Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είχε υποσχεθεί προεκλογικά και μετεκλογικά ότι θα σώσει τα νοσοκομεία. Η υπόσχεση αυτή πνίγηκε από την πλήρη υποταγή της στις βουλές των μνημονίων και της λιτότητας και μαζί της κινδυνεύουν να πνιγούν και οι ελπίδες των εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία και τις δημόσιες δομές υγείας για άμεση αναδιοργάνωση της δημόσιας υγείας, ώστε να εξασφαλίζεται η πρόσβαση, η θεραπεία και η νοσηλεία των χτυπημένων από την κρίση και την εξαθλίωση λαϊκών στρωμάτων. Και ότι ταυτόχρονα θα καλυτερέψουν και οι συνθήκες εργασίας για τους ίδιους.
Φωτογραφία
Ημερ.Δημοσίευσης
Οι ελλείψεις βασικών υλικών οδηγούν σε μια πιο σκληρή ταξική πολιτική από αυτή που εφάρμοζαν ακόμη και οι ακροδεξιοί Βορίδης και Γεωργιάδης, καθώς, όπως καταγγέλλουν και οι εργαζόμενοι στο ΑΧΕΠΑ, αν έχεις λεφτά να πληρώσεις από την τσέπη σου τα υλικά που λείπουν από το νοσοκομείο, εγχειρίζεσαι. Αλλιώς περιμένεις.
Η υποστελέχωση (2.500 λιγότεροι εργαζόμενοι σε σχέση με το 2015) έχει πάρει πλέον εφιαλτικές διαστάσεις. Κλινικές παραμένουν κλειστές. Νοσοκομεία λειτουργούν χωρίς καρδιολόγους, χειρουργούς, αναισθησιολόγους. Η ύπαρξη 1 νοσηλεύτριας για 50 ασθενείς αποτελεί καθημερινό φαινόμενο. Οι προσλήψεις μόνιμου προσωπικού (για 4.500 μιλούσε ο πρωθυπουργός τον Απρίλη του ’15) αποδεικνύεται ότι είναι άλλη μια ψεύτικη δέσμευση.
Ακόμα και η ακραιφνής χαρά των κυβερνώντων για τη δυνατότητα να χτυπηθεί ο εργολαβικός μεσαίωνας, μέσα από τη δυνατότητα να υπογράφουν οι καθαρίστριες ατομικές συμβάσεις με τα νοσοκομεία, μετατρέπεται σε εφιάλτη τους. Οι καθαρίστριες στο Δρομοκαΐτειο πραγματοποιούν κινητοποιήσεις, γιατί είναι 5 μήνες απλήρωτες. Όταν πάνω από τις ανάγκες των εργαζομένων βάζεις την πληρωμή του χρέους, αυτά τα προβλήματα γίνονται εφιαλτική καθημερινότητα.
Οι εργαζόμενοι κινητοποιούνται στα νοσοκομεία και οι γιατροί του ΕΟΠΥΥ βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας. Τα μεγάλα ιδιωτικά ΜΜΕ σιγοντάρουν την κατάσταση, προσπαθώντας όχι να χτυπήσουν την κυβέρνηση, αλλά να την «βοηθήσουν» να ολοκληρώσει τα βήματα που θα οδηγήσουν τον κόσμο, που θα μπορεί να πληρώνει, στην αγκαλιά του κεφαλαίου, στις ιδιωτικές κλινικές και τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.
Είναι η ώρα των πρωτοβουλιών και του αγώνα μέσα στα νοσοκομεία και σε κάθε γειτονιά. Το αίτημα «οι ζωές μας πάνω από τα κέρδη τους και πάνω από το χρέος» είναι ο βασικός άξονας για να μπορέσουμε να χτίσουμε ένα μαζικό κίνημα που θα παλέψει για ένα δημόσιο –δωρεάν– ποιοτικό σύστημα Υγείας για όλο το λαό, με ξεκάθαρο στόχο τη σύγκρουση για την ανατροπή των μνημονίων και της λιτότητας.