Περιπλανώμενοι εκπαιδευτικοί στα Ιωάννινα: Το υπουργείο Παιδείας, μιας και δεν μπορεί να δώσει λύσεις στα προβλήματα της εκπαίδευσης, έχει βαλθεί να ταλαιπωρεί με το χειρότερο τρόπο εκπαιδευτικούς και μαθητές. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα στο νομό Ιωαννίνων, όπου καθηγητές που εργάζονται σε 2 και 3 σχολεία, με απόφαση του υπουργείου Παιδείας υποχρεώνονται να διδάξουν στα δημόσια ΙΕΚ, δομή που είναι εκτός της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ώστε να καλυφθούν τα μεγάλα κενά που υπάρχουν σε αυτά.
Είναι μια απόφαση που σωστά καταγγέλλει η ΕΛΜΕ Ιωαννίνων ότι, μαζί με το έγγραφο του υπουργείου για αναζήτηση πλεοναζουσών ωρών διδασκαλίας, οδηγεί σε περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων των καθηγητών, ολοκληρώνοντας τη μετατροπή τους σε περιπλανώμενους εκπαιδευτικούς. Η κοροϊδία από τη μεριά της κυβέρνησης είναι τέτοια, που ούτε τους αρμόδιους να εφαρμόσουν τις αποφάσεις της δεν ενημερώνει εγκαίρως. Λίγες μέρες πριν από τη σχετική απόφαση η περιφερειακή διευθύντρια δήλωνε ότι δεν πρόκειται να γίνει καμία ανάλογη «αναζήτηση», ούτε να προχωρήσει η «αναμόρφωση» των ωρολογίων προγραμμάτων των σχολείων.
Με την απόφαση αυτή φανερώνεται και η απάτη της κυβέρνησης που, για να εξοικονομήσει ακόμη κι ένα σεντς παραπάνω για τους δανειστές, έβαλε τους άνεργους εκπαιδευτικούς να πληρώσουν 120 ευρώ για να πιστοποιηθούν ως εκπαιδευτές ενηλίκων και να μπορούν να διδάσκουν στα ΙΕΚ, αλλά τελικά δεν τους προσλαμβάνει να καλύψουν τα κενά εκεί.
Πέντε μήνες στον αγώνα
Πέντε μήνες (150 και πλέον μέρες) κινητοποιήσεων συμπλήρωσαν οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο της «Ανακύκλωσης» στο Ηράκλειο της Κρήτης. Σε όλο αυτό το διάστημα οι εργαζόμενοι βρίσκονται έξω από τις εγκαταστάσεις του εργοστασίου, απαιτώντας τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας τους και όλων των δικαιωμάτων τους.
Σε όλο αυτό το διάστημα το εργοστάσιο παραμένει κλειστό με ευθύνη της εργοδοσίας, που αρνείται να το λειτουργήσει, αν δεν εξασφαλιστούν τα μέγιστα δυνατά κέρδη γι’ αυτή. Μάλιστα, ενώ προ ολίγων ημερών είχε υπάρξει συμφωνία ανάμεσα στους εργαζόμενους και τον εκπρόσωπο που είχε ορίσει η εργοδοσία, ώστε να επαναλειτουργήσει το εργοστάσιο, η εταιρεία δεν υλοποίησε τη συμφωνία αυτή και επανήλθε, εμφανίζοντας νέους πιο δυσμενείς όρους για τους εργαζόμενους.
Δυστυχώς και οι φορείς που είχαν ταχθεί στο πλευρό των εργαζομένων φαίνονται να μην ενδιαφέρονται πραγματικά γι’ αυτούς. Ο Δήμος Ηρακλείου, παρότι έδωσε εξώδικη 3ήμερη διορία στην εταιρεία να αναλάβει τις ευθύνες της, όταν η διορία έληξε, δεν έκανε απολύτως καμία κίνηση. Από την άλλη, η κυβέρνηση και το υπουργείο εργασίας, που διέκοψαν την τριμερή συνάντηση, απειλώντας την εργοδοσία ότι θα τη στείλουν στον εισαγγελέα, τελικά τίποτα δεν πραγματοποίησαν.
Οι εργαζόμενοι, με ανακοίνωση της Σωματειακής τους Επιτροπής, τονίζουν ότι ο αγώνας τους δεν κάμπτεται και θα συνεχιστεί, μέχρι να ξαναλειτουργήσει το εργοστάσιο με διασφαλισμένες όλες τις θέσεις εργασίας και τις εργασιακές τους σχέσεις.
Αδίστακτοι εργοδότες εν δράσει
Άλλη μια «λαμπρή» σελίδα ασυδοσίας και θράσους των εργοδοτών γράφεται το τελευταίο διάστημα. Αυτή τη φορά στο χώρο του θεάτρου, εκεί όπου δεν υπάρχει Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΣΣΕ) τα τελευταία δύο και πλέον χρόνια.
Η ΠΟΘΑ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος Ακροάματος) προσπάθησε σε αυτό το χρονικό διάστημα να πραγματοποιήσει απευθείας διαπραγματεύσεις με την αρμόδια εργοδοτική ένωση, την ΠΕΕΘ (Πανελλήνια Ένωση Ελευθέρου Θεάτρου), αλλά δεν προχώρησε για το ίδιο ζήτημα σε κινητοποιήσεις. Έτσι οι εργοδότες, χωρίς να έχουν ιδιαίτερη πίεση και εκμεταλλευόμενοι τους μνημονιακούς νόμους που εφαρμόζονται μέχρι και σήμερα και με τους οποίους έχουν καταργηθεί επί της ουσίας οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, αρνούνταν πολλές φορές ακόμη και το διάλογο.
Όταν στα μέσα του περασμένου Γενάρη, η ΠΟΘΑ τους απέστειλε εξώδικο για συλλογική διαπραγμάτευση για την υπογραφή ΣΣΕ, αυτή τη φορά, με την ανάληψη μεσολάβησης από τον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ), αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν κάθε αθέμιτο τρόπο για να αποφύγουν την υπογραφή ΣΣΕ. Στην αρχή βρήκαν δικαιολογία την αποχή των δικηγόρων, αλλά στις 17 Μάρτη ο ΟΜΕΔ ενημέρωσε την ΠΟΘΑ ότι η εργοδοτική ένωση ΠΕΕΘ έχει διαλυθεί από τις 7 Μάρτη και κατά συνέπεια καμιά ΣΣΕ δεν μπορεί να υπογραφεί.
Η αυτοδιάλυση μιας εργοδοτικής ένωσης για να μην υπογραφεί ΣΣΕ δεν είναι καινούργιο φαινόμενο. Οι εργοδότες έχουν ακολουθήσει αυτή την τακτική και σε άλλους κλάδους στο παρελθόν, δείγμα ότι τα προνόμιά τους είχαν πάντα προτεραιότητα για τις κυβερνήσεις, σε αντίθεση με τα συμφέροντα της εργατικής τάξης. Βέβαια το θράσος τους είναι τέτοιο, ώστε 13 μέρες μετά τη φερόμενη διάλυση της εργοδοτικής ένωσης να υπάρχει στην εφημερίδα «Real News» ολοσέλιδη διαφήμιση για προώθηση παραγωγής της.
Όχι στην πώληση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης
Με κινητοποιήσεις απαντούν οι εργαζόμενοι στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, ενάντια στην ιδιωτικοποίησή του. Ήδη πραγματοποίησαν αποχή από την εργασία τους, το τριήμερο 25 ως και 27 Μάρτη. Σε συνέντευξη Τύπου που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 23 Μάρτη, με την παρουσία και εκπροσώπων του ΚΚΕ και της ΛΑΕ, ενημέρωσαν ότι θα συνεχίσουν τον αγώνα τους με απεργίες, στάσεις εργασίας και αποχή από υπερωρίες και από εργασία Σαββάτου και Κυριακής.
Στη συνέντευξη αυτή οι εργαζόμενοι έκαναν σαφές ότι θα αγωνιστούν όσο χρειαστεί για να παραμείνει δημόσιο το λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Είπαν χαρακτηριστικά ότι είναι τελείως αδικαιολόγητη η εμμονή κυβέρνησης και ΤΑΙΠΕΔ να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες για την πώληση του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης (ΟΛΘ), ενώ τόνισαν ότι, για να ολοκληρωθεί η ιδιωτικοποίηση, υπάρχουν μια σειρά από «παρεκβάσεις, παρανομίες και αλχημείες που δεν μπορούν να θεραπευτούν νομικά εκ των υστέρων».
Στην πραγματικότητα, από το καλοκαίρι μετά τη συμφωνία με τους δανειστές, η κυβέρνηση έχει αποφασίσει την ιδιωτικοποίηση όλων των μεγάλων λιμανιών της χώρας, οπότε κάθε θεσμική διαδικασία μόνο τυπική μπορεί να είναι από εδώ κι εμπρός.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι και οι εργαζόμενοι μιλάνε για πλήρη παράδοση του Λιμανιού της Θεσσαλονίκης με εγκατάσταση σε αυτό πανίσχυρου ιδιωτικού μονοπωλίου σε εξευτελιστική τιμή και με προσχεδιασμένη τιμολογιακή απελευθέρωση που οδηγεί σε έλλειψη ανταγωνισμού και ελέγχου σε όλα τα δημόσια αγαθά που διαχειρίζεται και παράγει το λιμάνι.
Ταυτόχρονα, στη διαδικασία που ακολουθούν μέχρι τώρα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και το ΤΑΙΠΕΔ δεν υπάρχει καμιά αναφορά στην υπάρχουσα Δημόσια Αρχή Λιμένος Θεσσαλονίκης και βέβαια καμιά πρόβλεψη για τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας των εργαζομένων, των υπαρχόντων κανονισμών και την τήρηση της υπάρχουσας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
Είναι ξεκάθαρο ότι οι μόνοι που μπορούν να ακυρώσουν την πώληση του ΟΛΘ είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στο λιμάνι, με παρατεταμένες μαχητικές κινητοποιήσεις. Πολύ περισσότερο που έχουν και σχέδιο, ώστε ο ΟΛΘ να γίνει παράδειγμα λειτουργίας δημόσιου λιμανιού.
Για να γίνει αυτό, η κυβέρνηση μπορεί, αντί να πληρώσει το χρέος, να κρατικοποιήσει τις τράπεζες και να επενδύσει με τα λεφτά αυτά, ώστε να φτιαχτούν νέες υποδομές και να εκσυγχρονιστούν οι παλιότερες. Να προσλάβει μόνιμους εργαζόμενους, ώστε να μπορεί να δημιουργήσει clusters υπηρεσιών υψηλής προστιθέμενης αξίας και να προσελκύσει νέα φορτία και βέβαια να αξιοποιήσει και να εκσυγχρονίσει τα χερσαία δίκτυα μεταφοράς, δίνοντας και θέσεις εργασίας και καταργώντας τα δυσβάστακτα διόδια.
Όπως χαρακτηριστικά είπε στη συνέντευξη Τύπου ο εκπρόσωπος των λιμενεργατών, Δημήτρης Θηρίου, «η κυβέρνηση ξεγέλασε το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού λαού», ενώ έλεγε πως «δεν θα πουληθεί καμία εταιρεία του Δημοσίου». «Εμείς δεν λέμε αν θα το πουλήσει φθηνά ή ακριβά. Δεν θέλουμε ποτέ να το πουλήσει αυτό το λιμάνι».
Στο πλευρό τους χρειάζεται να σταθούν όλοι οι εργαζόμενοι της πόλης, καθώς η εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών τούς αφορά όλους και κάθε πλήγμα σε αυτή την πολιτική θα είναι νίκη όλων.