Μετά τη δημόσια καταγγελία του ΚΚΕ για συνακροάσεις ή υποκλοπή συνδιαλέξεων στο τηλεφωνικό κέντρο του Περισσού, σε εξέλιξη βρίσκεται σχετική εισαγγελική έρευνα για να διαπιστωθεί αν υπάρχουν ίχνη παρακολούθησης σε κομματικά γραφεία, αλλά και στον ΟΤΕ.
Όπως αποκαλύφθηκε, τις τελευταίες μέρες σημειώνονταν κλήσεις προς το τηλεφωνικό κέντρο στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ, από απόρρητο τηλέφωνο. Όταν η τηλεφωνήτρια του κόμματος απαντούσε σε αυτές τις κλήσεις, ακουγόταν ταυτόχρονα και η απάντηση από τηλεφωνικά κέντρα άλλων κομμάτων, συγκεκριμένα του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ και του Ποταμιού. Το γεγονός αυτό επαναλαμβανόταν τουλάχιστον τρεις φορές τη μέρα, με αποτέλεσμα το ΚΚΕ να το καταγγείλει και να παρέμβει η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, απαιτώντας άμεση διερεύνηση.
Η διαβεβαίωση του ΟΤΕ ότι δεν έχει εντοπιστεί ύποπτη δραστηριότητα στη συγκεκριμένη σύνδεση του ΚΚΕ δεν φαίνεται να καθησυχάζει κανέναν. Αυτοψία θα πραγματοποιηθεί πάντως και στο δικό του κέντρο, εφόσον ο Οργανισμός ανήκει πλέον στη γερμανική Deutsche Telekom. Αν αποδειχθεί η διενέργεια υποκλοπών, είναι κατανοητό ότι οι δράστες προέρχονται είτε από την ΕΥΠ (σε αυτή την περίπτωση, η εμπλοκή των τηλεφωνικών γραμμών και του κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ στην υπόθεση αναδύει άρωμα παρακράτους), είτε από άλλα κέντρα ή άτομα, εντός ή εκτός Ελλάδας, που διαθέτουν τα τεχνικά μέσα για τέτοιες «δουλειές».
Το φαινόμενο των παρακολουθήσεων πολιτικών κομμάτων σίγουρα δεν εκπλήσσει κανέναν. Οι τεχνολογίες παρακολούθησης και τα μέσα ψηφιακής επιτήρησης πολλαπλασιάζονται και απλώνονται σε όλο τον κόσμο. Από τους κοριούς του Τόμπρα, του Μαυρίκη και τις κασέτες που πουλιόντουσαν για λίγες δραχμές στην Ομόνοια, ο «Μεγάλος Αδελφός» πέρασε στα περίφημα «βαλιτσάκια» της ΕΥΠ και τη χρήση δορυφόρων.
Πρόσφατες άλλωστε είναι και οι αποκαλύψεις του Ε. Σνόουντεν σχετικά με τα κυβερνητικά προγράμματα μαζικών παρακολουθήσεων της αμερικανικής NSA, της βρετανικής GCHQ, μυστικών υπηρεσιών, σε συνεργασία με εταιρείες τηλεπικοινωνιών και ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Ακόμα και η παρακολούθηση του κινητού τηλεφώνου της Μέρκελ γινόταν πιθανότατα από την έδρα της πρεσβείας των ΗΠΑ στο Βερολίνο, μερικές εκατοντάδες μέτρα μακριά από το γραφείο της.
To σκάνδαλο των υποκλοπών
Πριν από μια δεκαετία, η τότε κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή αποκάλυπτε την παρακολούθηση περίπου 100 τηλεφώνων πολιτικών και μη (ανάμεσα στα οποία και οι συσκευές του ίδιου του Καραμανλή και κορυφαίων υπουργών) την περίοδο 2004-2005. Όπως έγινε γνωστό, οι συνομιλίες καταγράφονταν μέσω ειδικού λογισμικού, που είχε εγκατασταθεί στην εταιρία Vodafone, και τη χρήση 14-16 καρτοκινητών «τηλεφώνων-σκιών». Αφού η υπόθεση αρχικά οδηγήθηκε στο αρχείο, το 2010 ξανάνοιξε με την εμφάνιση νέων στοιχείων που υποδείκνυαν κατασκοπεία με ανάμιξη της αμερικανικής πρεσβείας, ενός τουλάχιστον πράκτορα της CIA και της συζύγου του και πιθανότατα ντόπιων συνεργών.
Με το σκάνδαλο των υποκλοπών εκείνων συνδέεται και ο θάνατος του Κώστα Τσαλικίδη, υπεύθυνου για την ανάπτυξη του δικτύου της Vodafone, που βρέθηκε νεκρός μια μέρα πριν η εταιρία γνωστοποιήσει την ύπαρξη του ύποπτου λογισμικού στις αρχές. Ο θάνατός του αποδόθηκε αρχικά σε αυτοκτονία, αλλά διάφορα νεότερα στοιχεία ενισχύουν την εκδοχή της δολοφονίας.
Σταθερά και κινητά τηλέφωνα, το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι ηλεκτρονικές συναλλαγές, βρίσκονται καθημερινά στο στόχαστρο κρατικών και παρακρατικών υπηρεσιών. Τεράστια ποσά δαπανώνται κάθε χρόνο για τον έλεγχο του διαδικτύου, των επικοινωνιών και τη συλλογή προσωπικών δεδομένων, όταν οι δείκτες της παγκόσμιας φτώχειας αυξάνονται, με πρόφαση την αντιμετώπιση της «τρομοκρατίας». Αυτό το πολυδαίδαλο –και άκρως απειλητικό για τα πολιτικά δικαιώματα και τις δημοκρατικές ελευθερίες– πλέγμα παρακολούθησης της κοινωνικής και πολιτικής ζωής όλων μας, που κύριο σκοπό έχει τη θωράκιση του καθεστώτος, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί από τις κυβερνήσεις και τα γνωστά διευθυντήρια της κυρίαρχης τάξης.
Μια κυβέρνηση της Αριστεράς θα έθετε τον ΟΤΕ υπό δημόσιο-κοινωνικό έλεγχο και θα διασφάλιζε στην πράξη το απόρρητο των επικοινωνιών, ειδικά για θέματα πολιτικής δραστηριότητας. Φυσικά, δεν θα επέτρεπε σε κάθε είδους φανερούς και μυστικούς πράκτορες να αλωνίζουν ανενόχλητοι, ούτε θα γινόταν ο καλύτερος πρεσβευτής του ΝΑΤΟ στη ΝΑ Μεσόγειο. Αντίθετα, θα έκανε τα πάντα για τη διεύρυνση της δημοκρατίας και την ενθάρρυνση της λαϊκής συμμετοχής, την ενίσχυση θεσμών συλλογικής οργάνωσης στους χώρους δουλειάς και στις γειτονιές, ως αντίβαρο στις καταπιεστικές δομές του αστικού κράτους.