Σαφές το μήνυμα της γενικής απεργίας της 12ης Νοέμβρη

Δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, μαθητές, αγρότες, άνεργοι και συνταξιούχοι συμμετείχαν στα συλλαλητήρια της γενικής απεργίας την Πέμπτη 12 Νοέμβρη σε όλη τη χώρα.
Το μήνυμα της αντίστασης στην προσπάθεια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και των «θεσμών» να επιβάλουν το Μνημόνιο 3 έστειλαν χιλιάδες διαδηλωτές που βρέθηκαν στο κέντρο της Αθήνας, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα των συνδικάτων και της Αριστεράς. Από νωρίς το πρωί η Πατησίων, η Ομόνοια, η Σταδίου, είχαν γεμίσει από χιλιάδες κόσμο που βροντοφώναζε «Καμία θυσία για τα αφεντικά, όχι στα μνημόνια νέα και παλιά», «Τα ισοδύναμά τους είναι μια απάτη, ρίχνουν τα βάρη στων εργατών την πλάτη», «Τον φράχτη ρίξτε, τα σύνορα ανοίξτε» και απαιτούσε «διαγραφή του χρέους οριστική» ως τη μόνη απάντηση της εργατικής τάξης στην οικονομική κρίση.
Μαζικές συγκεντρώσεις
Ύστερα από αρκετές γενικές απεργίες ο τόνος δόθηκε από τη μαζική συμμετοχή στα μπλοκ των περισσότερων σωματείων. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε πολλούς χώρους, όπως τα ασφαλιστικά ταμεία, οι δάσκαλοι, οι ναυτεργάτες, σε πολλά υπουργεία αλλά και σε λίγες μεγάλες επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα όπως η καπνοβιομηχανία Παπαστράτος, η συμμετοχή στην απεργία προσέγγισε τα ποσοστά των γενικών απεργιών του 2011 και του 2012. Στην Κλαυθμώνος βρέθηκαν σωματεία και ομοσπονδίες, δάσκαλοι και καθηγητές, εργαζόμενοι στα ασφαλιστικά ταμεία, σιδηροδρομικοί, εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ και τις τράπεζες. Με προσυγκεντρώσεις στο υπουργείο Υγείας και στην πλατεία Καραϊσκάκη ακολούθησαν οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία και οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ, με ιδιαίτερα δυναμική την παρουσία των εργαζομένων στους δήμους με πεντάμηνες συμβάσεις. Σε όλο το μήκος της διαδήλωσης υπήρχαν ομάδες συγκεντρωμένων από χώρους δουλειάς (ιδιωτικά σχολεία και φροντιστήρια, εστίαση κ.ά.). 
Μεγάλη ήταν και η συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην πλατεία Ομονοίας. Μεγάλο σε όγκο και ιδιαίτερα ζωντανό και το μπλοκ της Λαϊκής Ενότητας, με επικεφαλής πολλά στελέχη της. Ακολουθούσαν οι φοιτητικοί σύλλογοι, οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, του ΜΛ χώρου και των αντιεξουσιαστών. 
Στη Θεσσαλονίκη, η συγκέντρωση των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ έγινε μπροστά από το Εργατικό Κέντρο, του ΠΑΜΕ στο Άγαλμα Βενιζέλου στην Αριστοτέλους, ενώ πρωτοβάθμια σωματεία αλλά και η Λαϊκή Ενότητα συγκεντρώθηκαν στην Καμάρα. Περίπου 10.000 άτομα διαδήλωσαν στους δρόμους της πόλης. Στον Πειραιά πραγματοποιήθηκε απεργιακή συγκέντρωση στο Δημοτικό Θέατρο που συνδιοργανώθηκε από 13 εργατικά σωματεία του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα και άλλες κοινωνικές συλλογικότητες. Το παρών έδωσαν στη συγκέντρωση εκπρόσωποι της ΛΑΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Οι συγκεντρωμένοι ακολούθησαν πορεία προς το ΝΑΤ, στο οποίο οι εργαζόμενοι ήταν σε 10ήμερη απεργία, και η πορεία κατέληξε στον ΟΛΠ, όπου και οι διαδηλωτές φώναζαν συνθήματα κατά της κυβερνητικής απόφασης για την ιδιωτικοποίηση του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας. Ανάλογη πορεία έκαναν και οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στον Πειραιά.
Μαζικές και μαχητικές συγκεντρώσεις έγιναν επίσης στην Πάτρα, στο Ηράκλειο και σε άλλες πόλεις της περιφέρειας. Ιδιαίτερη μνεία αξίζει να γίνει στις συγκεντρώσεις που έγιναν στην Καλαμάτα. Και γιατί συμμετείχαν σε αυτές σωματεία που ως τώρα δεν είχαν ξανασυμμετάσχει σε κινητοποιήσεις, όπως οι εργαζόμενοι στο λιμάνι, αλλά και για τη δυναμική που είχαν οι κινητοποιήσεις τόσο των μαθητών, που με αφετηρία το Δημαρχείο διαδήλωσαν μέσα στην πόλη διαμαρτυρόμενοι για την άθλια κατάσταση που επικρατεί στα σχολεία, όσο και των αγροτών και κτηνοτρόφων. Οι τελευταίοι κινήθηκαν με τα τρακτέρ τους στα γραφεία των διευθυντών της ΔΕΗ και του ΔΕΔΔΗΕ, διαμαρτυρήθηκαν για το καινούργιο κύμα διακοπής της ηλεκτροδότησης στα φτωχά νοικοκυριά και προειδοποίησαν για έντονες αντιδράσεις και καταστάσεις εφόσον συνεχιστούν οι διακοπές.
Πριν από δύο μήνες, μετά τη νίκη Τσίπρα στις εκλογές, τα κυβερνητικά στελέχη μιλούσαν για κυβέρνηση τετραετίας και σταθερότητα. Μετά τη γενική απεργία στις 12 Νοέμβρη, το τοπίο είναι σαφώς διαφορετικό. Το χαμόγελο και η αισιοδοξία ξαναγύρισαν στους από κάτω. Που βλέπουν πια ξεκάθαρα ότι στη μάχη ενάντια στα μνημόνια και τη λιτότητα συγκεντρώνεται ένα μαζικό δυναμικό κόσμου, που έχει μάλιστα τη δυνατότητα να διευρυνθεί, αν κρίνουμε όχι μόνο από τα ποσοστά συμμετοχής στην απεργία, αλλά και από το ότι μέρα με τη μέρα οι αυταπάτες που καλλιέργησε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ πως μπορεί το παράλληλο πρόγραμμα των ισοδυνάμων να απαλύνει την εξαθλίωση του κόσμου θα σπάνε όλο και περισσότερο, όλο και πιο έντονα. Και αυτό το χαμόγελο θα ήταν ακόμη πλατύτερο αν όλες αυτές οι συγκεντρώσεις είχαν γίνει μία, είχαν ένα κοινό κάλεσμα.
Η μαζική κινητοποίηση «από τα κάτω» όχι μόνο αναδεικνύει κυβερνήσεις, αλλά (κυρίως) τις αποσταθεροποιεί. Πολύ περισσότερο που οι κινητοποιήσεις συνεχίζονται. Μόλις τρεις μέρες μετά τη γενική απεργία είχαμε 24ωρη απεργία σε μετρό και ηλεκτρικό, ενώ πανελλαδική κινητοποίηση πραγματοποιούν την Τετάρτη 18 Νοέμβρη οι αγρότες. Και ακολουθούν με κινητοποιήσεις οι πενταμηνίτες συμβασιούχοι των δήμων κ.ά. κλάδοι.
Συντονισμός
Βασικό καθήκον των παρατάξεων της Αριστεράς και των αγωνιστών στους χώρους θα είναι ο συντονισμός των κινητοποιήσεων. Με δράσεις και κινητοποιήσεις έμπρακτης αλληλεγγύης σε όποιον κλάδο κινητοποιείται. Με ουσιαστικές πρωτοβουλίες σαν αυτή που πρότεινε το ΜΕΤΑ Υγειονομικών στο Γενικό Συμβούλιο της ΠΟΕΔΗΝ για τη δημιουργία ενός κοινού κοινωνικού και εργασιακού μετώπου για την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών και την προάσπιση της δημόσιας υγείας. Προτάθηκε η ΠΟΕΔΗΝ να αναλάβει πρωτοβουλία συνεργασίας με τις άλλες Ομοσπονδίες και τις Συνομοσπονδίες, με άμεσους στόχους την ανατροπή της ασφαλιστικής αντιμεταρρύθμισης και την προστασία των κατοικιών και των περιουσιών από την προσπάθεια εκποίησής τους σε ξένα funds, με την ενδεχόμενη αλλαγή του σχετικού νόμου για τους πλειστηριασμούς, όπως επίσης και τα θέματα του νέου ενιαίου μισθολογίου και του νέου νόμου για την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων, ώστε να κλιμακωθεί μέσα στο Δεκέμβρη ο αγώνας που ξεκίνησε με την επιτυχημένη απεργία της Πέμπτης 12/11/15. 
Παρότι η πρόταση απορρίφθηκε από την ΠΑΣΚΕ και δεν πέρασε, δείχνοντας για άλλη μια φορά ότι οι γραφειοκρατικές ηγεσίες της ΠΑΣΚΕ είναι μόνο στα λόγια αντιμνημονιακές, τέτοιες πρωτοβουλίες χρειάζεται να απλωθούν παντού. Όπως και το χτίσιμο επιτροπών ανά χώρο για την οργάνωση τέτοιων πρωτοβουλιών, για την οργάνωση απεργιών, καταλήψεων και αγωνιστικών κινητοποιήσεων. 
Είναι δεδομένο ότι η κοινή δράση της Αριστεράς μπορεί να φέρει πιο γρήγορα θετικούς καρπούς στη μαζικοποίηση του κινήματος αντίστασης, στη δημιουργία ενός κοινού εργατικού μετώπου πάλης. Προς αυτή την κατεύθυνση και με δεδομένη την αναγκαιότητα να κλιμακωθούν οι αντιστάσεις μέσα στο Δεκέμβρη, οι συνδικαλιστές της Λαϊκής Ενότητας οφείλουν να επιμείνουν σε ανοιχτά καλέσματα κοινής δράσης προς το ΠΑΜΕ και προς τις δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με στόχο η επόμενη απεργιακή κινητοποίηση να έχει κοινό κάλεσμα. Αυτά τα καλέσματα δεν μπορεί να είναι μια ξαναζεσταμένη σούπα παλαιότερων συντονισμών, που μπορεί να είχαν όταν έγιναν αποτελέσματα αλλά έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο τους. Χρειάζεται νέος προσανατολισμός με κέντρο τις μάχες του σήμερα (ασφαλιστικό, πλειστηριασμοί, ιδιωτικοποιήσεις) και τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί μετά την ανάληψη της κυβερνητικής εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ και τη συνθηκολόγηση του τρίτου μνημονίου.