Η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου, με τα πρώτα μέτρα εφαρμογής του Μνημονίου 3, αρχίζει μια κοινωνική επίθεση, μια πολιτική «τάξης εναντίον τάξης», ιστορικών διαστάσεων. Είναι η «ομαλή» συνέχεια της πολιτικής των Μνημονίων 1 και 2, αλλά και η ποιοτική κλιμάκωσή της σε πεδία που μέχρι χθες θα ήταν αδιανόητα ακόμα και για τον πιο άπληστο νεοφιλελεύθερο καπιταλιστή.
Φύλλο Νο 346 (21 Οκτώβρη 2015)
Πλαστικοποίηση του χρήματος με πρόσχημα τη φοροδιαφυγή ή όλα τα λεφτά στις τράπεζες και στους δανειστές
Με μνημόνιο χωρίς αναισθητικό, με πρώτη φορά αριστερό ατλαντισμό χωρίς όριο και με «ηγεμονικές» κινήσεις αναδόμησης του αστικού-μνημονιακού μπλοκ εξουσίας, η «πρώτη φορά κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ χωρίς Αριστερά» επιχειρεί να ολοκληρώσει το έγκλημα της εμπέδωσης του μνημονιακού καθεστώτος ακραίας εκμετάλλευσης, με πολιτικό ισοδύναμο την ανάδειξη του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ σε ηγεμονικό διαχειριστή αυτού του καθεστώτος.
Η κυβέρνηση φέρνει μια σειρά από φορολογικές αλλαγές για τους αγρότες που έχουν χαρακτήρα φοροκαταιγίδας.
Η αντίληψη της «συνέχειας του κράτους» και της υποταγής στο «ρεαλισμό» διαπνέουν σχεδόν όλες τις ενέργειες της περιφέρειας Αττικής, στο διάστημα που η «μικρή πρωθυπουργός» Ρ. Δούρου και η «Δύναμη Ζωής», βρίσκονται στο τιμόνι της.
ΜΑΙΝΕΤΑΙ Ο ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΣΤΗ ΝΔ:
Συνεχίζεται ο εσωκομματικός εμφύλιος στη ΝΔ, εν όψει της ανάδειξης του νέου αρχηγού στις 22/11 (με πιθανό ενδεχόμενο την αναβολή των εκλογών). Αλληλοκατηγορίες για στημένες διαδικασίες, υπονοούμενα για διαπλοκή με επιχειρηματικά συμφέροντα, ανοιχτές συγκρούσεις με αρκετά «γαλλικά», συνθέτουν το προεκλογικό σκηνικό έντασης. Ο «περίπατος» που περίμενε ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, αν και οι δημοσκοπήσεις τον δείχνουν μπροστά, δεν φαντάζει πλέον ανέμελος και οι εκρήξεις του έχουν γίνει αγαπημένο θέμα για τις παραπολιτικές στήλες. Και ενώ οι Μητσοτάκης-Γεωργιάδης δείχνουν να «ασθμαίνουν», η υποψηφιότητα Τζιτζικώστα κερδίζει έδαφος. Το φλερτ του τελευταίου με τη σκληρή δεξιά έχει πλέον μετατραπεί σε ανοιχτή υποστήριξη των ηγετικών στελεχών της περιόδου Σαμαρά προς τον περιφερειάρχη της δήθεν «ανανέωσης». Ο Παπαμιμίκος, από Γραμματέας της ΝΔ, έχει μετατραπεί σε κομματάρχη του, ενώ αρκετά ΜΜΕ του δεξιού και ακροδεξιού χώρου έχουν αναλάβει εργολαβία το «λιβάνισμά» του. Και μέσα στο χαμό, η Ντόρα –μάλλον με «δάχτυλο» Σαμαρά– δεν βρήκε ανταπόκριση από τα αδελφά κόμματα της ΝΔ στην πρόθεσή της να διεκδικήσει την αντιπροεδρία του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και αποσύρθηκε. Υποψηφιότητα που είχε προταθεί από τον Μεϊμαράκη. Η κρίση προσανατολισμού του κύριου πολιτικού σχηματισμού της αστικής τάξης εντείνεται, μαζί με τις αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό του. Αντί για την ολική ανασύνταξη, η διάσπαση της ΝΔ δεν μπορεί πλέον να αποκλειστεί.
Σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση παίρνει το δρόμο για τις πιο μεγάλες κοινωνικές αναταραχές μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σ’ όλη την Ευρώπη η απληστία των πλούσιων ξαναβγάζει την εργατική τάξη στο δρόμο. Αν δεν ανατραπεί τώρα η λιτότητα, όλα τα εργατικά δικαιώματα, που καταχτήθηκαν τα τελευταία 150 χρόνια, θα είναι σύντομα παρελθόν. Μαζί τους θα έχουν εξαφανιστεί και οι δημοκρατικές ελευθερίες, γιατί στην Ευρώπη πια όλα τα ουσιαστικά ζητήματα τα αποφασίζουν κλειστές ομάδες τραπεζιτών, χωρίς κανέναν έλεγχο από τα κοινοβούλια και πολύ περισσότερο χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις διαμαρτυρίες των πληβείων.
Η συζήτηση για τον προσανατολισμό της ριζοσπαστικής Αριστεράς βρίσκεται σε ένα σημείο καμπής. Το καθορίζουν το ξεκίνημα της τρίτης μνημονιακής επίθεσης υπό την πολιτική καθοδήγηση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, το ζήτημα της δυνατότητας-πιθανότητας μαζικής εργατικής και λαϊκής αντίστασης σε αυτή, το ζήτημα της πολιτικής έκφρασης αυτής της κοινωνικής αντίστασης στη μετα-ΣΥΡΙΖΑ εποχή.
"Κοινωφελές" ατύχημα: Εργαζόμενος 5μηνίτης κοινωφελούς εργασίας στο δήμο Μεγαρέων τραυματίστηκε σοβαρά την Τετάρτη 14 Οκτώβρη, κατά τη διάρκεια της εργασίας του σε απορριμματοφόρο όχημα του δήμου. Το ατύχημα δεν είναι το πρώτο σε δουλειές που γίνονται από ανειδίκευτο προσωπικό και έχει συγκεκριμένους ενόχους. Είναι αυτοί που επιβάλλουν τις μεσαιωνικές σχέσεις εργασίας και τα δήθεν κοινωφελή προγράμματα εργασίας για να μπαλώσουν όπως-όπως τις ελλείψεις που υπάρχουν στους δήμους και όχι μόνο.
Οι ανειδίκευτοι εργαζόμενοι σε εργολάβους, οι ανειδίκευτοι ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι και οι ανειδίκευτοι εργαζόμενοι με τα δήθεν κοινωφελή προγράμματα, τείνουν αυτοί τη στιγμή να καλύψουν το 40% και πλέον των θέσεων εργασίας στο στενό (ειδικά δήμοι και νοσοκομεία) και ευρύτερο δημόσιο τομέα (π.χ. ΔΕΗ, ΕΑΒ κ.α.). Ειδικά με το συγκεκριμένο συμβάν αναδεικνύεται και η παράνομη τοποθέτηση πενταμηνιτών κοινωφελούς εργασίας, που έχουν προσληφθεί στους δήμους σε τομείς όπως η καθαριότητα.
Οι ένοχοι είναι φανεροί. Είναι το υπουργείο Εργασίας, που στην ανακοίνωσή του δηλώνει την άμεση διερεύνηση του ζητήματος, αλλά σωπαίνει για την παράνομη τοποθέτηση του εργαζόμενου στην καθαριότητα (και δεν είναι ο μόνος). Ένοχη όμως είναι και κάθε αιρετή δημοτική αρχή που, αντί να διεκδικήσει μαζί με τους εργαζόμενους στους δήμους κάλυψη των κενών, εκβιάζει με την απειλή της απόλυσης τους εργαζόμενους, για να δουλέψουν σε άλλη θέση εργασίας από αυτή για την οποία έχουν προσληφθεί.
Η Αριστερά έδειξε ότι διαθέτει αντανακλαστικά απέναντι στην επίθεση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με την ψήφιση των «προαπαιτούμενων» που προβλέπει το Μνημόνιο 3. Έξω από τη βουλή πραγματοποιήθηκε η πρώτη μαζική συγκέντρωση, η πρώτη αντικυβερνητική, εργατική, λαϊκή διαμαρτυρία απέναντι σε ακόμα ένα προκλητικό νομοθέτημα.
Στις 8-9 Οκτώβρη πραγματοποιήθηκε το 31ο Τακτικό Συνέδριο της ΠΟΠΟΚΠ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Προσωπικού Οργανισμών Κοινωνικής Πολιτικής). Στο συνέδριο παραβρέθηκαν σύνεδροι από 7 σωματεία της ομοσπονδίας (Σύλλογοι Εργαζομένων σε ΟΑΕΕ, ΕΤΑΑ, ΟΓΑ, ΕΤΕΑ, ΕΟΠΥΥ, πρώην ΟΕΚ-ΟΕΕ, πρώην ΤΥΔΚΥ-ΟΠΑΔ), καθώς και αντιπρόσωποι από τα συνδικάτα και την ομοσπονδία του ΙΚΑ και την ΑΔΕΔΥ.
Καταργούν όσα νομοθέτησαν το καλοκαίρι
Συνέντευξη με τον Δημήτρη Στρατούλη*
Τεράστιο οικονομικό και κοινωνικό σκάνδαλο
Ο αγώνας έως τώρα των κινημάτων ενάντια στην υφαρπαγή της δημόσιας γης και περιουσίας ήρθε αντιμέτωπος με πολλές δυσκολίες.
Με κεντρική πανελλαδική διαδικασία ξεκίνησε τη φοιτητική χρονιά η Αριστερή Ενότητα, για να συζητήσει τη νέα πολιτική κατάσταση και να σχεδιάσει τη δράση της στη νέα πραγματικότητα.
Ένας από τους λίγους νικηφόρους αγώνες την εποχή των μνημονίων ήταν αυτός των πανεπιστημιακών διοικητικών υπαλλήλων.
Η απελευθέρωση που έγινε ήττα
Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε εγκαταλείψει τη δουλειά στις μάζες ήδη από τον Ιούνιο του 2012, όταν στράφηκε σχεδόν ολοκληρωτικά στην πολιτική της ανάθεσης και στον κυβερνητισμό. Το ενιαίο αντιμνημονιακό μέτωπο που πρέπει να συγκροτήσουμε τώρα, πρέπει να επιστρέψει στις μάζες -και όλοι συμφωνούμε σε αυτό. Επιστροφή στις μάζες, λοιπόν, αλλά με ποιον τρόπο;
Τέλος στη δακρύβρεχτη υποκρισία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τους πρόσφυγες έθεσε η πρόσφατη σύνοδος κορυφής των ηγετών της. Τα πράγματα τέθηκαν απλά και ωμά από τα χείλη του Τουσκ, του Γιούνκερ και της Μέρκελ με τη λήξη της συνόδου: Το προσφυγικό ρεύμα πρέπει να αναχαιτισθεί.
Με σύνθημα «Να τσακίσουμε τους Λαγούς του φασισμού» και με αφορμή την επίσκεψη του υπόδικου βουλευτή της Χρυσής Αυγής, Γιάννη Λαγού, στη Λέσβο, σωματεία, οργανώσεις και συλλογικότητες του νησιού οργάνωσαν με απόλυτη επιτυχία αντιφασιστική διαδήλωση στην πλατεία Σαπφούς, το Σάββατο 17 Οκτώβρη. O Λαγός περιορίστηκε σε επίσκεψη στα γραφεία της Χρυσής Αυγής –με την παρουσία 20 μόλις ατόμων– χωρίς να κάνει δημόσια ομιλία στην πλατεία Κυπρίων Πατριωτών, όπως είχε προγραμματιστεί.
Να τους σταματήσουμε, πριν μεταδώσουν το ακροδεξιό τους δηλητήριο
Βέλγιο: Στις 7 Οκτώβρη, το μέτωπο των βελγικών συνδικάτων οργάνωσε διαδήλωση ενάντια στα μέτρα λιτότητας που προωθεί η κυβέρνηση του Σαρλ Μισέλ, με σύνθημα «Για μας τίποτα, μόνο ψίχουλα». Δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι και νέοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα. Οι διαδηλωτές ήταν πάνω από 100.000, σε μία από τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις των τελευταίων χρόνων στο Βέλγιο. Επιτυχία είχε και η συμμετοχή στην απεργία, ενώ τη σκυτάλη πήραν οι σιδηροδρομικοί στις 9 Οκτώβρη με πανεθνική απεργία και οι αγρότες που συγκρούστηκαν στους δρόμους με την αστυνομία. Η αντίσταση στη λιτότητα δεν σταματά...
Ύστερα από εβδομάδες επιχειρήσεων, έχει γίνει σαφές ότι η ρωσική επέμβαση στη Συρία είναι σαρωτική. Εκτεταμένοι καθημερινοί βομβαρδισμοί χτυπούν τα πάντα (αποθήκες όπλων, μαχητές, αλλά και υποδομές, αμάχους), όχι μόνο στις περιοχές που ελέγχει το Ισλαμικό Κράτος, αλλά –όπως καταγγέλλουν αυτόπτες μάρτυρες– σε όλες τις περιοχές που δεν ελέγχουν οι δυνάμεις του Άσαντ.
Η πολύνεκρη επίθεση στην πορεία ειρήνης που οργάνωναν τουρκικές και κουρδικές οργανώσεις, κόμματα και συνδικάτα, αποδόθηκε με σχετική ευκολία στο Ισλαμικό Κράτος. Είναι μια πιθανή εκδοχή: η τζιχαντιστική οργάνωση διεξάγει ήδη πόλεμο ενάντια (και) στους Κούρδους σε Ιράκ-Συρία, ενώ έχει κάθε λόγο να προκαλέσει αποσταθεροποίηση στην Τουρκία (καθώς η ιστορία δίδαξε την ηγεσία της ότι σε τέτοιες συνθήκες δημιουργείται ευνοϊκό έδαφος για την ανάπτυξή της).
Εδώ και εβδομάδες ο παλαιστινιακός λαός συγκλονίζει και πάλι τον πλανήτη με τον ηρωικό ξεσηκωμό του. Στα μεγάλα ΜΜΕ κυριαρχούν οι αναφορές στα περιστατικά όπου μεμονωμένοι Παλαιστίνιοι επιτίθενται με μαχαίρια, κατσαβίδια, χαρτοκόπτες, σε έποικους ή στρατιώτες. Λείπουν οι αναφορές στην πολύ ισχυρότερη και οργανωμένη βία του Ισραήλ ενάντια στους Παλαιστίνιους (εκτελέσεις, συλλήψεις, κατεδαφίσεις σπιτιών κ.λπ.) αλλά και στον γενικευμένο ξεσηκωμό: Για άλλη μια φορά, οι Παλαιστίνιοι στέκονται με τις σφεντόνες τους απέναντι σε μία από τις ισχυρότερες πολεμικές μηχανές του πλανήτη, και δεν το βάζουν κάτω.