Υστερα από πολύνεκρες τρομοκρατικές επιθέσεις στις δυτικές χώρες υπάρχουν δύο ειδών θρήνοι:
Φύλλο Νο 348 (18 Νοέμβρη 2015)
Δυο μήνες μετά τις εκλογές της 20/9
Με συνέπεια και πάντα «εμπροθέσμως», η κυβέρνηση υλοποιεί σε δόσεις το τρίτο -και σκληρότερο- μνημόνιο. Με την ίδια συνέπεια επαναλαμβάνει τη στερεότυπη επικοινωνιακή σκηνοθεσία της «σκληρής διαπραγμάτευσης» σε κάθε νέο «πακέτο» σκληρών μέτρων που νομοθετεί. Κατά μία εντυπωσιακή... σύμπτωση, η «σκληρή διαπραγμάτευση» για το ζήτημα των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας διήρκεσε ξανά 17 ώρες (!), οδηγώντας βεβαίως για μία ακόμη φορά στο ίδιο αποτέλεσμα: την προσυπογραφή των προτάσεων των δανειστών... Ακολουθεί άλλη μία... σκληρή διαπραγμάτευση μέσα στο Νοέμβριο για το Ασφαλιστικό, της οποίας το αποτέλεσμα έχει επίσης προαναγγελθεί: πλήρης κατεδάφιση του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος.
ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΣΙΠΡΑ-ΕΡΝΤΟΓΑΝ:
Ο Τσίπρας αυτές τις μέρες επισκέπτεται τον Ερντογάν στην Τουρκία. Στο κέντρο των συζητήσεων είναι ο λεγόμενος «έλεγχος των προσφυγικών ροών». Δηλαδή η ένταση της καταπίεσης πάνω σε εξαθλιωμένους ανθρώπους που προσπαθούν να διαφύγουν από μια καταστροφή που δεν προκάλεσαν αυτοί. Υπό κανονικές συνθήκες, ένας αριστερός πρωθυπουργός, ακόμα κι ένας συνεπής δημοκράτης αστός πολιτικός, θα έπρεπε να θέτει ως καθήκον του μέσα σε αυτήν την κολασμένη συγκυρία την υποστήριξη μιας πολιτικής ειρήνης και συνεργασίας ανάμεσα στις δύο όχθες του Αιγαίου, με πρώτο στόχο το σταμάτημα της δολοφονικής βαρβαρότητας σε βάρος των προσφύγων. Δυστυχώς όμως, η μνημονιακή υποταγή πάει χέρι χέρι με την υποταγή στους ιμπεριαλιστικούς και ρατσιστικούς στόχους της ΕΕ και των ΗΠΑ. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Αλ. Τσίπρας επισκέπτεται την Τουρκία ως πρωθυπουργός μιας χώρας του «άξονα» Ελλάδα-Ισραήλ-Αίγυπτος. Γεγονός που δεν αφήνει περιθώριο για επανάπαυση για κανέναν μέσα στην Αριστερά.
Διαδήλωση αγροτών στην Αθήνα, 18 Νοέμβρη
Παραμένει πολεμικό το εσωκομματικό πεδίο στη ΝΔ, λίγες μόνο μέρες πριν από την εκλογή του νέου αρχηγού στις 22 Νοέμβρη.
Οι τρομοκρατικές επιθέσεις του ISIS στο Παρίσι αντιμετωπίστηκαν –και σωστά!– από την παγκόσμια Αριστερά με αποτροπιασμό και καταγγελία. Εξάλλου στις περιοχές που ελέγχουν οι τζιχαντιστές αντιμετωπίζουν την κάθε απόχρωσης Αριστερά με δολοφονικό τρόπο.
Μπορούμε να ανατρέψουμε τα μνημόνια και τη λιτότητα
Αβέβαιη η καταβολή μισθού: Μέσα στην αβεβαιότητα θα ζουν από εδώ και μπρος, όσον αφορά την καταβολή των μισθών τους, οι εργαζόμενοι στις Περιφέρειες της χώρας. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με πρόσχημα το χτύπημα της γραφειοκρατίας, επιβάλλει να γίνεται η καταβολή των μισθών στις Περιφέρειες από τα τακτικά έσοδα των Περιφερειών, μέσω των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων (ΚΑΠ), με ευθύνη δηλαδή των ίδιων των Περιφερειών και όχι όπως γίνεται έως σήμερα από τον κρατικό προϋπολογισμό. Η κυβέρνηση και ο αρμόδιος υπουργός Π. Κουρουμπλής γνωρίζουν την πραγματικότητα.
Γνωρίζουν ότι τα έσοδα των Περιφερειών είναι σε συνεχιζόμενη μείωση και ότι πολύ πιθανά σε λίγο καιρό η καταβολή της μισθοδοσίας των εργαζομένων θα είναι πρακτικά αδύνατη. Πιστοί όμως στη μνημονιακή τους μετάλλαξη, προχωρούν στην εφαρμογή του μέτρου. Ένα μέτρο που στόχο έχει να δημιουργήσει δημόσιους υπαλλήλους δύο και τριών ταχυτήτων (αν συνυπολογίσουμε και όσους δουλεύουν με επισφαλείς σχέσεις εργασίας στο Δημόσιο) ώστε να στηθεί ο μνημονιακός κρατικός μηχανισμός που θα είναι εύκολα διαχειρίσιμος από την κυβέρνηση και θα έχει την ευκολία να διευκολύνει την παραχώρηση αρμοδιοτήτων του κράτους στους ιδιώτες. Οι εργαζόμενοι στις Περιφέρειες χρειάζεται άμεσα να ξεκινήσουν τη μάχη ώστε η μισθοδοσία τους να επανέλθει στον κρατικό προϋπολογισμό.
Παρ’ όλες τις προσδοκίες που δημιούργησε, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν μπόρεσε να βρει τα «ισοδύναμα» για την υποχρηματοδότηση στην εκπαίδευση με αποτέλεσμα η διαφωνία του υπουργείου Παιδείας με τα σωματεία των εκπαιδευτικών να είναι στο... πόσες χιλιάδες είναι τα κενά στα σχολεία αυτήν τη στιγμή και στον τρόπο κάλυψής τους.
Ο γενικός όρος «ιδιωτική εκπαίδευση» αναφέρεται όχι μόνο στα ιδιωτικά σχολεία, αλλά και σε όλα εκείνα τα εκπαιδευτήρια, φροντιστήρια, κέντρα ξένων γλωσσών και πληροφορικής, ωδεία, ΙΕΚ και διάφορες επαγγελματικές σχολές που φυτρώνουν σε κάθε γειτονιά και πόλη. Σε αυτά φοιτούν παιδιά από όλες τις κοινωνικές τάξεις, αλλά κατά κύριο λόγο εκείνα που πηγαίνουν ή είχαν πάει σε δημόσιο σχολείο.
Μέσα στο Μνημόνιο 3, που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η παράγραφος που αναφέρεται στο μέλλον της εκπαίδευσης προτείνει την υλοποίηση όλων των δεσμεύσεων που δεν κατάφεραν, εξαιτίας των αγώνων, να εφαρμόσουν το 2011 οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις. Παρά την προθυμία του υπουργείου Παιδείας να λειτουργήσει τα σχολεία με βάση τις μνημονιακές κατευθύνσεις, αυτό ήδη συναντά τις πρώτες συντονισμένες αντιστάσεις γονέων, μαθητών και εκπαιδευτικών.
Συνέντευξη με τον Παναγιώτη Λαφαζάνη
Η υποχρέωση του Τσίπρα να εφαρμόσει άμεσα τις αντεργατικές αντικοινωνικές δεσμεύσεις της συμφωνίας της 13ης Ιουλίου –το διαβόητο Μνημόνιο 3–, παρόλο που βρίσκεται στο αρχικό της στάδιο, ανατρέπει ήδη όλα τα δεδομένα, όλα τα σενάρια που έβλεπαν τις κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις να κυλούν ομαλά πάνω στις ράγες που χάραξε η εκλογική νίκη των μνημονιακών δυνάμεων στις 20 Σεπτέμβρη.
Όχι στην έκδοση στην Ιταλία των 5 φοιτητών
«Το δάνειο» είναι ένα θεατρικό έργο του Καταλανού συγγραφέα Τζόρντι Γκαλθεράν, το οποίο παίζεται στο Θέατρο του Νέου Κόσμου σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου και Παντελή Δεντάκη. Ο Γκαλθεράν γεννήθηκε στη Βαρκελώνη το 1964 και άρχισε να γράφει θέατρο το 1988. Η μεγάλη του επιτυχία «Μέθοδος Γκρόνχολμ» (2003) έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και έχει παιχτεί σε περισσότερες από είκοσι χώρες σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, όπου ανέβηκε το 2008 και σε επόμενες σεζόν από το Θέατρο Τέχνης σε σκηνοθεσία Διαγόρα Χρονόπουλου.
Ήδη από τη συγκρότησή της η ΛΑΕ έδωσε μεγάλη έμφαση -και σωστά- στην προσπάθεια να «επικοινωνήσει» με την πλειοψηφία των νέων ανθρώπων που μόλις δύο μήνες νωρίτερα έδωσαν με πρωτόγνωρη μαζικότητα και αποφασιστικότητα τη μάχη για να κερδίσει το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα. Σίγουρα το πολιτικό ή/και το κοινωνικό υπόβαθρο μπορεί να μην ήταν ενιαίο, υπήρχαν όμως δύο ισχυρά ενοποιητικά στοιχεία.
Φιλοσοφική:
Την προηγούμενη εβδομάδα συγκροτήθηκε πρωτοβουλία πολιτικού και κινηματικού συντονισμού στη Φιλοσοφική. Ύστερα από αρκετές συνελεύσεις που δεν βγήκαν, αγωνιστικές δυνάμεις του συλλόγου όπως η ΑΡΕΝ και τα ΕΑΑΚ καθώς και ανένταχτοι αγωνιστές/τριες αποφάσισαν να δημιουργήσουν μια πρωτοβουλία μέσω από τη δράση της οποίας να αναζωογονηθεί η φοιτητική συμμετοχή στις συλλογικές διαδικασίες. Το πρώτο κάλεσμα έγινε ήδη και ήταν για την πανεργατική απεργία.
«Η σύνεση είναι τροχοπέδη, όχι κίνητρο. Κανένας ακόμη δεν ταξίδεψε πάνω σε τροχοπέδη, όπως κανένας δεν έχτισε ποτέ κάτι μεγάλο πάνω στη φρόνηση. Σύγκαιρα όμως οι μπολσεβίκοι ήξεραν πολύ καλά πως η πάλη απαιτεί υπολογισμό των δυνάμεων και πως πρέπει να είσαι συνετός για να έχεις το δικαίωμα να είσαι ριψοκίνδυνος». Λ. Τρότσκι
Εδώ και πολλά χρόνια, από τη στιγμή που δημιουργήθηκε το ΛΟΑΤ κίνημα στη χώρα μας, κάπου στη δεκαετία του 1970, ένα από τα βασικά του αιτήματα είναι η διεκδίκηση της αναγνώρισης από το κράτος ίσων δικαιωμάτων.
Η πανεθνικού βεληνεκούς διαδήλωση ενάντια στη φαλλοκρατική (machismo) βία είχε μεγάλη επιτυχία. Αυτό έδειξαν στις 7 Νοέμβρη τα 200.000 άτομα που βγήκαν στους δρόμους της Μαδρίτης για να συμμετάσχουν στη μεγαλύτερη διαδήλωση που έχει γίνει στην πρωτεύουσα μετά τις «Πορείες Αξιοπρέπειας» το 2014.
Ο ι πολύνεκρες επιθέσεις στο Παρίσι επιχειρήθηκε εξαρχής να συνδεθούν με μια αντιπροσφυγική, αντιμεταναστευτική προπαγάνδα (βλ. σελ. 18). Για παράδειγμα, παρότι οι ΗΠΑ έχουν εξαγγείλει την υποδοχή 10.000 Σύρων προσφύγων, δώδεκα πολιτείες τούς κλείνουν τη πόρτα καθώς «δεν είναι πια ευπρόσδεκτοι για λόγους ασφαλείας». Όσον αφορά την ΕΕ, τα γεγονότα στο Παρίσι διευκολύνουν πολιτικά τις αντιπροσφυγικές πολιτικές που είχαν αποφασιστεί στις προηγούμενες συνόδους κορυφής, με τελευταία αυτή στη Βαλέτα της Μάλτας.
Κυκλοφορεί το ημερολόγιο 2016 του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών και της Κίνησης «Απελάστε το Ρατσισμό». Με φωτογραφίες από όλο το 2015, από δράσεις αλληλεγγύης στους πρόσφυγες από την Ελλάδα και διεθνείς, από τα κινήματα, από το σχολείο μας. Η τιμή του φέτος είναι μειωμένη (4 ευρώ) λόγω Μνημονίου 3 –βοήθειά μας. Για οποιαδήποτε πληροφορία-παραγγελία επικοινωνήστε μαζί μας στο kyriakatiko@yahoo.gr ή στο 6974486368 (Έλενα).
Και στη διεθνή συζήτηση, αλλά πολύ περισσότερο στη Γαλλία, σε τέτοιες στιγμές γίνεται λόγος για τον ξεχωριστό ρόλο της «Ρεπουμπλίκ». Όμως το γαλλικό κράτος έχει πάψει εδώ και πάρα πολλές δεκαετίες να έχει κάποια σχέση με τις ιδέες του 1789. Για τους μετανάστες και τους σύγχρονους «άθλιους» στα γκέτο, για τις δημοκρατικές ελευθερίες, για τα θύματα της αποικιοκρατίας παλιότερα και του ιμπεριαλισμού σήμερα, η «Ρεπουμπλίκ» έχει ταυτιστεί με το ρατσισμό, την καταπίεση, τον πόλεμο, τις δολοφονίες. Δυστυχώς μεγάλο τμήμα της γαλλικής Αριστεράς (το ΚΚΓ ή το Αριστερό Κόμμα του Μελανσόν) εξακολουθεί να φαντασιώνεται την ύπαρξη μιας κάποιας «διαφωτισμένης Γαλλίας» που την οδηγεί στην αφωνία απέναντι σε αυτά τα ζητήματα: είτε πρόκειται για εξορμήσεις του γαλλικού ιμπεριαλισμού στη Λιβύη, το Μαλί, τη Συρία, είτε πρόκειται για την καταπίεση των μουσουλμάνων, είτε για την εξέγερση στα προάστια το 2005, είτε για τα σημερινά γεγονότα. Δεν είναι να απορεί κανείς με το «διαζύγιο» της Αριστεράς με τα θύματα του γαλλικού ιμπεριαλισμού, με τους «κολασμένους της γης». Γι’ αυτό κι έχει τεράστια αξία η στάση εκείνης της Αριστεράς που σπάει τη συναίνεση και με την τρομοϋστερία, και με τον πόλεμο, και με τον ρατσισμό. Ακολουθεί η πρώτη ανακοίνωση του NPA μετά την πολύνεκρη επίθεση.
«Ζήτω η Δημοκρατία! Ζήτω η Γαλλία» αναφώνησε ο Φρανσουά Ολάντ υπό τα χειροκροτήματα των γερουσιαστών και των βουλευτών που στη συνέχεια έψαλαν τον εθνικό ύμνο της Γαλλίας. Η πολιτική ηγεσία του γαλλικού ιμπεριαλισμού επανεπιβεβαίωνε ότι η πολυδιαφημισμένη «Ρεπουμπλίκ» παραμένει ισχυρή και θα παίξει για άλλη μια φορά τον «ξεχωριστό» ιστορικό της ρόλο για να υπερασπιστεί τις «ξεχωριστές» αξίες της.
Υποκρισία:
Θα ήταν τέλη Σεπτέμβρη όταν ένας σαουδαραβικός αεροπορικός βομβαρδισμός χτύπησε γαμήλιο γλέντι σε πόλη τη Υεμένης, με αποτέλεσμα 131 νεκρούς. Ακούσατε κάτι τότε στα ΜΜΕ για τη φρίκη του να χτυπάς εν ψυχρώ αθώους που διασκεδάζουν; Κήρυξε κανείς τον πόλεμο στους «βαρβάρους» που «απειλούν όχι μόνο την Υεμένη αλλά όλη την ανθρωπότητα και τον αραβικό τρόπο ζωής»; Μάλλον όχι. Και η λίστα είναι πολύ μεγαλύτερη, αλλά για τα μίντια οι ζωές των λευκών δυτικών και ο «δυτικός τρόπος ζωής» μετράνε παραπάνω...
Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες!
Η δεξιά κυβέρνηση του Πάσος Κοέλιο αποδείχθηκε η πιο βραχύβια στη σύγχρονη ιστορία της πορτογαλικής δημοκρατίας. Αν και η συμμαχία του ήρθε πρώτη στις εκλογές δεν κέρδισε την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Έλαβε την εντολή από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Καβάκο Σίλβα, αλλά μόλις μία εβδομάδα μετά το σχηματισμό της καταψηφίστηκε από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία Σοσιαλιστών-ΚΚ Πορτογαλίας και Μπλόκο της Αριστεράς.
Συνέντευξη με την Ελένη Πορτάλιου