Τ ο Σαββατοκύριακο 28-29 Μάη πραγματοποιήθηκαν οι εκλογές για την ανάδειξη νέας διοίκησης στο ΕΚΑ (Εργατικό Κέντρο Αθήνας). Η «Εργατική Αριστερά» συνομίλησε για τη σημασία των αποτελεσμάτων αυτών με τον Κώστα Γεωργόπουλο, μέλος του Δ.Σ. του Πανελλήνιου Συλλόγου Μουσικών.
Ημερ.Δημοσίευσης
Τι σηματοδοτούν τα αποτελέσματα στις εκλογές του ΕΚΑ;
Καταρχήν καταγράφεται η όχι μεγάλη συμμετοχή των εργαζομένων στις διαδικασίες των συνδικάτων. Υπάρχει απογοήτευση στον κόσμο. Αυτό το βλέπουμε και στα πρωτοβάθμια σωματεία.
Κάποιες παρατάξεις δεν μπορούνε να πείσουνε τον κόσμο. Ο απομονωτισμός με τον οποίο κινείται η ΔΑΣ (ΠΑΜΕ), που βγήκε πρώτη, έχει φτάσει στα όριά του. Οι παρατάξεις της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΝΕΑ ΠΟΡΕΙΑ, ΕΜΕΙΣ) διατηρούν δυνάμεις, καθώς ειδικά στις ΔΕΚΟ παίζουν ακόμη ρόλο οι προσωπικές γνωριμίες και οι διασυνδέσεις. Άλλες δύο παρατάξεις, που πρέπει να δούμε με ενδιαφέρον τα αποτελέσματά τους, είναι η λεγόμενη ανεξάρτητη παράταξη ΕΑΚ, που αποτελείται από τη διάσπαση του ΕΜΕΙΣ, από συνδικαλιστές που είναι στελέχη ως και υπάλληλοι στον ΣΥΡΙΖΑ και εκπροσωπούν τον κυβερνητικό συνδικαλισμό. Και ένα κομμάτι δυστυχώς από το ΜΕΤΑ, που έκανε από την αρχή συμφωνίες με τους υπόλοιπους και δώσανε ανάσα στον κυβερνητικό συνδικαλισμό, καταπατώντας τις αποφάσεις του ΜΕΤΑ για σύγκρουση με τη μνημονιακή πολιτική που εκφράζει αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση.
Δεν συζητήθηκε δηλαδή η συνεργασία αυτή σε σύσκεψη συνέδρων του ΜΕΤΑ;
Αυτές οι ενέργειες γίνανε στο παρασκήνιο και σύσκεψη των εκλεγμένων αντιπροσώπων του ΜΕΤΑ έγινε, αφού είχαν κλείσει οι συμφωνίες. Η άνοδός τους βέβαια είναι εικονική. Καταρχήν είναι λογικό να έχει ο ΣΥΡΙΖΑ αυξημένη εκπροσώπηση, γιατί σε πολλά πρωτοβάθμια σωματεία οι εκλογές για την ανάδειξη αντιπροσώπων γίνανε από τα τέλη του 2013 και ως το καλοκαίρι του 2015. Πριν δηλαδή η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ κάνει την κωλοτούμπα με την οποία ανέβηκε στο μνημονιακό άρμα. Επίσης, αν συνυπολογίσουμε τους ψήφους που χάνει το ΕΜΕΙΣ από τη διάσπαση του Φωτόπουλου, τότε επί της ουσίας δεν έχει κερδίσει σε ψήφους.
Είναι πολύ δύσκολο συνδικαλιστές που πιστεύουν σήμερα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ακολουθεί αριστερή πολιτική και ότι θα φέρει νόμους που θα καλυτερέψουν την κατάσταση στα συνδικάτα, αύριο να αλλάξουν γνώμη και να οργανώσουν στα σοβαρά αγώνες ενάντια στα μέτρα για τα εργασιακά.
Η παράταξη Ρεσάλτο στη Γαλέρα-ΜΕΤΑ-Συνεργαζόμενοι αγωνιστές που φτιάχτηκε από συνδικαλιστές που υπογράφουν και την Πρωτοβουλία για την ανασυγκρότηση του ΜΕΤΑ μπορεί να συμβάλλει σε αυτή την κατεύθυνση και γιατί δεν εξέλεξε μέλος στη διοίκηση του ΕΚΑ;
Σχηματίσαμε το Ρεσάλτο στη Γαλέρα ανταποκρινόμενοι στο αίτημα της βάσης της Λαϊκής Ενότητας και του κόσμου γενικότερα που μας ζητάει συνεχώς να ξεκαθαρίσουμε τη στάση μας και τις σχέσεις μας με τον κυβερνητικό συνδικαλισμό. Δημιουργηθήκαμε 9 μέρες πριν τις εκλογές και δεν προλάβαμε να συντονιστούμε και να μιλήσουμε με τους εκλεγμένους συνέδρους, καθώς και σε αυτό το συνέδριο δεν έγινε πραγματική συζήτηση για τα προβλήματα των εργαζομένων, αλλά επικράτησαν οι μάχες των μηχανισμών για τη νομιμοποίηση των συνέδρων. Είναι χαρακτηριστικό ότι τη μέρα που τελείωναν οι συζητήσεις του συνεδρίου (22 Μάη), δεν διακόπηκε η διαδικασία για να συμμετάσχουν στην κινητοποίηση έστω οι σύνεδροι.
Είναι βέβαιο πάντως ότι μπορούμε να προσελκύσουμε κι άλλους εργαζόμενους στην πορεία. Ειδικά τους εργαζόμενους που θα φεύγουν από τον ΣΥΡΙΖΑ. Χρειάζεται να συνεχίσουμε χωρίς τους παραγοντισμούς που επικρατούν στην ΕΑΚ και συνολικά στο ΕΚΑ. Χρειάζεται να επιμείνουμε στην κοινή δράση με τις παρατάξεις του ΑΝΤΑΡΣΥΑ (ΑΤΕ) και του ΠΑΜΕ (ΔΑΣ). Και προεκλογικά είχαμε τέτοια πρόταση που οι συναγωνιστές της ΑΤΕ την αρνήθηκαν, αν και σημαντικό τμήμα τους συμφωνούσε με την πρότασή μας και αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να συνεχίσουμε με κοινές δράσεις για την ανατροπή της μνημονιακής πολιτικής.