Πανυγειονομική απεργία στις 8 Ιούνη

Είναι γνωστός ο χαρακτηρισμός «μαϊμουδίσματα» του «αριστερού» Υφυπουργού Υγείας Πολάκη για τις περιοδικά επαναλαμβανόμενες κινητοποιήσεις της ΠΟΕΔΗΝ (Ομοσπονδία Εργαζομένων Νοσοκομείων), για να απαξιώσει ως πλαστές (fake) αυτές τις κινητοποιήσεις και να υποστηρίξει στη συνέχεια ότι «η πλατιά μάζα των εργαζομένων στα νοσοκομεία υποστηρίζει την κυβερνητική πολιτική στην Υγεία». Από κοντά και το ΑΡΜΑ, η νέα παράταξη του νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού στην ΠΟΕΔΗΝ, που, με την καταγγελία της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ πάντα σε πρώτο πλάνο, επιχειρεί να βγάλει λάδι την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Πράγματι, τη χρονιά που διανύουμε, η ΠΟΕΔΗΝ, με πρωτοβουλία του Προέδρου της Γιαννακού (ΠΑΣΚΕ), επιδεικνύει πρωτοφανή κινητικότητα συγκρινόμενη με τις εθιμοτυπικές  κινητοποιήσεις της προηγούμενης δεκαετίας.
Απανωτά μαζέματα συνδικαλιστών από την περιφέρεια στην Αθήνα, ακτιβισμοί έξω από το υπουργείο ή στα κατά τόπους νοσοκομεία (με αλυσίδες, αγχόνες(!), ματωμένες ποδιές, κεράσματα στους περαστικούς κλπ.), που σκοπό υποτίθεται έχουν να αναδείξουν την ολοένα εντεινόμενη υποχρηματοδότηση και την υποστελέχωση του δημόσιου συστήματος υγείας. Πράγματι, δεν πείθουν για σοβαρές απόπειρες αμφισβήτησης του μνημονιακού κορσέ στην πολιτική υγείας. Χωρίς προετοιμασία, οργάνωση και συμμετοχή πολλών εργαζομένων, χωρίς σχέδιο συντονισμού και κλιμάκωσης, με εμφανή τον χαρακτήρα του «visibility» με τις δηλώσεις στα πρωινάδικα των ΜΜΕ, μοιάζουν περισσότερο για ανέξοδη προσπάθεια φθοράς της κυβέρνησης και εγκόλπωση «ψηφαλακίων» από τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ), αλλά και του ΠΑΜΕ που με τη σεχταριστική του στάση κάνει μόνο δικές του παρεμβάσεις, αφήνοντας το «γήπεδο» στην ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ.
Όμως, παρόλο τον αποσπασματικό και συμβολικό χαρακτήρα που επιδιώκει να δώσει στις κινητοποιήσεις η ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ, αυτό που συμβαίνει στην πράξη είναι ότι, ξεκινώντας από την παραμικρή κινητοποίηση, οι εργαζόμενοι μπορούν να ξετυλίξουν διεργασίες που ξεπερνούν τις κοντόφθαλμες προσδοκίες των όψιμων «αντιμνημονιακών ακτιβιστών» της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ.
Χαρακτηριστικά στο Νοσοκομείο μου (Γεννηματάς Θεσσαλονίκης), η πρωτοβουλία του Προέδρου του Σωματείου (και της Ένωσης Δημ. Υπαλλήλων Θεσ/νίκης) σε συνεννόηση με τη διευθύνουσα της Νοσηλευτικής Υπηρεσίας, να βγάλουν έξω από το Νοσοκομείο το προσωπικό, με πορεία προς το Υπουργείο Βορείου Ελλάδας, ξετύλιξε τέτοιου τύπου διεργασίες. Η συμμετοχή των συναδέλφων ήταν πρωτοφανής, αφού σπρωγμένοι από την οριακή κατάσταση με εξοντωτικές πλέον συνθήκες εργασίας και άπειρα χρωστούμενα ρεπό, δεν έδωσαν απλά ένα «ζωντανό ντεκόρ» για τα πρωινάδικα, όπως ισχυρίζεται ο κ. Πολάκης και οι συνδικαλιστές συνδαιτημόνες του στην ΠΟΕΔΗΝ, αλλά δημιούργησε προσδοκίες για διεκδίκηση και λύση στα προβλήματα: Πολλοί συνάδελφοι τοποθετήθηκαν στη συνέλευση που ακολούθησε και δεν έλεγε να τελειώσει (αρκετοί από χειρουργεία και μονάδες που συνήθως δεν τους βλέπουμε), προτείνοντας άμεση συνέχεια και κλιμάκωση με πρωτότυπες ιδέες που μόνο οι αληθινοί εργαζόμενοι μπορούν να προσφέρουν… Το αποτέλεσμα ήταν ότι την επόμενη εβδομάδα επαναλάβαμε αυτή τη μορφή κινητοποίησης με πορεία αυτή τη φορά προς την Υγειονομική Περιφέρεια.
Η εικόνα αυτή δεν είναι απομονωμένη, καθώς μια σειρά σωματεία σε νοσοκομεία (Σισμανόγλειο, Αλεξάνδρα, Ερυθρός, νοσοκομεία στην Κρήτη και την Κοζάνη) έχουν οργανώσει μαζικές συγκεντρώσεις και συλλαλητήρια το τελευταίο διάστημα, «ζεσταίνοντας» το κλίμα για το επόμενο πανυγειονομικό απεργιακό βήμα στις 8 Ιούνη.
Ευθύνη δική μας, των αγωνιστικών και αριστερών παρατάξεων, είναι απέναντι στις συμβολικές κινητοποιήσεις και τις μικροδιευθετήσεις (τοποθετήσεις, μετατάξεις κλπ.) του μνημονιακού συνδικαλιστικού μπλοκ, να αναδείξουμε τα ουσιαστικά και μεγάλα συμφέροντα των εργαζομένων, ακούγοντάς τους και οργανώνοντας έναν-έναν, μία-μία στη συλλογικότητα παρατάξεων, επιτροπών κλπ., ενεργοποιώντας αυθεντικές διαδικασίες βάσης, με κυρίαρχο τον ρόλο των γενικών συνελεύσεων και συντονίζοντας τους αγώνες μας για τη διάσωση του ΕΣΥ, με άμεση προτεραιότητα στην αύξηση της χρηματοδότησης και τις μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, με συγκρότηση μετώπου μαζί με όλο το εργατικό-λαϊκό κίνημα για την ανατροπή των μνημονίων.
Συμμετέχουμε και πρωτοστατούμε στις κινητοποιήσεις της ΠΟΕΔΗΝ, με σκοπό να υλοποιήσουμε αγωνιστικές προτάσεις-δράσεις των εργαζομένων και όχι ένα «θεατρικό δρώμενο».
Η απεργία στις 8 Ιούνη (με συμμετοχή μάλιστα της Ομοσπονδίας των εκπαιδευτικών και στάση εργασίας της ΑΔΕΔΥ) θα είναι η επόμενη προσπάθειά μας.

*Ο Βαγγέλης Λιγάσης είναι μέλος του ΔΣ του Σωματείου Γεννηματά (Θεσ/νίκης)