Η διαδήλωση της ΔΕΘ

Το Σάββατο 10 Σεπτέμβρη, την ώρα της ομιλίας του Αλέξη Τσίπρα στο Βελλίδειο, σωματεία, συνταξιούχοι και νεολαία, διαδήλωναν στους δρόμους της πόλης, παρά την αστυνομοκρατία. Πάνω από 10.000 κόσμου εξέφρασαν την αποφασιστικότητά τους να αντισταθούν στη λιτότητα και τα μνημόνια, σε τρεις δυστυχώς διαφορετικές κινητοποιήσεις.
Στην πορεία του Εργατικού Κέντρου τον τόνο τον έδωσαν τα Λιπάσματα Καβάλας που έκαναν έντονα αισθητή την παρουσία τους. Κατά τα άλλα ο κόσμος δεν προτίμησε να διαδηλώσει με τα μπλοκ των συνδικάτων αλλά με αυτά των πολιτικών οργανώσεων και κομμάτων της Αριστεράς. Το μπλοκ της ΛΑΕ που ακολούθησε τη συγκέντρωση των συνδικάτων ήταν μαζικό και μαχητικό με έντονη τη συμμετοχή της νεολαίας. «Εμπρός λαέ μπορείς να τους νικήσεις, δεν θα σταματήσουν, αν δεν τους σταματήσεις», «Αυτό είναι σωστό, μνημόνια στους πλούσιους και όχι στο λαό», «Διαγραφή του χρέους οριστική, αυτή είναι η απάντηση η εργατική», «Τσίπρα και Βρυξέλλες ακούστε το καλά, τα μνημόνια σας θα μείνουν στα χαρτιά», ήταν τα συνθήματα που κυριάρχησαν – μαζί με συνθήματα αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και ενάντια στον ιμπεριαλισμό.
Στην Καμάρα η εικόνα ήταν αντίστοιχη με μικρά μπλοκ από επιτροπές και σωματεία και μεγαλύτερα στις πολιτικές οργανώσεις. Συγκεντρώθηκαν εκεί οι επιτροπές των Σκουριών, της ΒΙΟΜΕ, το Δίκτυο Ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων, τοπικές ΕΛΜΕ, οι No Border με τη συμμετοχή προσφύγων και μεταναστών με κάπως πιο μικρά και εκεί μπλοκ, από τα αντίστοιχα των πολιτικών οργανώσεων, όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, η Δικτύωση Ριζοσπαστικής Αριστεράς και η Πλεύση Ελευθερίας.
Η μεγαλύτερη διαδήλωση ήταν αυτή του ΠΑΜΕ που ξεκίνησε από την Πλατεία Αριστοτέλους. Η επιλογή του κόσμου να συμμετέχει στη διαδήλωση με τα πανό και τα συνθήματα της Αριστεράς, έδειξε ότι υπάρχει ένα δυναμικό που επιμένει αριστερά και δεν αφήνει την απογοήτευση από την προσχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ στο αντίπαλο στρατόπεδο, να το καταβάλει. Και είναι εκεί η ελπίδα ότι θα βρει τη δύναμη για να πάρει τις αναγκαίες πρωτοβουλίες το αμέσως επόμενο διάστημα ώστε να αρχίσει η ανάκαμψη του εργατικού και κοινωνικού κινήματος. Γιατί εκεί θα κριθεί το προς τα πού θα πάει το πολιτικό εκκρεμές. Στην προσπάθεια να απαντηθεί από τη νεολαία, τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα η επίθεση του κεφαλαίου και του πολιτικού προσωπικού του.