώματα της αστυνομίας.
Αναρωτιόμαστε πώς οι μη επιλέξιμοι προς μετεγκατάσταση στην ΕΕ Σύριοι πρόσφυγες, αλλά και οι «αμφισβητούμενοι» πρόσφυγες (Αφγανοί, Ιρακινοί κ.λπ.), θα αναγκάζονται να εγκλωβίζονται στην Ελλάδα και δεν θα προχωρούν προς την Ειδομένη. Κάτι τέτοιο θα σημάνει ένα άνευ προηγουμένου ανθρωποκυνηγητό εντός της ελληνικής ενδοχώρας και τη δημιουργία νέων καταυλισμών-ντροπή για δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους στην Ελλάδα. Σ’ αυτή την κατεύθυνση συνεπικουρούν οι διαβεβαιώσεις του Α. Τσίπρα ότι θα αυξηθούν οι 23.000 θέσεις της κατ’ ευφημισμόν «υποδοχής» που ήδη διαθέτει η χώρα.
Τουρκία
Αν η Τουρκία συνεργαστεί πρόθυμα με τη Frontex, αναμένονται νέες πολύνεκρες αναχαιτίσεις καρυδότσουφλων στην απόπειρα να επιστρέφονται οι πρόσφυγες στις τουρκικές ακτές, πριν προλάβουν να εισέλθουν εντός των ευρωπαϊκών-ελληνικών συνόρων, ώστε η περίφημη «έρευνα και διάσωση» να σημαίνει επιστροφή με το ζόρι στα μαντρόσκυλα του Ερντογάν.
Για να κλείσει τις λεπτομέρειες του παζαριού, η Μέρκελ ταξίδεψε εσπευσμένα στην Τουρκία και συναντήθηκε με τον Ερντογάν. Υποσχέθηκε 3 δισ. ευρώ βοήθεια της ΕΕ για τους προσφυγικούς καταυλισμούς και για την αποτροπή εισόδου των προσφύγων στα ευρωπαϊκά εδάφη. Διευκόλυνση χορήγησης βίζας για τους Τούρκους πολίτες προς την ΕΕ υπό προϋποθέσεις. Και τέλος ξεπάγωμα της ενταξιακής διαδικασίας της Τουρκίας προς την ΕΕ, για την οποία διατηρεί σφοδρές επιφυλάξεις ο Φρανσουά Ολάντ.
Ανοιχτό ερωτηματικό παραμένει το σε ποιο βαθμό θα αποδεχθεί αυτό το ρόλο ο Ερντογάν που σε λίγες μέρες αντιμετωπίζει τη μεγάλη δοκιμασία των εκλογών, στον απόηχο της πολύνεκρης βομβιστικής επίθεσης και σε κλίμα ανοιχτής τρομοκράτησης κάθε αντιστεκόμενης φωνής.
Επόμενη μέρα
Όλα αυτά είναι ακόμα σχέδια επί χάρτου, γι’ αυτό είναι νωρίς να εκτιμήσουμε τις πιθανότητες «επιτυχίας» του αντιπροσφυγικού σχεδιασμού της Κομισιόν. Αυτό που με βεβαιότητα μπορούμε να πούμε είναι πως οι πρόσφυγες και οι μετανάστες δεν πρόκειται να το αποδεχτούν και –όπως μέχρι σήμερα συμβαίνει– θα επιχειρούν να συνεχίσουν με κάθε θυσία το ταξίδι τους προς τις χώρες προορισμού τους στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη. Παρά το κόστος σε ανθρώπινες ζωές και την απίστευτη ταλαιπωρία. Σε πείσμα της Μέρκελ και του Ολάντ, του Γιούνκερ και του Τουσκ, του Ερντογάν και του Τσίπρα.
Για το κίνημα αλληλεγγύης και την Αριστερά, η απόκρουση των ρατσιστικών σχεδίων των επιτελείων της ΕΕ αναδεικνύεται σε μεγάλο καθήκον. Καθήκον εξίσου σημαντικό με τον αγώνα κατά των μνημονιακών μέτρων, που οι οικονομικοί δολοφόνοι της ΕΕ έχουν επιβάλει στον κόσμο της εργασίας. Άλλωστε, όπως περίτρανα αποδεικνύεται, η Ευρωλιτότητα εξελίσσεται απολύτως διαπλεκόμενη με τον Ευρωρατσισμό και αν κάποιος θέλει να αντιπαρατεθεί στη σύγχρονη φυλακή της ΕΕ, είναι απολύτως υποχρεωτικό να συγκρουστεί με όλο το πακέτο. Διαφορετικά θα το καταπιεί ολόκληρο, όπως δυστυχώς πράττει η –κατά τα άλλα καλών προθέσεων– ελληνική κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα.