To εισαγωγικό σημείωμα της σύνταξης, στο τεύχος που κυκλοφορεί
Ημερ.Δημοσίευσης
Τ ο 3ο τεύχος του «Κόκκινου» φεύγει για το τυπογραφείο, μέσα σε μια συγκυρία που επιταχύνεται με ραγδαίους ρυθμούς.
Όπως –μαζί με πολλούς άλλους μέσα στη ριζοσπαστική Αριστερά- είχαμε εγκαίρως προειδοποιήσει, η εκλογική νίκη της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ στις 20 Σεπτέμβρη, εμπεριείχε ένα ισχυρό στοιχείο υφαρπαγής της εργατικής και λαϊκής ψήφου (εκλογές express, υπόσχεση για «παράλληλο πρόγραμμα», συναίνεση των διεθνών θεσμών προς τον ελιγμό Τσίπρα με στόχο την «εκκαθάριση» του κόμματός του κ.ο.κ.). Το αποτέλεσμα της κάλπης δεν αντανακλούσε μια γενικότερη φιλομνημονιακή στροφή και η πολιτική «σταθερότητα» της κυβέρνησης του μεταλλαγμένου πλέον ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ θα δοκιμαζόταν άγρια στην πρώτη απόπειρα εφαρμογής στην πράξη των μνημονιακών μέτρων της κατάπτυστης συμφωνίας της 13ης Ιουλίου.
Αυτό συμβαίνει ήδη με το Ασφαλιστικό. Και μάλιστα με εντυπωσιακή ταχύτητα. Πριν συμπληρωθούν 5 μήνες, η «πολιτική λύση» που ανέδειξαν οι εκλογές του Σεπτέμβρη οδεύει προς απόσυρση: αυτό είναι το νόημα της δημόσιας συζήτησης για «διεύρυνση» της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (προς το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι, τον… Λεβέντη!), ή ακόμα και της «μεγάλης διεύρυνσης», που θα συμπεριλαμβάνει τη ΝΔ του Μητσοτάκη, σε μια επείγουσα καταφυγή σε κυβερνητικό σχήμα Εθνικής Ενότητας (με ή χωρίς τον Τσίπρα ως πρωθυπουργό;). Αυτά τα σενάρια είναι δυνατόν να προωθηθούν είτε μέσα από την παρούσα Βουλή, είτε με την «απόδραση» του Τσίπρα μέσα από νέες κάλπες…
Στη βάση όλης αυτής της πολιτικής κρίσης, βρίσκεται η άγρια «κοινωνική αντιπολίτευση» του κόσμου απέναντι στο Ασφαλιστικό. Για την ώρα, αυτή στηρίζεται κυρίως στις κινητοποιήσεις των αγροτών και των αυταπασχολούμενων επιστημόνων. Όμως χρειάζεται να θυμόμαστε ότι είμαστε ακόμα στην αρχή: το νομοσχέδιο Κατρούγκαλου, αργά ή γρήγορα, θα δοθεί επισήμως στη δημοσιότητα και τότε τα ψέματα που αφορούν τους μισθωτούς (που, τάχα, δεν πλήττονται τόσο καίρια…) θα έχουν τελειώσει.
Ο ταξικός συσχετισμός δυνάμεων στην Ελλάδα αποδεικνύεται ανθεκτικός, ακόμα και σε πλήγματα τόσο καίρια όσο η ασύστολη «στροφή» της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ. Οι δυνατότητες να μην περάσει το μνημόνιο 3 είναι εδώ.
Αυτό σημαίνει ότι τα ζητήματα στρατηγικού προσανατολισμού, πολιτικής γραμμής, προετοιμασίας εναλλακτικής πολιτικής λύσης, είναι αποφασιστικής σημασίας.
Σε αυτήν την ανάγκη λογοδοτούσε από την αρχή η έκδοση του «Κ».
Στο παρόν τεύχος, συνεχίζουμε την παρουσίαση άρθρων για τα «πλατιά κόμματα» της ριζοσπαστικής Αριστεράς, με τις περιπτώσεις του Νέου Αντικαπιταλιστικού Κόμματος (NPA, Γαλλία) αλλά και τις διεργασίες στη Βρετανία.
Συνεχίζουμε τη συζήτηση σχετικά με το πρόγραμμα και το πολιτικό «σχέδιο» της ριζοσπαστικής Αριστεράς στην Ελλάδα, με τα άρθρα των Ηλία Ιωακείμογλου, Πάνου Κοσμά, Γιώργου Σαπουνά και Θανάση Κούρκουλα.
Προσπαθούμε να παρουσιάσουμε συνολικά τις εξελίξεις στη Λατινική Αμερική, αντιμετωπίζοντας τα ζητήματα που οδηγούν στην πολιτική ήττα τις εκεί κυβερνήσεις της Αριστεράς.
Ανοίγουμε ένα νέο «αφιέρωμα», στα 80 χρόνια από το έτος-ορόσημο 1936, αρχίζοντας σ’ αυτό το τεύχος από την παρουσίαση της πρώτης μαρξιστικής ανάλυσης για το σταλινισμό ως καθεστώς, την «Προδομένη Επανάσταση» του Λ. Τρότσκι.
Επιμένοντας στην άποψη του «Κ» ότι οι πολιτικές και θεωρητικές διαμάχες, στο παρελθόν της διεθνούς Αριστεράς, είναι πολύτιμες για τους σύγχρονους αγωνιστές-στριες, παρουσιάζουμε μια ανάλυση του «ζινοβιεφισμού», του ρεύματος που καθόρισε την 3η Διεθνή μετά τον θάνατο του Λένιν και της Ρόζας, την εξουδετέρωση του Τρότσκι, και πριν την οριστική επικράτηση του Στάλιν.
Επίσης, παρουσιάζουμε κείμενο της Άτζελα Ντέιβις για την Κλάρα Τσέτκιν, όπου η εμβληματική ακτιβίστρια της αμερικανικής Αριστεράς, του γυναικείου κινήματος και του αντιρατσιστικού κινήματος, αναδεικνύει τη σημασία και την επικαιρότητα των ιδεών της σπουδαίας Γερμανίδας μαρξίστριας για το γυναικείο ζήτημα.
Ακολουθούν δύο βιβλιοπαρουσιάσεις.