Απόπειρα ανασύνταξης της ακροδεξιάς

Τις προθέσεις τους παρουσίασαν ανοιχτά σε μια εθνικιστική φιέστα στο Βελλίδειο της Θεσσαλονίκης, την Κυριακή «της Ορθοδοξίας», παρουσία του Άνθιμου, απόστρατων αξιωματικών και ενός κοινού γεμάτου «ψεκασμένους» και ρατσιστές. 
Για την ώρα, τα ονόματα που ακούγονται για το κόμμα είναι το ΕΘΝ.Ο.Σ. («Εθνικός Ορθόδοξος Συνασπισμός») και το «Πατρίς» και οι επίσημες ανακοινώσεις αναμένονται πριν από το συνέδριο της ΝΔ, που είναι προγραμματισμένο για τα τέλη Απρίλη. 
Ο νέος ακροδεξιός πολιτικός φορέας που θα έχει έντονο αντιμνημονιακό και ευρωσκεπτικιστικό στίγμα (κατά τα πρότυπα του AfD και της Λε Πεν), επιδιώκει να συνενώσει όλες τις «φυλές» του χώρου ανάμεσα στη ΝΔ και τη Χρυσή Αυγή: τον ανεξάρτητο βουλευτή Ν. Νικολόπουλο, τον Π. Ψωμιάδη, την Κίνηση «Ρίζες» του Β. Καπερνάρου και τους Β. Πολύδωρα και Χ. Ζώη που δείχνουν αρνητικοί, ενώ επαφές υπάρχουν και με τον προσφάτως διαγραφέντα από τη ΝΔ Φ. Κρανιδιώτη, όπως και με την πρώην βουλευτή των ΑΝΕΛ Σ. Ξουλίδου, η οποία χαιρέτησε πριν από την ομιλία του Καρατζαφέρη στο Βελλίδειο. 
Με το νέο μόρφωμα, όπως φαίνεται, θα συμπράξει και ο «Σύνδεσμος Εθνικής Ενότητας» που συμμετείχε στις ευρωεκλογές του 2014 και αποτελείται από απόστρατους αξιωματικούς, ενώ στο παρασκήνιο υπάρχουν συζητήσεις και με μητροπολίτες. Οι κύκλοι των ακροδεξιών έχουν σοβαρά ερείσματα στο στρατό, στην εκκλησία και στη δικαιοσύνη. Δηλαδή στους βασικούς «θεσμούς» αναφοράς όλων των «πατριωτικών δυνάμεων» που συγκροτούν τον «εθνικό κορμό». 
Φυσικά, διάφοροι επιχειρηματίες που έχουν ανάλογες απόψεις φέρονται πρόθυμοι να στηρίξουν το νέο συνασπισμό. Είναι εξάλλου γνωστό ότι τμήματα της ελληνικής αστικής τάξης (φαρμακοβιομήχανοι κ.ά.) δεν αισθάνονται καθόλου άνετα με την –αναγκαστική– υποβάθμιση της θέσης τους προς όφελος των διεθνών καπιταλιστών. Έτσι, ανιχνεύουν δρόμους διεξόδου στην εθνική αναδίπλωση και τις «ανταγωνιστικές εξαγωγές», όπως και αρκετοί ομόλογοί τους, σε όλη την ΕΕ. Αυτό το κοινωνικό μπλοκ αναζητά πολιτική εκπροσώπηση.
Αν και θα ήθελαν του σχήματος να ηγηθεί ο στρατηγός και επίτιμος αρχηγός ΓΕΣ Φράγκος Φραγκούλης, ο τελευταίος δεν έδειξε καμία διάθεση εμπλοκής στο εγχείρημα, οπότε μέχρι στιγμής ρόλο ηγεσίας παίζει το δίδυμο Καρατζαφέρη-Μπαλτάκου. Σύμφωνα με δηλώσεις του Καρατζαφέρη, ο άλλοτε γ.γ. επί κυβέρνησης Αντώνη Σαμαρά και δίαυλος επικοινωνίας με τη ΧΑ Τ. Μπαλτάκος «είναι playmaker για τις επαφές και τη συγκρότηση του χώρου». 
Ο Μπαλτάκος πριν από τον πρώτο γύρο των εσωκομματικών εκλογών της ΝΔ είχε υποστηρίξει ότι ενδεχόμενη νίκη ενός εκ των Μητσοτάκη ή Μεϊμαράκη θα οδηγούσε σε νέο σχήμα στα δεξιά της ΝΔ. Η ακροδεξιά πτέρυγα της ΝΔ (Βορίδης, Άδωνις, Τζιτζικώστας) τελικά συντάχτηκε με τον Κυριάκο, αλλά τα «κεντρώα» ανοίγματα της ηγεσίας Μητσοτάκη επιτάχυναν τις διεργασίες για τη συγκρότηση μιας καθαρόαιμης Δεξιάς, μείγμα ακραίου οικονομικού νεοφιλελευθερισμού και ακροδεξιάς πρακτικής, διανθισμένο με έντονη λαϊκιστική-ρατσιστική ρητορική. 
Στις συνθήκες βαθιάς οικονομικής και πολιτικής κρίσης (αλλά και δυσκολίας συγκρότησης αυτοδύναμων κυβερνήσεων) ένα τέτοιο κόμμα θα μπορούσε να μετατραπεί σε «υποδοχέα» δυσαρεστημένων νεοδημοκρατών και να «αφαιμάξει» τόσο τους ΑΝΕΛ όσο και τη Χρυσή Αυγή. 
Γι’ αυτό και ο Καρατζαφέρης προχώρησε σε ανοιχτό προσκλητήριο προς τους ψηφοφόρους των νεοναζί: «Δεν θα επιτρέψουμε να ενσωματωθούν (στη Χρυσή Αυγή) κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι αγανάκτησαν κάποια στιγμή, ενοχλήθηκαν κάποια στιγμή και πέρασαν από εκεί, [δεν θα επιτρέψουμε] να ενσωματωθούν σε αυτό που περιγράφει ως ναζιστικό μόρφωμα. Νομίζω ότι έχουμε τη δυνατότητα και δικαίωμα εκείνοι να αντιληφθούν ότι η πολιτική γίνεται μέσα σε συγκεκριμένο κοινοβουλευτικό τόξο».
Τα φαντάσματα τύπου ΛΑΟΣ, που μέσω των ΜΜΕ νομιμοποίησαν τον ακροδεξιό λόγο και ξεπλύθηκαν με κυβερνητικές θέσεις, άνοιξαν το δρόμο για την άνοδο της ΧΑ. Σήμερα επιστρέφουν, μετά τη συστημική μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ, τη μετατόπιση του πολιτικού σκηνικού όλο και πιο δεξιά και την όξυνση του Προσφυγικού. 
Η περίπτωση το κόμμα αυτό να λειτουργήσει ως μελλοντικός κυβερνητικός εταίρος της ΝΔ, δεν θα ήταν έκπληξη. Η σύμπραξη «φασιστών με γραβάτα» και νεοφιλελεύθερων κυβερνά αυταρχικά σε μια σειρά χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης. Για να αποκλείσουμε μια τέτοια εξέλιξη κι εδώ, χρειαζόμαστε μια ισχυρή αντιμνημονιακή-ριζοσπαστική Αριστερά. Τη μόνη πολιτική δύναμη που μπορεί να διατηρήσει στο περιθώριο τον αντιδραστικό εσμό.