Οι διακηρύξεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για προσλήψεις προσωπικού στο δημόσιο σύστημα υγείας και ιδιαίτερα στα νοσοκομεία, προς το παρόν, μένουν στα λόγια και τα δημόσια νοσοκομεία της χώρας, μέρα με τη μέρα, μένουν χωρίς γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό και αναγκάζονται να προχωρούν σε κλείσιμο κλινικών.
Η ανθρωπιστική κρίση, που διακήρυσσε ως πρώτο ζήτημα αντιμετώπισης ο Αλ. Τσίπρας, πριν ακόμη και από τις εκλογές του Γενάρη του 2015, θα διογκωθεί το επόμενο διάστημα, καθώς η υποστελέχωση και η έλλειψη χρηματοδότησης, σε συνδυασμό με τις ανατροπές στο ασφαλιστικό, θα κάνουν απαγορευτική την παροχή δημόσιας και δωρεάν υγείας για τη συντριπτική πλειοψηφία των ανέργων, των συνταξιούχων και των εργαζομένων.
Οι κενές οργανικές θέσεις στα νοσοκομεία είναι αυτή τη στιγμή 28.000. Ο υπολογισμός αυτός γίνεται μάλιστα σύμφωνα με τους κανονισμούς που επέβαλαν στα νοσοκομεία οι μνημονιακές πολιτικές, μετά δηλαδή και από την κατάργηση δεκάδων κλινικών, χιλιάδων κρεβατιών και οργανικών θέσεων.
Τα τελευταία πεντέμισι χρόνια, με την εφαρμογή των μνημονίων, έχουν αποχωρήσει από τα δημόσια νοσοκομεία 17.000 εργαζόμενοι και δεν έχει προσληφθεί ούτε ένας. Το πρόβλημα θα επιδεινωθεί περισσότερο, καθώς ως την Άνοιξη του 2016 αναμένεται να συνταξιοδοτηθούν ακόμη 3.000 περίπου εργαζόμενοι, ίσως και παραπάνω λόγω των αντιασφαλιστικών μεταρρυθμίσεων του Μνημονίου 3, ενώ στο τέλος του 2015 τελειώνουν οι συμβάσεις 900 εργαζομένων στα νοσοκομεία με συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου (επικουρικό προσωπικό) και προσληφθέντων από το ΚΕΕΠΛΠΟ για την στελέχωση των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας.
Κάτω από 50.000 είναι το προσωπικό που απομένει πια στα δημόσια νοσοκομεία, με αποτέλεσμα ακόμη και όπου δεν έχει γίνει επιλογή να κλείσουν κλινικές ως τώρα, να διακυβεύονται όχι μόνο οι άδειες, αλλά ακόμη και το αν θα παίρνει ένα ρεπό την εβδομάδα ο κάθε νοσηλευτής/τρια για να ξεκουράζεται. Την ώρα μάλιστα που σε πολλές κλινικές νοσοκομείων, ιδιαίτερα οι απογευματινές και οι βραδινές βάρδιες καλύπτονται το πολύ με δύο νοσηλευτές/τριες ή και με έναν. Ακόμη δηλαδή και αν γίνουν πράξεις οι πρωθυπουργικές δεσμεύσεις του περασμένου Απρίλη για προσλήψεις τριών ως τεσσάρων χιλιάδων γιατρών και νοσηλευτών-τριών στα νοσοκομεία, η κατάσταση θα παραμείνει τραγική. Σε πολλά νοσοκομεία της επαρχίας ήδη οι εργαζόμενοι μαζί με τις τοπικές κοινωνίες βρίσκονται επί ποδός πολέμου, για να μην κλείσουν κλινικές και νοσοκομεία.
Πρωτοβουλίες
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία χρειάζεται να αγωνιστούν σκληρά για να σώσουν τις κατακτήσεις τους και η Αριστερά οφείλει να πάρει άμεσα σημαντικές πρωτοβουλίες για να αντιμετωπίσει την κατάσταση.
Η πλειοψηφία της ΠΑΣΚΕ στην ΠΟΕΔΗΝ, που τελευταία στις ανακοινώσεις της έχει γίνει αντιμνημονιακή, πέρα από τα παχιά λόγια, δεν πρόκειται να οργανώσει σοβαρές κινητοποιήσεις, αν δεν πιεστεί από τα πρωτοβάθμια σωματεία στα νοσοκομεία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το γεγονός ότι μέχρι σήμερα δεν έχει ασχοληθεί σοβαρά με τις συμβάσεις του επικουρικού προσωπικού, που τελειώνουν σε ενάμιση μήνα. Ακόμη και για την κινητοποίηση που πρότεινε το ΜΕΤΑ γι’ αυτό το ζήτημα την Τρίτη 3 Νοέμβρη στο υπουργείο Υγείας, η Ομοσπονδία κάλεσε τα πρωτοβάθμια σωματεία να βγάλουν από μόνα τους στάσεις εργασίας για να το στηρίξουν κι αυτό δύο μέρες πριν την κινητοποίηση.
Το ΜΕΤΑ Υγειονομικών έδειξε το προηγούμενο διάστημα, και ιδιαίτερα στον αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση, ότι μπορεί να πάρει πετυχημένες πρωτοβουλίες για τον κλάδο, αν επιμείνει να κρατήσει τον αντιμνημονιακό αντικυβερνητικό του χαρακτήρα. Τα παραδείγματα που δείχνουν τις δυνατότητες ανάπτυξης κινήματος υπάρχουν: Οι κινητοποιήσεις στην περιφέρεια, οι δράσεις σωματείων όπως στο «Γεννηματά», με τη συγκέντρωση στο προαύλιο και την παρέμβαση στη διοίκηση που είχε αποφασίσει η Γενική Συνέλευση, τη συνέλευση στο ΑΧΕΠΑ που έβγαλε ψήφισμα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ κ.α.
Και τώρα, επιδιώκοντας συμμαχίες σε αυτή την κατεύθυνση με τις δυνάμεις της υπόλοιπης Αριστεράς, όπως έγινε στο Νοσοκομείο Αττικόν, το ΜΕΤΑ μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο και στην οργάνωση κινητοποιήσεων, στο συντονισμό του κλάδου και στο συντονισμό με τις τοπικές κοινωνίες και σωματεία εργαζομένων από άλλους κλάδους για τη μάχη ενάντια στη λιτότητα. Για την άμεση χρηματοδότηση και τη σωτηρία της δημόσιας υγείας, για την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών.
Ξεσηκωμός στην Πρέβεζα, ξεσηκωμός παντού!
«Κάτω τα χέρια απ’ το νοσοκομείο». Αυτό το σύνθημα δόνησε την πόλη της Πρέβεζας, την Παρασκευή 30 Οκτώβρη, στο παμπρεβεζάνικο συλλαλητήριο στο προαύλιο του νοσοκομείου και στην πορεία που ακολούθησε στους δρόμους της πόλης. Παρούσες, με μαχητικότητα και πολλά συνθήματα, ήταν όλες οι ηλικίες. Από μαθητές μέχρι και τους συνταξιούχους της πόλης. Εκπρόσωποι φορέων, άλλων σωματείων και συνδικαλιστικών οργανώσεων, κόμματα, δημοτικοί σύμβουλοι και δημοτικές παρατάξεις και οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου, διατράνωσαν την αποφασιστικότητά τους να παραμείνει ανοιχτό το νοσοκομείο.
Υπενθυμίζουμε ότι το προσωπικό του νοσοκομείου έχει μειωθεί τα τελευταία 5 χρόνια κατά 115 εργαζόμενους, χάνοντας το 1/3 του συνολικού προσωπικού του, ενώ μέχρι την άνοιξη θα αποχωρήσουν ακόμη 15-20 εργαζόμενοι, χωρίς να υπολογίζουμε τους τρεις επικουρικούς ιατρούς, που οι συμβάσεις τους λήγουν το Δεκέμβριο και το σχέδιο της κυβέρνησης προβλέπει την πλήρωση μόνο 2 θέσεων. Με αυτό τον ρυθμό είναι δεδομένο όχι μόνο ότι θα κλείσει η πλειοψηφία των κλινικών του νοσοκομείου, αλλά και ότι θα μπει λουκέτο στο νοσοκομείο.
Οι εργαζόμενοι μαζί με τους κάτοικους της πόλης θα συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις τους και δεν είναι οι μόνοι. Αντίστοιχα συλλαλητήρια έχουν προηγηθεί στην Κέρκυρα και τη Δράμα, ενώ παρέμβαση στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου πραγματοποίησαν οι ειδικευόμενοι γιατροί του νοσοκομείου Ρεθύμνου.
Επιτυχία της «Γαλέρας» στο Αττικό
Του Μπάμπη Φαράντου
Ελπιδοφόρα, για όσους αντιστέκονται στο μνημονιακό μεσαίωνα, είναι τα αποτελέσματα των εκλογών για το Διοικητικό Συμβούλιο (ΔΣ) του Σωματείου του Νοσοκομείου Αττικόν, που έγιναν στις 21 και 22 Οκτωβρίου. Η παράταξη «Γαλέρα», που συγκροτήθηκε με πρωτοβουλία αγωνιστών από το χώρο της αντιμνημονιακής Αριστεράς (ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΛΑΕ, εργαζόμενοι απογοητευμένοι από το ΣΥΡΙΖΑ), ήρθε πρώτη, κερδίζοντας 4 έδρες από τις 11 του ΔΣ.
Το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό, εκτιμώντας ότι απέναντί της είχε την παράταξη της ΑΝΑΣΑ, η οποία διοικεί το Σωματείο από την ίδρυσή του (3 έδρες), αλλά και το «ανεξάρτητο» ψηφοδέλτιο νοσηλευτών –που οι 15 από τους 30 υποψηφίους του είναι προϊστάμενοι τμημάτων!– που κέρδισε 2 έδρες. Τα υπόλοιπα 2 μέλη εκλέχτηκαν από ψηφοδέλτιο υποστηριζόμενο από το ΠΑΜΕ.
Η «Γαλέρα», με σαφές αριστερό και αντιμνημονιακό πρόσημο, συγκέντρωσε τις ψήφους των κολασμένων της «ναυαρχίδας» του ΕΣΥ, που αντιδρούν σε όσους δηλώνουν δήθεν ανεξάρτητοι και ακομμάτιστοι, σε όσους απέναντι στη μνημονιακή λαίλαπα απαντούν με κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό. Στο Αττικόν, που βουλιάζει μέρα με τη μέρα στο βάλτο του μνημονίου –π.χ. επί ΣΥΡΙΖΑ οι λειτουργούσες αίθουσες χειρουργείου μειώνονται συνεχώς και έτσι τώρα δουλεύουν σε τακτική βάση οι 6 από τις 14– οι ψευδαισθήσεις φαίνεται να τελειώνουν.