Ο Νοέμβρης, μήνας συνδεμένος με τις επετείους της Ρωσικής Επανάστασης αλλά και της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, θέτει πάντα το ερώτημα: πόσο επίκαιρα είναι τα μηνύματα των εξεγέρσεων και των επαναστάσεων του παρελθόντος, πόσο «χωράνε» στους Νοέμβρηδες του σήμερα; Πόσο η συγκεκριμένη, τωρινή συγκυρία επιτρέπει στους αγωνιστές και αγωνίστριες της Αριστεράς και των κινημάτων αντίστασης να επενδύσουν στην προοπτική μεγάλων ανατροπών όχι αφηρημένα, όχι στην κλίμακα του «ιστορικού χρόνου», αλλά στη σημερινή συγκυρία που ζουν και αγωνίζονται;
Φύλλο Νο 347 (4 Νοέμβρη 2015)
Βαδίζοντας προς τη γενική απεργία της 12ης Νοέμβρη, όλο και περισσότερο φαίνεται να μαζικοποιείται ένα δυναμικό αντίστασης στη λιτότητα και στα βάρβαρα αντεργατικά μέτρα που περιέχει το Μνημόνιο 3 και που έχουν ήδη αρχίσει να ψηφίζονται και να εφαρμόζονται από την κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου.
Πριν περάσει ενάμισης μήνας από τις εκλογές της 20ής Σεπτέμβρη, η κυβέρνηση εμφανίζει έντονα σημάδια «απώλειας στήριξης». Το μεγάλο πολιτικό κεφάλαιο του εκλογικού θριάμβου αποδεικνύεται αδύναμο να επιβεβαιώσει τις -ρηχές, όπως γίνεται φανερό- προφητείες περί μακράς και αδιατάρακτης πολιτικής ηγεμονίας. Αντ’ αυτής, πληθαίνουν τα σημάδια και οι ενδείξεις πως ούτε αυτή η κυβέρνηση θα αποφύγει τη μοίρα των προηγούμενων, για τις οποίες ίσχυσε ο αδυσώπητος κανόνας «ο μνημονιακός Κρόνος τρώει τα παιδιά του».
Όσα προέβλεπαν οι ασφαλιστικές διατάξεις του Τρίτου Μνημονίου αρχίζουν να εφαρμόζονται, η απειλή για νέες μειώσεις -ακόμα και σε συντάξεις κάτω από τα 1.000 ευρώ- είναι υπαρκτή, ενώ η κυβέρνηση ετοιμάζεται να φέρει μέσα στο μήνα το νομοσχέδιο κατεδάφισης της κοινωνικής ασφάλισης. Το μέγεθος της πρόκλησης κάνει αναγκαία τη δυναμική απάντηση εργαζομένων και συνταξιούχων, με πρώτο σταθμό τη γενική απεργία.
Όσα προέβλεπαν οι ασφαλιστικές διατάξεις του Τρίτου Μνημονίου αρχίζουν να εφαρμόζονται, η απειλή για νέες μειώσεις -ακόμα και σε συντάξεις κάτω από τα 1.000 ευρώ- είναι υπαρκτή, ενώ η κυβέρνηση ετοιμάζεται να φέρει μέσα στο μήνα το νομοσχέδιο κατεδάφισης της κοινωνικής ασφάλισης. Το μέγεθος της πρόκλησης κάνει αναγκαία τη δυναμική απάντηση εργαζομένων και συνταξιούχων, με πρώτο σταθμό τη γενική απεργία.
Οι πρώτες κινητοποιήσεις των αγροτών, ενάντια στα μέτρα που θέλει να επιβάλει η κυβέρνηση, είναι πραγματικότητα. Στη Μεσσηνία η αρχή έγινε με συγκεντρώσεις και πορεία στις 24/10 στους Γαργαλιάνους και τα Φιλιατρά. Παγκρήτια κινητοποίηση στο Ηράκλειο, με στήριξη της Περιφέρειας Κρήτης και συμμετοχή του εμπορικού συλλόγου, ήταν η απάντηση των αγροτών της Κρήτης, τις ίδιες μέρες. Αντίστοιχες κινητοποιήσεις γίνονται και στη Β. Ελλάδα.
«ΒΟΛΤΑ» ΜΑΧΗΤΙΚΩΝ ΣΤΟ ΙΣΡΑΗΛ:
Ελληνικά F-16 συμμετείχαν στην ισραηλινή αεροπορική άσκηση «Μπλε Σημαία», στην οποία έλαβαν μέρος και αεροπορικές δυνάμεις των ΗΠΑ. Το Ισραήλ χαρακτηρίζει την άσκηση ως τη μεγαλύτερη στην ιστορία του. Οι σχεδόν 250 πτήσεις, που κράτησαν περίπου δύο εβδομάδες, πραγματοποιήθηκαν στην έρημο της Αραβά, στο νότιο Ισραήλ. Τη στιγμή που ο Νετανιάχου ανακαλύπτει «συνεργασία» Ναζί και Παλαιστινίων στο Ολοκαύτωμα(!) για να δικαιολογήσει την πολιτική εθνοκάθαρσης κατά του παλαιστινιακού λαού, η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου εμβαθύνει τη στρατιωτική συνεργασία με το κράτος-τρομοκράτη του Ισραήλ. Φυσικά, πάντα στο όνομα της ελληνικής ΑΟΖ και της «ασφάλειας» του συμμαχικού άξονα Αθήνας-χούντα Καΐρου-Λευκωσίας-Τελ Αβίβ, που απομονώνει την Τουρκία. Η πειθήνια εξυπηρέτηση των συμφερόντων του αμερικανικού και γενικά του δυτικού ιμπεριαλισμού στην περιοχή της ΝΑ Μεσογείου οδηγεί αναπόφευκτα σε τέτοιες ντροπιαστικές συνεργασίες. Τι πολεμικούς κινδύνους εγκυμονούν αυτές οι «φιλίες» μάλλον αφήνει αδιάφορους τους ενοίκους του Μαξίμου.
Μετά το τέλος του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, οι ηγέτες της Δύσης «πρόσφεραν» ένα κράτος στους Ευρωπαίους Εβραίους, με τη δικαιολογία ότι δεν πρέπει αυτοί να κινδυνεύσουν να ξαναϋποστούν όσα έπαθαν από τα διαρκή πογκρόμ αιώνων, τα οποία κορυφώθηκαν με το ναζιστικής έμπνευσης και εκτέλεσης Ολοκαύτωμα. Όμως δεν πρόσφεραν αυτό το κράτος μέσα στη «Γηραιά Ήπειρο», όπως θα ήταν το φυσιολογικό, αλλά σε μια περιοχή που όλως τυχαίως μπορούσε να αποτελέσει ένα αβύθιστο αεροπλανοφόρο το οποίο θα απειλεί όλα τα αραβικά καθεστώτα ελέγχοντας όλες τις πετρελαιοπαραγωγές χώρες της περιοχής.
Οι δράσεις αλληλεγγύης απέκτησαν, δικαιολογημένα, αίγλη κατά την περίοδο της μεγάλης κοινωνικής αντίστασης ενάντια στα Μνημόνια 1 και 2. Στις μέρες μας ξετυλίγεται μια συγκλονιστική αλληλεγγύη απέναντι στους πρόσφυγες, ένα πλατύ «πλέγμα» δραστηριοτήτων και παρεμβάσεων των λαϊκών δυνάμεων, που κλείνει κάποιες από τις «τρύπες» της ανάλγητης επίσημης κρατικής πολιτικής, κρατά ζωντανούς χιλιάδες πρόσφυγες και εμποδίζει τη μαζική ανάπτυξη ενός ακροδεξιού ρεύματος με αφορμή το προσφυγικό ζήτημα.
Κάτω τα χέρια από τα λιμάνια: Με συμμετοχή 100% στην απεργία ολοκληρώθηκε η 48ωρη απεργία των ναυτεργατών ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του λιμανιού του Πειραιά, τη Δευτέρα 2 και την Τρίτη 3 Νοέμβρη, ύστερα από απόφαση της ΠΕΝΕΝ (Πανελλήνια Ένωση Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού). Τόσο τη Δευτέρα όσο και την Τρίτη οι ναυτεργάτες μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους στα πλοία και στον ΟΛΠ και με τη στήριξη συμπαραστατών από κόμματα της Αριστεράς περιφρούρησαν την κινητοποίησή τους με συγκεντρώσεις στο λιμάνι.
Το μεσημέρι της Δευτέρας 2 Νοέμβρη ακολούθησε πορεία στο υπουργείο Ναυτιλίας από την ΠΝΟ και την ΠΕΝΕΝ. Η ιδιωτικοποίηση του λιμανιού δεν ήταν ο μόνος λόγος για τον οποίο απέργησαν οι ναυτεργάτες. Οι μνημονιακές πολιτικές των προηγούμενων κυβερνήσεων αλλά και της κυβέρνησης Τσίπρα οδηγούν στην πλήρη εξαθλίωση και την ανεργία τους ναυτεργάτες και όλους τους εργαζόμενους σε εμπορικά και επιβατηγά πλοία.
Το ασφαλιστικό τους ταμείο, το ΝΑΤ, έχει ουσιαστικά διαλυθεί, ενώ με τα τελευταία μνημονιακά μέτρα κατεδαφίζεται και το ΚΕΑΝ (Κλάδος Επικουρικής Ασφάλισης Ναυτικών). Ταυτόχρονα με την αποψίλωση των οργανικών συνθέσεων των πληρωμάτων των επιβατηγών πλοίων που εκτόξευσε τις απολύσεις και την ανεργία στον κλάδο, είναι τα σημαντικότερα προβλήματα των ναυτεργατών, που έχουν να αντιμετωπίσουν και όλα τα υπόλοιπα μέτρα (φοροεπιδρομή, χαράτσια, ΕΝΦΙΑ κ.ά.).
Οι διακηρύξεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για προσλήψεις προσωπικού στο δημόσιο σύστημα υγείας και ιδιαίτερα στα νοσοκομεία, προς το παρόν, μένουν στα λόγια και τα δημόσια νοσοκομεία της χώρας, μέρα με τη μέρα, μένουν χωρίς γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό και αναγκάζονται να προχωρούν σε κλείσιμο κλινικών.
Από τις τράπεζες περνάει ο έλεγχος της οικονομίας της χώρας και με τις τράπεζες επιβάλλονται οι πολιτικές των μνημονίων. Ακούγεται παράξενο, αλλά είναι πέρα για πέρα πραγματικό. Η σαθρότητα του ελληνικού τραπεζικού συστήματος το καθιστά, ταυτόχρονα, και κέντρο του ελέγχου της οικονομίας από το εγχώριο και ξένο χρηματιστικό κεφάλαιο και τους δανειστές αλλά και «μοχλό» για να επιβάλλονται οι σκληρές πολιτικές λιτότητας από την Kομισιόν και το ευρωπαϊκό κεφάλαιο.
Είναι γνωστή η -τολμηρή στην εποχή της (1923)- τοποθέτηση του Κέινς υπέρ της «ευθανασίας του ραντιέρη», ήτοι του εισοδηματία που ζει από τους τόκους των αποταμιεύσεών του. Ο Κέινς πρότεινε μια πολιτική χαμηλών επιτοκίων και υψηλού πληθωρισμού που θα καθιστούσαν όσο γίνεται πιο περιττούς τους εισοδηματίες του τόκου. Η κυβέρνηση βρίσκεται στον αντίποδα ακόμη κι αυτής της μετριοπαθούς «εισήγησης». Αντί της ευθανασίας του ραντιέρη, ανοίγει το δρόμο για την ευθανασία του ιδιοκτήτη πρώτης κατοικίας.
Είναι γνωστή η -τολμηρή στην εποχή της (1923)- τοποθέτηση του Κέινς υπέρ της «ευθανασίας του ραντιέρη», ήτοι του εισοδηματία που ζει από τους τόκους των αποταμιεύσεών του. Ο Κέινς πρότεινε μια πολιτική χαμηλών επιτοκίων και υψηλού πληθωρισμού που θα καθιστούσαν όσο γίνεται πιο περιττούς τους εισοδηματίες του τόκου. Η κυβέρνηση βρίσκεται στον αντίποδα ακόμη κι αυτής της μετριοπαθούς «εισήγησης». Αντί της ευθανασίας του ραντιέρη, ανοίγει το δρόμο για την ευθανασία του ιδιοκτήτη πρώτης κατοικίας.
Η κυβερνητική και συστημική προπαγάνδα που συνοδεύει τη νέα ανακεφαλαίωση των τραπεζών επαναλαμβάνει στερεότυπα τους μύθους και τις απάτες των προηγούμενων: ότι «σώζονται οι τράπεζες» (για πολλοστή φορά «οριστικά») και μαζί τους «σώζονται οι καταθέσεις», ότι «η βοήθεια στις τράπεζες θα γίνει ρευστότητα για την οικονομία».
Είδαμε τους τελευταίους 20 μήνες κάθε είδους ελληνικές μνημονιακές κυβερνήσεις να προωθούν την ολοκληρωτική αλλοτρίωση των λιμανιών προς όφελος ιδιωτικών μονοπωλιακών συμφερόντων.
Η υπογραφή, η ψήφιση και η εφαρμογή του Μνημονίου 3 έχει ως φυσικό επακόλουθο τη συνέχιση των πολιτικών λιτότητας και την αφαίμαξη ακόμη και του τελευταίου ευρώ από τις κοινωνικές δαπάνες, προκειμένου να αποπληρωθεί το ληστρικό χρέος στους ευρωπαίους «εταίρους» μας. Κάπως έτσι η κατάσταση στα πανεπιστήμια γίνεται από τραγική τραγικότερη και για άλλη μια φορά η νεολαία βρίσκεται στο στόχαστρο.
Φιλοσοφική:
Την Τρίτη 3/11 έγινε Γενική Συνέλευση του Φοιτητικού Συλλόγου Φιλοσοφικής. Μετά από δύο άνευρες βδομάδες ελπίζουμε ότι ο σύλλογος θα αποφασίσει να πάρει το δρόμο του αγώνα, προκειμένου να προχωρήσει σε δράσεις ενάντια στην υποχρηματοδότηση της Σχολής και συνολικότερα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης
Στα ξενόγλωσσα τμήματα της φιλοσοφικής η κατάσταση που επικρατεί είναι απελπιστική. Οι φοιτητές αναγκάζονται να αγοράζουν τα συγγράμματα, καθώς οι ξένοι εκδοτικοί οίκοι, που τα τυπώνουν, αρνούνται να τα πουλήσουν στο πανεπιστήμιο, γιατί φοβούνται ότι το κράτος δεν θα τους πληρώσει. Το σχέδιο «Αθηνά» μπορεί να μην πέρασε τα προηγούμενα χρόνια στα ξενόγλωσσα τμήματα, αλλά πλέον επανέρχεται.
Δεν θα υπήρχε αν επικρατούσε ο «ρεαλισμός»
Πρόκειται για την πολυσυζητημένη ταινία του Γιώργου Λάνθιμου με τίτλο «Ο Αστακός» και με πρωταγωνιστές τους Κόλιν Φάρελ, Ρέιτσελ Βάις
Όσους όρκους πίστης στις αξίες του ανθρωπισμού κι αν δώσει ο Αλέξης Τσίπρας στη Βουλή, δεν μπορεί να κρύψει μια απλή αλήθεια: για τα άψυχα παιδικά σώματα στο Αιγαίο έχει τεράστιο μερίδιο ευθύνης η κυβέρνησή του.
Η ΛΟΑΤ κοινότητα πραγματοποίησε περίπατο ενάντια στην ισλαμοφοβία. Όλοι μαζί straight, gay, λεβίες, ντόπιοι και μετανάστες βαδίσαμε από το Παγκράτι στο Σύνταγμα, για να εκφράσουμε την αντίθεσή μας στο φόβο που υπάρχει έναντι των μουσουλμάνων και για να δείξουμε ότι μόνο αν διεκδικήσουμε όλοι μαζί τα δικαιώματά μας, μπορούμε να νικήσουμε. Τα συνθήματα που φωνάξαμε ήταν: Όχι στο ρατσισμό, όχι στην ομοφοβία, λέμε και όχι στην ισλαμοφοβία – Ο φράχτης του Έβρου να γκρεμιστεί, για να σταματήσουν στο Αιγαίο οι πνιγμοί – FRONTEX σημαίνει πρόσφυγες πνιγμένοι – Γκέι, τρανς και λεσβίες θα είμαστε παρούσες, σε όλες τις πορείες.
Η εμφάνιση αμερικανικού αντιτορπιλικού σε διεκδικούμενα θαλάσσια ύδατα της Νότιας Σινικής Θάλασσας χωρίς να ειδοποιηθεί η κινεζική κυβέρνηση, που τα θεωρεί δικά της χωρικά ύδατα, θα μπορούσε να περάσει στα «ψιλά» ως ένα ακόμα επεισόδιο «παραβίασης» από αυτά που συμβαίνουν συχνά σε πολλές διαφιλονικούμενες περιοχές του πλανήτη.
Συρία:
Η συνάντηση για το συριακό ζήτημα στη Βιέννη δεν έβγαλε άμεσο αποτέλεσμα, καθώς ΗΠΑ-Ρωσία «συμφώνησαν ότι διαφωνούν» στο ζήτημα της παραμονής του Άσαντ στην εξουσία, αλλά είχε μια σημαντική είδηση: την παρουσία του Ιράν (για πρώτη φορά) στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Γενικότερα, ήταν η πρώτη φορά που συμμετείχε όλο το «εύρος» δυνάμεων που μπορούν να παίξουν ρόλο στις εξελίξεις, αλλά το καθοριστικό είναι η επίσημη πλέον αναγνώριση από μεριάς Ουάσινγκτον ότι η λύση περνάει από την Τεχεράνη. Αυτό που αποκαλύπτει την θλιβερή κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη Συρία, είναι πως στη συνάντηση για το μέλλον της, απουσίαζαν… συριακές αντιπροσωπείες!
Η Πορτογαλία δείχνει να μπαίνει σε μια περίοδο πολιτικής κρίσης και αβεβαιότητας.
Ο Ερντογάν ήταν ο αδιαμφισβήτητος θριαμβευτής των εκλογών στην Τουρκία. Λίγους μήνες πριν είχε βρεθεί «στριμωγμένος στα σχοινιά», όμως κατάφερε να αλλάξει το σκηνικό. Το AKP βγαίνει εμφανώς ισχυροποιημένο, καθώς ανέτρεψε το αρνητικό αποτέλεσμα του Ιούνη, κερδίζοντας περίπου 8 μονάδες που το επαναφέρουν στο υψηλό ποσοστό του 49%.
Τους τελευταίους μήνες υπάρχει ένα πρωτοφανές κύμα αλληλεγγύης προς τους πρόσφυγες, το οποίο έχει κυρίως ανθρωπιστική βάση και ξεκινάει από τη συντριβή που νιώθουν οι άνθρωποι μπροστά στο δράμα των προσφύγων που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια τους.