Ισλαμοφοβία:
Ένοπλοι λευκοί εξτρεμιστές ξεκίνησαν «περιπολίες» έξω από τζαμί στο Τέξας για να στείλουν μήνυμα ενάντια στην άφιξη Σύρων προσφύγων που, λένε, θα «ισλαμοποιήσουν τις ΗΠΑ»: «Θέλουμε να κάνουμε επίδειξη δύναμης» δήλωσαν. Η είδηση είναι ενδεικτική των συνεπειών του ρατσισμού και της ισλαμοφοβίας και είναι πολύ ανησυχητική. Αλλά σοκαριστική είναι και η ψύχραιμη παρουσίαση της είδησης ότι «ένοπλοι διαδηλωτές κάνουν συγκέντρωση έξω από τζαμί» και η απάθεια των Αρχών. Φανταστείτε να συγκεντρώνονταν 15 «σκουρόχρωμοι» με όπλα έξω από εκκλησία δηλώνοντας ότι «κάνουν επίδειξη δύναμης», ποια θα ήταν η δημοσιογραφική κάλυψη και ποια η αντίδραση των Αρχών...
Ημερ.Δημοσίευσης
ΗΠΑ
Στο Πανεπιστήμιο του Μιζούρι, όπου για καιρό συσσωρεύονταν ρατσιστικά περιστατικά με την ανοχή της διοίκησης, ξέσπασε ένα μαζικό αντιρατσιστικό φοιτητικό κίνημα, που ξεκίνησε με την απεργία πείνας ενός μαύρου φοιτητή και οδήγησε σε κατασκήνωση διαμαρτυρίας στο χώρο του πανεπιστημίου και στην απεργία της ομάδας φούτμπολ που κατέληξε στην παραίτηση των Αρχών. Χιλιάδες φοιτητές σε δεκάδες πανεπιστήμια κινητοποιήθηκαν σε αλληλεγγύη με το Μιζούρι αλλά και προβάλλοντας δικά τους αντιρατσιστικά αιτήματα. Ο αγώνας του μαύρου κινήματος βέβαια έχει πολύ δρόμο ακόμα. Στο Σικάγο, λευκός μπάτσος δολοφόνησε με 16 σφαίρες έφηβο μαύρο, υπενθυμίζοντας τη σκληρή καθημερινότητα των μαύρων στις ΗΠΑ. Ενώ στη Μινεάπολις, οπαδοί της «λευκής ανωτερότητας» άνοιξαν πυρ ενάντια σε μαύρους διαδηλωτές, τραυματίζοντας πέντε, υπενθυμίζοντας ότι δίπλα στον κρατικό ρατσισμό ανθίζουν κι άλλα «μπουμπούκια»...
Τυνησία
Σε μια εποχή επέλασης της αντεπανάστασης, ευχάριστα νέα από την Τυνησία. Από τα τέλη Αυγούστου γίνονται διαδηλώσεις ενάντια στο νομοσχέδιο «οικονομικής, εθνικής συμφιλίωσης» που στην ουσία ξεπλένει τους επιχειρηματίες που πλούτισαν επί δικτατορίας του Μπεν Άλι. Παράλληλα, μια σειρά απεργιών στο Δημόσιο έχουν πετύχει σημαντικές μισθολογικές νίκες (όπως στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση) και από τα μέσα Σεπτέμβρη έδωσαν τη σκυτάλη στον ιδιωτικό τομέα. Στις 19 Νοέμβρη απέργησε το 90% των εργαζομένων στις 164 μεγαλύτερες εταιρείες της χώρας, στην επαρχία Σφαξ, το βιομηχανικό κέντρο της Τυνησίας, ενώ στάσεις εργασίας έγιναν και στο Δημόσιο σε ένδειξη αλληλεγγύης. Ακολούθησαν κυλιόμενες τοπικές γενικές απεργίες σε όλες τις περιφέρειες της χώρας που ίσως κλιμακωθούν με πανεθνική γενική απεργία από την εργατική συνομοσπονδία UGTT.