ΦΑΗΛΟΣ:
Συνεχίζεται ο πολυκερματισμός στο (ακρο) δεξιό πολιτικό χώρο. Μετά την «Εθνική Ενότητα» των Γ. Καρατζαφέρη και Τ. Μπαλτάκου, ο Φ. Κρανιδιώτης, πρώην στέλεχος της ΝΔ και στενός συνεργάτης του Α. Σαμαρά (τον διέγραψε πρόσφατα ο Μητσοτάκης, επειδή εμπόδιζε τα «ανοίγματα» του νέου αρχηγού προς το κέντρο), ίδρυσε το κόμμα «Νέα Δεξιά». Στην ιδρυτική διακήρυξη του ακροδεξιού μορφώματος υπάρχει έντονο στοιχείο «καλού εθνικού καπιταλισμού» και δεξιού ευρωσκεπτικισμού, σε συνδυασμό με τα γνωστά εθνικιστικά και ρατσιστικά στερεότυπα: «ΝΕΑ ΔΕΞΙΑ, για να διαφυλάξουμε τα σύνορα, την ασφάλεια της Πατρίδας και την κοινωνική συνοχή από την λαθρομετανάστευση. ΝΕΑ ΔΕΞΙΑ, για να ξαναγίνει η Παιδεία ελληνική, για την επαναφορά της στο συνταγματικό της καθήκον, την εθνική, ηθική και θρησκευτική διαπαιδαγώγηση της νεολαίας». Ανεξάρτητα αν το κίνητρο του γνωστού φασίστα ήταν οι προσωπικές φιλοδοξίες ή όχι, η ανησυχία είναι ότι ακόμα ένα δυσώδες υποπροϊόν της πολιτικής κρίσης επιχειρεί να θρέψει το «αυγό του φιδιού». Σαν πολλοί δεν μαζεύτηκαν σε Ελλάδα και Ευρώπη;
ΔΑΣΗ
Πέρα από την εμβάθυνση της φοροεπιδρομής και την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, το πολυνομοσχέδιο, που ψηφίστηκε την Κυριακή 22/5 στη Βουλή, περιείχε και διάφορα άλλα «μαργαριτάρια», όπως π.χ. το «συγχωροχάρτι» σε όσους έχτισαν παράνομα σε δημόσιες-δασικές εκτάσεις. Με τον εκλεπτυσμένο όρο «οικιστική πύκνωση», το υπουργείο Περιβάλλοντος δίνει νομική υπόσταση στους παράνομους οικισμούς σε δάση, μέσω των δασικών χαρτών, συνεχίζοντας τη διαχρονική επιβράβευση όσων έχτιζαν αυθαίρετα. Οι δασικοί χάρτες υπάρχουν για να αποτυπώνει το κράτος ποια έκταση είναι δασική και ποια όχι. Η συμπερίληψη σε αυτούς των οικισμών που έχουν μεν νόμιμες άδειες, ωστόσο αυτές εκδόθηκαν χωρίς να ελεγχθεί ο δασικός χαρακτήρας της έκτασης, «κλείνει το μάτι» στους εργολάβους και σε όσους υποβαθμίζουν το περιβάλλον και αποτελεί «προθάλαμο» νομιμοποιήσεων. Βέβαια, για την κυβέρνηση Τσίπρα, που έχει απολέσει κάθε ίχνος «κοινωνικής ευαισθησίας» στο περιεχόμενο της πολιτικής της, η «οικολογική ευαισθησία» δεν θα μπορούσε να είναι τίποτα περισσότερο από πολυτέλεια.
ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΙ
Από το «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη», η κυβέρνηση αποδέχτηκε την έναρξη μαζικών πλειστηριασμών. Η δημιουργία αγοράς για τα «κόκκινα δάνεια» απελευθερώνει τις αγοραπωλησίες στεγαστικών, επιχειρηματικών και καταναλωτικών δανείων, σε πλήρη αναντιστοιχία με τις δημαγωγίες του ΣΥΡΙΖΑ για προστασία της κατοικίας των λαϊκών στρωμάτων και την άλλοτε δέσμευσή του περί «σεισάχθειας» χρεών για τα φτωχά νοικοκυριά. Με όσα προβλέπει το πολυνομοσχέδιο, οι τράπεζες θα έχουν τη δυνατότητα μεταβίβασης «κόκκινων» (αλλά και ενήμερων) δανείων επιχειρήσεων και αυτοαπασχολούμενων στα διάφορα funds, καθώς και «κόκκινων» στεγαστικών δανείων πρώτης κατοικίας πάνω από 140.000 ευρώ και φυσικά όλων των «κόκκινων» στεγαστικών με άλλες υποθήκες. Από 1/1/2018 μάλιστα, «απελευθερώνεται» το σύνολο των δανείων για πρώτη κατοικία και για ποσά κάτω από 140.000 ευρώ. Σύμφωνα με το νομοθετικό πλαίσιο που ψηφίστηκε τον περασμένο Νοέμβριο, η προστασία από πλειστηριασμούς για την πρώτη κατοικία αφορά μια μικρή ομάδα δανειοληπτών, σε σχέση με το ύψος των «κόκκινων» δανείων (103 δισ. στο τέλος του 2015). Πρόκειται για περίπου 57.000 δανειολήπτες, οι οποίοι ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες και η κατοικία τους προστατεύεται πλήρως από τον πλειστηριασμό. Χοντρό παιχνίδι υπάρχει και με τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια μεγάλων επιχειρήσεων, η διαχείριση των οποίων θα οδηγήσει σε αναδιάρθρωση ολόκληρων κλάδων (ΜΜΕ, μεταφορές, κατασκευές, τουρισμός, ακτοπλοΐα κ.ά.) και σε εκκαθαρίσεις των λιγότερο ανταγωνιστικών κεφαλαίων. Ήδη η συμφωνία που ανακοινώθηκε μεταξύ των Alpha Bank, Eurobank και της αμερικανικής KKR, με την οποία θα συμπράξει η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (EBRD), αποτυπώνει τη νέα πραγματικότητα. Παράλληλα, όλοι αυτοί οι «γύπες», σε συνεργασία με τις τράπεζες, θα καθορίσουν τα νέα επίπεδα τιμών στην αγορά ακινήτων. Με λίγα λόγια, μεγάλο μέρος της ιδιωτικής περιουσίας θα περάσει στα χέρια τους. Σε κάθε γειτονιά, ενωτικές πρωτοβουλίες κατοίκων, κοινωνικών φορέων, συνδικάτων, αγωνιστικών δήμων και όλων των δυνάμεων της Αριστεράς, είναι απαραίτητο να δημιουργήσουν ένα πλατύ και δυναμικό πλέγμα που θα μπλοκάρει την επιχείρηση αρπαγής της κατοικίας των φτωχών εργαζομένων.