Και μετά το σύμφωνο συμβίωσης, τι;

Ο φετινός «πολύχρωμος» μήνας έρχεται στο τέλος μιας χρονιάς, που σφραγίστηκε με την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης και στα ομόφυλα ζευγάρια. Κατακτήθηκε ένα διαχρονικό αίτημα του ΛΟΑΤΚΙΑ+ κινήματος, με ελλείψεις, χωρίς πρόβλεψη για παιδοθεσία, χωρίς τη θεσμοθέτηση του ομόφυλου γάμου.   
Και μετά από αυτό; Πόσο ελεύθερες και ελεύθεροι νιώθουμε να εκφράσουμε τις διαφορετικές μας ταυτότητες στην Ελλάδα του 2016; 
Σε μια χώρα όπου δεν λείπουν καθημερινά περιστατικά ομοφοβικού και τρανσφοβικού λόγου και συμπεριφοράς, όπου τα κηρύγματα ρατσιστικού μίσους από άμβωνος εκλαμβάνονται ως «κανονικότητα», όπου –μόλις λίγες μέρες πριν– απορρίφθηκε η αίτηση ασύλου ενός γκέι πρόσφυγα, που είχε δεχθεί απειλές κατά της ζωής του από μέλη του Ισλαμικού Κράτους και η Ελλάδα τον επαναπροωθεί στην Τουρκία. 
Όσο αυτά βαραίνουν πάνω στις ζωές μας, η διεκδίκηση παραμένει ο μόνος δρόμος.
Athens Pride (11 Ιούνη, 
πλατεία Κλαυθμώνος)
Η Αθήνα ετοιμάζεται για το 12o Pride, με το σύνθημα «Γυναίκα δεν γεννιέσαι, γίνεσαι – Άντρας δεν γεννιέσαι, γίνεσαι». Είναι σημαντικό ότι για πρώτη φορά διατυπώνεται τόσο ξεκάθαρα ένα από τα βασικότερα αιτήματα της τρανς κοινότητας και του κινήματος συνολικότερα: «Διεκδικούμε νομική αναγνώριση ταυτότητας φύλου». Και κάπου εκεί… ήρθε το ΕΣΡ. Απέρριψε το τηλεοπτικό σποτ δύο φορές, την πρώτη με την αιτιολογία ότι το κοινωνικό μήνυμα δεν ήταν «αρκετά ξεκάθαρο». Η δεύτερη απόρριψη έγινε με το πρόσχημα ότι –τελικά– δεν περιέχει «κοινωνικό μήνυμα, αλλά διεκδίκηση. Η νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου δεν υπάρχει σε πολλές χώρες και πολύς κόσμος πιστεύει ότι άνδρας και γυναίκα γεννιέσαι, άρα το μήνυμα που περνάει στον κόσμο αφήνει απορίες». Βέβαια, αυτές και αυτοί που μένουμε με την απορία είμαστε εμείς, καθώς δυσκολευόμαστε να αντιληφθούμε πόσο πιο «καθαρά» έπρεπε να διατυπωθεί μια τόσο εύγλωττη νομική διεκδίκηση.
Πάτρα
Φέτος και η Πάτρα δείχνει να πατά στα βήματα του Pride Κρήτης. Γίνεται το 1ο Φεστιβάλ για την απελευθέρωση του φύλου και της σεξουαλικότητας ενάντια στην καταπίεση και τις διακρίσεις στις 17-18 Ιούνη, στο Μώλος Αγίου Νικολάου.
Δίνουμε το λόγο στην οργανωτική επιτροπή: «Στην Πάτρα η εκκλησία απροκάλυπτα στοχοποιεί τη διαφορετικότητα, χτυπώντας πένθιμα τις καμπάνες της, όταν εμείς τολμάμε να εμφανιστούμε. Το σύμφωνο συμβίωσης επεκτάθηκε και στα ομόφυλα ζευγάρια, χωρίς παρ’ όλα αυτά να έχει επιτευχθεί ισότητα και ισονομία... Για όλους τους παραπάνω λόγους και με δεδομένο ότι ζούμε σε πόλη της περιφέρειας, όπου οι νοοτροπίες της μικρής, κλειστής κοινωνίας εντείνουν τα φαινόμενα ομοφοβίας και τρανσφοβίας, κρίναμε πως η διεξαγωγή του 1ου LGBTQI+ Pride Πάτρας απαντά σε μια κοινωνική αναγκαιότητα».
Στέκονται ξεκάθαρα απέναντι στην προσπάθεια εμπορευματοποίησης των Pride, αρνούνται διαφημίσεις και χορηγούς, δίνουν έμφαση στην αυτό-οργάνωση, στις τακτικές συνελεύσεις, στη συνάντηση και αλληλεπίδραση ανθρώπων από διαφορετικούς κινηματικούς χώρους.
5ο Pride Θεσσαλονίκης 
(24-25 Ιούνη, Λ. Πύργος)
Στη Θεσσαλονίκη συναντάμε φέτος ένα καινούριο εγχείρημα, που θέλει να αλλάξει τους κανόνες του παιχνιδιού: Την Πρωτοβουλία για ένα Αυτό-οργανωμένο Pride. Συστάθηκε από όσες και όσους αμφισβητούσαν ότι οι αποφάσεις για τη διεξαγωγή ενός Pride μπορούν να λαμβάνονται αποκλειστικά και μόνο από δύο κλειστά σχήματα, χωρίς δυνατότητα συνδιαμόρφωσης. «…θέλουμε ένα Pride που θα εκπροσωπεί τους αποκλεισμένους… που θα λειτουργεί με ανοιχτές διαδικασίες συνελεύσεων... όπου καθεμιά και καθένας θα μπορεί να συμβάλει όχι ως εθελόντρια, υλοποιώντας αποφάσεις άλλων που παίρνονται πίσω από κλειστές πόρτες, αλλά ισότιμα. Θέλουμε ένα Pride αυτοοργανωμένο, αμεσοδημοκρατικό και αυτοχρηματοδοτούμενο, χωρίς εξαρτήσεις από εταιρίες, προξενεία (π.χ. των ΗΠΑ) και την Ευρωπαϊκή Ένωση».
Η Πρωτοβουλία συμμετέχει στο φετινό Pride φιλοδοξώντας να διοργανώσει το 1ο Αυτό-οργανωμένο Φεστιβάλ Υπερηφάνειας το ερχόμενο φθινόπωρο, καλύπτοντας θεματικές, οι οποίες στα προηγούμενα Pride απουσίαζαν. «…Η πολυσυντροφικότητα, οι εναλλακτικές μορφές οικογένειας, η ορατότητα της αμφισεξουαλικής και πανσεξουαλικής ταυτότητας, οι εμπειρίες που προκύπτουν από την intersex ταυτότητα, καθώς και από τον ασέξουαλ προσανατολισμό, ο κοινωνικός αποκλεισμός των ΛΟΑΤΚIA+ ατόμων με αναπηρίες, των ΛΟΑΤΚIA+ μεταναστών, καθώς και των ΛΟΑΤΚIA+ ηλικιωμένων». 
Κρήτη
LGBTQI+ Pride Κρήτης: 2ο Φεστιβάλ Ορατότητας και Διεκδικήσεων για την Απελευθέρωση Φύλου, Σώματος και Σεξουαλικότητας (9-10 Ιούλη, Δημοτικός Κήπος Ρεθύμνου).
Το Pride Κρήτης επιλέγει φέτος να «ανοιχτεί» στην κοινωνία του Ρεθύμνου. «Εκεί όπου η πατριαρχία κυριαρχεί σε κάθε έκφανση της κοινωνικής ζωής, εμείς εκφραζόμαστε ανοιχτά και διεκδικούμε». 
Την προαναγγελία διεξαγωγής του ακολούθησαν: άρνηση από το Δημοτικό Συμβούλιο του δικαιώματος χρήσης ενός δημόσιου χώρου, ρατσιστικές και ομοφοβικές κραυγές, προσπάθεια περιορισμού «στις βραδινές μόνο ώρες», αντιπρόταση «να διεξαχθεί σε κλειστό χώρο». Και γιατί όχι σε μια ντουλάπα, αναρωτιόμαστε με τη σειρά μας κι εμείς; Γιατί να μη συνεχιστεί η περιθωριοποίηση, η τακτική του «κάντε ό,τι θέλετε, αλλά όχι δημόσια»;
Η οργανωτική επιτροπή επέλεξε να μην το αφήσει αναπάντητο: διαμαρτυρίες μέσα και έξω από την αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Ρεθύμνου, συλλογή χιλιάδων υπογραφών, στήριξη από σωματεία και συλλογικότητες από όλη την Ελλάδα. Δηλώνουν αποφασισμένες/οι το 2ο Φεστιβάλ ορατότητας να διεξαχθεί κανονικά στον Δημοτικό Κήπο κόντρα σε δημοτικές αποφάσεις που θέλουν να γυρίσουν το ρολόι δεκαετίες πίσω. Ο αγώνας που δίνουν δεν αφορά έναν στενό δικαιωματικό ορίζοντα, αλλά αγκαλιάζει όσες/όσους βρίσκονται στο στόχαστρο αυτού του συστήματος: «Την ώρα που χιλιάδες πρόσφυγες πολέμου πνίγονται στα νερά της Μεσογείου και η λιτότητα παρουσιάζεται ως μονόδρομος –για τη σωτηρία του κεφαλαίου–, την ώρα που ο ρατσισμός, ο φασισμός και η ισλαμοφοβία χρησιμοποιούνται για να διαιρέσουν τις καταπιεσμένες ομάδες, καλούμαστε να γενικεύσουμε τον αγώνα μας, να συνδεθούμε με όλα τα μαχόμενα κομμάτια της κοινωνίας και να αγωνιστούμε ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης, για τη ζωή και την ελευθερία... διεκδικούμε το δημόσιο χώρο που θέλουν να μας στερήσουν, κάθε δικαίωμα που αφαιρείται, ισότητα και αποδοχή». 
Έχουν κερδίσει τον σεβασμό και την ανεπιφύλακτη στήριξή μας.