Πορεία κατά της ανεργίας: Την Κυριακή 10 Απρίλη, έφτασε στο Σύνταγμα η πορεία που ξεκίνησε από την Πάτρα και στην οποία συμμετείχαν χιλιάδες κόσμου. Ήταν μια σημαντική πρωτοβουλία του Δήμου Πάτρας, στην οποία συμμετείχαν εκατοντάδες άνεργοι, σωματεία και συνδικαλιστικές παρατάξεις. Μια πρωτοβουλία που αν είχε αγκαλιαστεί από περισσότερους δήμους, δημοτικές παρατάξεις και σωματεία και αν είχε οργανωθεί με πιο πλατιά χαρακτηριστικά είναι σίγουρο ότι θα είχε καταγραφεί πολύ καλύτερα και θα είχε δώσει καθοριστικό στίγμα για την αναγκαία ύπαρξη ενός πραγματικού μετώπου ενάντια στα μνημόνια και την ανεργία.
Η πρώτη υποδοχή της πορείας έγινε το μεσημέρι της Κυριακής στο Χαϊδάρι με συναυλία και 1.500 και πλέον συμπαραστάτες που συγκεντρώθηκαν με κάλεσμα του δημοτικού συμβουλίου Χαϊδαρίου, συλλογικοτήτων και σωματείων, αλλά και από το ΚΚΕ και τη ΛΑΕ, τα μέλη της οποίας συμμετείχαν με το μπλοκ του ΜΕΤΑ. Χειροκροτήματα και συνθήματα κατά της πολιτικής λιτότητας των μνημονίων υποδέχτηκαν έναν κόσμο που διένυσε δεκάδες χιλιόμετρα για να στείλει το μήνυμά του. Ίδιο ήταν το σκηνικό και το απόγευμα στο Σύνταγμα, όπου πραγματοποιήθηκε επίσης μεγάλη συναυλία.
Υπήρχαν παλμός και πάθος για μια μάχη που μπορεί να κερδηθεί από το κίνημα και την Αριστερά. Και για να γίνει αυτό χρειάζονται κάποιες διεκδικήσεις που έλειπαν ως περιεχόμενο και από τα κείμενα των οργανωτών της πορείας και από τα κείμενα του ΜΕΤΑ. Διεκδικήσεις όπως οι αυξήσεις στους μισθούς και η επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, η απαγόρευση των απολύσεων στις κερδοφόρες επιχειρήσεις, η επανακρατικοποίηση των ιδιωτικοποιημένων δημόσιων οργανισμών και υπηρεσιών, η λειτουργία εργοστασίων και επιχειρήσεων, που οδεύουν σε λουκέτο, με την ευθύνη του κράτους και με έλεγχο από τους ίδιους τους εργαζόμενους, η επαναλειτουργία νοσοκομείων και σχολείων που έχουν κλείσει, η επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
Διεκδικήσεις πολύ πιο ουσιαστικές από γενικολογίες περί λαϊκής εξουσίας ή περί εθνικής ανάπτυξης και παραγωγικής ανασυγκρότησης. Διεκδικήσεις που σε συνδυασμό με την απαίτηση για διαγραφή του χρέους και παύση πληρωμών προς τους δανειστές μπορούν πραγματικά να δώσουν μια νέα προοπτική στο εργατικό κίνημα, μια νέα έμπνευση για να δοθεί η μάχη ενάντια στη λιτότητα και την ανεργία με όρους νίκης.
SOS για τα νοσοκομεία της Κρήτης
Παράσταση διαμαρτυρίας πραγματοποίησαν τη Δευτέρα 11 Απρίλη τα σωματεία των εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία της Κρήτης. Η παράσταση διαμαρτυρίας πραγματοποιήθηκε στα γραφεία της 7ης Υγειονομικής Περιφέρειας.
Την Κυριακή 10 Απρίλη, προηγήθηκε συνάντηση των σωματείων στο Ρέθυμνο, στην οποία έγινε ξεκάθαρο ότι και τα νοσοκομεία της Κρήτης, όπως και όλα τα δημόσια νοσοκομεία, αντιμετωπίζουν τεράστια λειτουργικά προβλήματα και αν συνεχιστεί η πολιτική της ελλιπούς χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό και η υποστελέχωση, πολύ δύσκολα θα συνεχιστεί η λειτουργία τους.
Οι μνημονιακές πολιτικές οδηγούν σταθερά στο κλείσιμο ολόκληρων νοσοκομειακών μονάδων και δομών υγείας στην περιφέρεια, όπου, αν οι πολιτικές αυτές συνεχίσουν να εφαρμόζονται, είναι πιθανό να υπάρχει ένα δημόσιο νοσοκομείο ανά 3 ή 4 νομούς στην επαρχία και τα υπόλοιπα στην καλύτερη περίπτωση να μετατραπούν σε Κέντρα Υγείας.
Ενώ λοιπόν στα χρόνια της κρίσης, σύμφωνα με την ΠΟΕΔΗΝ, η επισκεψιμότητα στα δημόσια νοσοκομεία έχει ανέβει κατά 35%, η υποχρηματοδότησή τους συνεχίζεται. Οι συνέπειες στην Κρήτη είναι πολύ συγκεκριμένες. Από το νοσοκομείο Σητείας φεύγουν 5 γιατροί τον Μάιο, ενώ την τελευταία εβδομάδα του Απρίλη δεν θα δουλεύει ούτε η παθολογική, ούτε η χειρουργική κλινική, λόγω ελλείψεων. Στο νοσοκομείο των Χανίων σε πολλά τμήματα η έλλειψη προσωπικού έχει οδηγήσει τους εργαζόμενους να δουλεύουν χωρίς ρεπό.
Στο νοσοκομείο Ρεθύμνου υπάρχουν τραγικές ελλείψεις σε νοσηλευτικό προσωπικό. Από τις 970 θέσεις που ανακοινωθήκαν στα νοσοκομεία μόνο 5 νοσηλευτές προβλέπεται να προσληφθούν στο νοσοκομείο Ρεθύμνου και από την προκήρυξη 580 επικουρικών εργαζομένων προβλέπεται 1 νοσηλευτής. Την ίδια ώρα οι κενές οργανικές θέσεις στη νοσηλευτική υπηρεσία είναι 59 και θα γίνουν 87, καθώς στα τέλη του Σεπτέμβρη του 2016 απολύονται 12 επικουρικοί και τον Ιούνιο 15 πενταμηνίτες νοσηλευτές.
Μόνο στο νοσηλευτικό προσωπικό τα χρωστούμενα ρεπό είναι 1.125. Η ουρολογική κλινική, η μια χειρουργική αίθουσα, όλα τα κρεβάτια στην ΜΕΘ δεν έχουν επαναλειτουργήσει. Οι λίστες αναμονής για εξετάσεις στα Τακτικά Εξωτερικά Ιατρεία σε ορισμένα τμήματα μεγαλώνουν συνεχώς.
Καταλήψεις στην Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης
Συνέντευξη με το Νίκο Χασανίδη, πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Ορεστιάδας και πρώην μέλος της διοίκησης της ΕΒΖ.
Τη συνέντευξη πήρε ο Χάρης Παπαδόπουλος
Κατειλημμένα είναι τα εργοστάσια της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης (ΕΒΖ) στο Πλατύ Ημαθίας, τις Σέρρες, τη Λάρισα και την Ορεστιάδα από τευτλοπαραγωγούς στους οποίους η ΕΒΖ χρωστάει λεφτά από πέρυσι και το μέλλον της διαγράφεται θολό. Η «Εργατική Αριστερά» μίλησε με τον Νίκο Χασανίδη, πρόεδρο του ΕΚΟ.
Πού βρίσκονται τα πράγματα αυτήν τη στιγμή σε σχέση με την ΕΒΖ;
(…) Οι τευτλοπαραγωγοί των Σερρών, αλλά και αυτοί της Κεντρικής Μακεδονίας και της Θεσσαλίας, έχουν πληρωθεί από πέρυσι μόλις για το 20% της παραγωγής που παρέδωσαν στα εργοστάσια ζάχαρης. Δηλαδή για το 80% της παραγωγής τους παραμένουν ένα χρόνο απλήρωτοι! Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο και προχώρησαν σε κατάληψη και σ’ αυτό έχουν όλη τη συμπαράσταση των εργαζομένων της ΕΒΖ ΑΕ. Μιλάμε για 3000 αγρότες, στους οποίους οφείλονται πάνω από 8 εκατομμύρια ευρώ.
Οι εργαζόμενοι πόσοι είναι; Πέστε μου αν θέλετε συνολικά και κατά εργοστάσιο. Οι εργαζόμενοι πληρώνονται κανονικά;
Δυστυχώς οι εργαζόμενοι στην ΕΒΖ ΑΕ, που έχουν απομείνει να δουλεύουν, δεν είναι πια πάνω από 240 άτομα σε όλη την επιχείρηση, τη στιγμή που λίγα χρόνια πριν υπήρχε μόνιμο προσωπικό 1.600 ατόμων, χώρια οι εποχικοί που ήταν πολλοί περισσότεροι. (…)
Οι εργαζόμενοι αυτή τη στιγμή ακόμα πληρώνονται κανονικά. Αλλά είναι φανερό πως τα πράγματα χειροτερεύουν για την επιχείρηση μέρα με τη μέρα και διέξοδος δεν υπάρχει, γι’ αυτό και όλοι οι εργαζόμενοι συμπαραστέκονται αποφασιστικά στους αγώνες και στην κατάληψη που πραγματοποιούν οι αγρότες. (…)
Θα υπάρξουν πρωτοβουλίες, είτε από την Ομοσπονδία Εργαζομένων Βιομηχανίας Ζάχαρης, είτε από σας, το Εργατικό Κέντρο Ορεστιάδας, για δράσεις ενημέρωσης, εκδηλώσεις, προσπάθεια για ενημέρωση του κόσμου κλπ.;
Είμαστε πάντοτε σε επαγρύπνηση, για να κινητοποιηθούμε όποτε χρειαστεί. Η ΕΒΖ Α.Ε. είναι μια επιχείρηση με ιστορία 60 χρόνων, δεν θα την αφήσουμε να σβήσει χωρίς να δώσουμε τη μάχη. Οι εργαζόμενοι δεν είναι υπεύθυνοι για την κακοδιαχείριση, είμαστε αυτοί ίσα ίσα που ενδιαφερόμαστε να απαλείψουμε αυτά τα φαινόμενα.
Μιλήσατε για κακοδιαχείριση. Θέλετε να γίνετε πιο συγκεκριμένος; Σπαταλήθηκαν κάπου λεφτά; Δεν εισπράχτηκαν χρωστούμενα; Τι ακριβώς εννοείτε;
(…)η ΕΒΖ Α.Ε. εξαιτίας των οφειλών χρειάστηκε να ζητήσει επανειλημμένα δάνεια, για να συνεχίσει να κινείται. Και εδώ έγινε το μεγάλο παιχνίδι. Θέλω να σημειώσω εδώ πως η ΕΒΖ Α.Ε., παρόλο που είναι στην ουσία κρατική εταιρεία, βρίσκεται εισηγμένη στο χρηματιστήριο και δεν έχει πάρει ποτέ την παραμικρή κρατική επιχορήγηση. Αντίθετα, πήρε δάνεια, κύρια από την πάλαι ποτέ Αγροτική Τράπεζα, με επιτόκια που έφταναν έως και το 13%. Να σημειώσω εδώ πως η Αγροτική Τράπεζα, η οποία χορηγούσε τα δάνεια, ήταν η ίδια μεγαλομέτοχος της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης και παρ’ όλα αυτά της χορηγούσε δάνεια με ιδιαίτερα υψηλό επιτόκιο.
(…) Όμως, η Αγροτική Τράπεζα δεν υφίσταται πια, έχει χωριστεί σε δύο τράπεζες την «καλή» με τα φιλέτα και την «κακή» με τα χρέη και έχει πωληθεί η «καλή» στην Τράπεζα Πειραιώς. Ωστόσο, τα χρέη της ΕΒΖ Α.Ε. έχουν περάσει στην «καλή» τράπεζα και έτσι τώρα, ουσιαστικά, οφείλονται στην Τράπεζα Πειραιώς. Για να καταλάβετε το μέγεθος του φιλέτου, η Τράπεζα Πειραιώς πλήρωσε για να αγοράσει την «καλή» Αγροτική Τράπεζα ένα τίμημα της τάξης των 90 εκατομμυρίων. Και τώρα, από την ΕΒΖ Α.Ε. μόνο, ζητά να της δοθούν 150 εκατομμύρια και απαιτεί μάλιστα να κλείσουν τα εργοστάσια για να εκποιηθούν και να εισπράξει τα χρήματά της. (…)