Θέλουν να τελειώνουν με την αλληλεγγύη στους πρόσφυγες

Είναι πολύ ενοχλητικό που η αλληλεγγύη στους πρόσφυγες δεν υποχωρεί. Παρ’ όλες τις προσπάθειες ηγετών των κρατών-μελών της ΕΕ, κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης και ακροδεξιών μορφωμάτων ανά την Ευρώπη, ακόμα και μετά την πολύνεκρη επίθεση στο Παρίσι η ισλαμοφοβία δεν κυριάρχησε. Οι πρόσφυγες δεν ταυτίστηκαν στη συνείδηση του κόσμου με τους τζιχαντιστές, παρά την τρομοϋστερία που επικράτησε για καιρό. 
Κι αν μια πραγματική δολοφονική επίθεση δεν είχε ως αποτέλεσμα να σταματήσουν οι λαοί της Ευρώπης να δείχνουν την αλληλεγγύη τους στους πρόσφυγες και να νοιάζονται για τις τύχες τους, είναι δυνατόν να συμβεί αυτό με κατασκευασμένα γεγονότα; Φαίνεται ότι κάποιοι πιστεύουν πως γίνεται, γιατί μπαίνουν σε πολύ κόπο για να το πετύχουν.
Έτσι λοιπόν διαδόθηκε από διάφορα μέσα μια αποκρουστική ιστορία: το βράδυ της Πρωτοχρονιάς, εκεί που οι φιλήσυχοι Ευρωπαίοι γιόρταζαν τον νέο χρόνο, στην Κολονία ομάδες μεθυσμένων σκουρόχρωμων ανδρών έκαναν επιθέσεις σε γυναίκες. Να σημειώσουμε εδώ ότι καταγγελίες για σεξιστικές επιθέσεις γίνονται κάθε χρόνο, αλλά κανείς ως τώρα δεν είχε ασχοληθεί με το θέμα. Σιγά σιγά προστέθηκαν λεπτομέρειες: οι άντρες ήταν τουλάχιστον χίλιοι, ήταν βορειοαφρικανικής προέλευσης και αιτούντες άσυλο. Οι επίσημες καταγγελίες ήταν μέχρι τις 8 του μήνα 170, ενώ μέσα σε δύο μέρες (οπότε και κορυφώθηκε η ισλαμοφοβική επίθεση) έφτασαν τις 600. Στις 9 Γενάρη έγινε μεγάλη ρατσιστική διαδήλωση με αιτήματα το κλείσιμο των συνόρων και την απέλαση μεταναστών, ενώ στις 10 Γενάρη έγιναν οργανωμένα πογκρόμ σε όλη την Κολονία. 
Ρατσιστική υστερία στη Γερμανία
Τις επόμενες μέρες ανάλογες διαδηλώσεις διοργανώθηκαν σε πολλές πόλεις και επίσης σε πολλές πόλεις σημειώθηκαν επιθέσεις σε μετανάστες και πρόσφυγες. Στις διαδηλώσεις κυριαρχούσε η παράφραση του «Refugees Welcome» σε «Rapefugees Not Welcome». Υπήρξαν βέβαια και μαζικές αντιδιαδηλώσεις ανθρώπων που υποστήριζαν ότι το ρατσιστικό μίσος δεν είναι η απάντηση στη σεξιστική βία.
Ο Τύπος βοήθησε πολύ στη στήριξη του νέου επιχειρήματος υπέρ του κλεισίματος των συνόρων –γιατί ακριβώς περί αυτού πρόκειται. Πιο προκλητικό όπως πάντα το περιοδικό Focus, που κυκλοφόρησε με εξώφυλλο μια γυμνή λευκή γυναίκα με αποτυπώματα από μαύρες παλάμες στο σώμα της, αλλά και η πιο σοβαρή και σχετικά έγκυρη Süddeutsche Zeitung είχε ένα ανάλογου νοήματος εξώφυλλο –για το οποίο ο αρχισυντάκτης απολογήθηκε εκ των υστέρων. Στο παιχνίδι μπήκαν και τα social media, όπου κυκλοφόρησαν ευρύτατα φωτογραφίες από κακοποιημένες γυναίκες που υποτίθεται ήταν από τα γεγονότα της Πρωτοχρονιάς, αλλά όπως πολύ γρήγορα αποδείχτηκε οι φωτογραφίες ήταν από παλιότερα περιστατικά, εντελώς άσχετα.
Με την εκμετάλλευση των γεγονότων της Κολονίας επιχειρείται να παρουσιαστούν οι πρόσφυγες όχι ως επικίνδυνοι τζιχαντιστές (εξάλλου αυτό δεν βγήκε πολύ καλά στο Παρίσι, αφού οι δράστες αποδείχθηκαν Γάλλοι και Βέλγοι πολίτες), αλλά ως βίαιοι μισογύνηδες που δεν σέβονται τις «ευρωπαϊκές αξίες». Πρόκειται για το κλασικό επιχείρημα ότι οι μουσουλμάνοι δεν μπορούν να ζήσουν στις δυτικές κοινωνίες γιατί θα τις αλλοιώσουν αφού έχουν διαφορετική κουλτούρα. 
Στη Γερμανία οι ακροδεξιές οργανώσεις αποκτούν μεγαλύτερη δύναμη και πετυχαίνουν να επηρεάζουν ή/και να καθορίζουν κινήματα με σχετική μαζικότητα όπως το PEGIDA. Επομένως η κατασκευή μιας τέτοιας ιστορίας και η προσπάθεια να δώσει ώθηση σε κάθε είδους ρατσιστικές εκδηλώσεις βγάζει νόημα. 
Είναι ένας από τους τρόπους για να ενισχύσει κανείς την πολιτική της Ευρώπης-φρούριο και να εξασφαλίσει μικρότερες αντιδράσεις –κατά το δυνατόν– στα εγκλήματα που διαπράττονται σε βάρος των προσφύγων.
Και μόνο η άρνηση για δημιουργία ασφαλών διόδων και η ύπαρξη φραχτών αποτελεί έγκλημα από τη στιγμή που οδηγεί σε πολλές εκατοντάδες πνιγμούς. Η παρουσία της Frontex στα σύνορα που μαζί με το λιμενικό αποτρέπουν την «παράνομη» είσοδο προσφύγων είναι δολοφονική. Η παράνομη κράτηση προσφύγων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι κατάφωρη παραβίαση των δικαιωμάτων τους. Η Ευρώπη-φρούριο οδηγείται σε ολοένα μεγαλύτερα επίπεδα αυταρχισμού, και είναι φυσικό να απαιτούνται τρόποι αυτό να «περάσει» πιο εύκολα από τους λαούς.
Διώξεις στην Ελλάδα
Στην Ελλάδα, όπου η αλληλεγγύη παραέχει γίνει μαζική και άρα ιδιαιτέρως ενοχλητική, προτιμήθηκε ένας πιο δραστικός τρόπος: η ποινικοποίησή της. Δύο Ελβετοί εθελοντές στη Χίο που μαγείρευαν για τους πρόσφυγες συνελήφθησαν για κατοχή ναρκωτικών και παράβαση του νόμου περί όπλων –δηλαδή είχαν στην κατοχή τους κάνναβη και σπρέι πιπεριού. Στη Λέσβο συνελήφθησαν αλληλέγγυοι σε ταχύπλοο σκάφος που βοηθούσαν μια βάρκα με πρόσφυγες και οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα πρωτοδικών Μυτιλήνης με την κατηγορία της «διευκόλυνσης παράνομης εισόδου στη χώρα» προσφύγων και μεταναστών. Αφέθηκαν ελεύθεροι έπειτα από εντεκάωρη ανάκριση και με την καταβολή 5.000€ ο καθένας ως εγγύηση. 
Όλα αυτά δείχνουν ότι δεν είναι πια απλό για την Ευρώπη να δικαιολογεί τις πολιτικές της αποτροπής και των κλειστών συνόρων. Απαιτείται η συκοφάντηση των προσφύγων και η τρομοκράτηση των αλληλέγγυων. Η ισλαμοφοβία και ο αυταρχισμός ενάντια στη φυσική ροπή των ανθρώπων να δώσουν τη βοήθειά τους στα αδέρφια τους που υποφέρουν. Το κίνημα αλληλεγγύης, όμως, δεν τρομοκρατείται, και θα παλέψει ενάντια σε κάθε προσπάθεια συκοφάντησης των θυμάτων του πολέμου, του ιμπεριαλισμού, της φτώχειας και της οικονομικής εκμετάλλευσης.