Αντίσταση στην αντιπροσφυγική εγκληματική πολιτική

Το τελευταίο διάστημα, μετράμε 6 νεκρούς πρόσφυγες και 7 απόπειρες αυτοκτονίας σε διάφορα σημεία της χώρας. Ενάντια στα ψεύδη της κυβέρνησης και στις κυνικές δικαιολογίες του Μουζάλα περί «φυσικών αιτίων» και ευθυνών ξενοδόχων και ΟΤΑ (!), αντιρατσιστικές οργανώσεις και δομές αλληλεγγύης όπως η Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό», το Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών, η ΚΕΕΡΦΑ, ο χώρος στέγασης City Plaza, και ο Συντονισμός για το Προσφυγικό/Μεταναστευτικό, αλλά και οργανώσεις και συλλογικότητες (ΛΑΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΕΚ, Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία ΡΟΣΙΝΑΝΤΕ) πραγματοποίησαν στις 3 Φλεβάρη συγκέντρωση στο υπουργείο Μετανάστευσης και πορεία μέχρι τη Βουλή.
Με συνθήματα όπως «Μνημόνια σημαίνει άνθρωποι παγωμένοι», οι διαδηλωτές κατέδειξαν τις εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης και της ΕΕ, που με τη μνημονιακή πολιτική της εξαθλίωσης, τους φράχτες και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης οδηγεί τους ντόπιους φτωχούς και τους μετανάστες σε βέβαιο θάνατο.
Ελληνικό
Την ίδια μέρα ξεκινούσε διαμαρτυρία γυναικών στο Ελληνικό με αιτήματα την αλλαγή του φαγητού, το μοίρασμα των καθορισμένων μωρουδιακών πανών που είχε καθυστερήσει πάνω από μία εβδομάδα, την τοποθέτηση πλυντηρίων που είναι ένα πάγιο αίτημά τους εδώ και καιρό και γενικότερα τις συνθήκες διαβίωσης.
Το Σάββατο οι πρόσφυγες δήλωσαν πως θα κάνουν απεργία πείνας αν δεν καλυφθούν τα αιτήματά τους μέσα στις επόμενες μέρες. Μέχρι και σήμερα η διαμαρτυρία συνεχίζεται.
Μέλη της Κίνησης «Απελάστε το Ρατσισμό» βρεθήκαν στο camp για να μιλήσουν με πρόσφυγες και να μας περιγράψουν την κατάσταση και τα αιτήματα της απεργίας πείνας που δήλωσαν ότι ξεκινούν από σήμερα.
«Το όνομά μου είναι Ιρβάις Μοχαμαντί, είμαι από το Αφγανιστάν και είμαι 18 χρονών. Σήμερα ξεκινάμε απεργία πείνας για όλα τα προβλήματα που έχουμε. Έχουμε πρόβλημα με την ασφάλεια, με το σχολείο των παιδιών, με το φαγητό και με άλλα πράγματα τα οποία έχουμε ανάγκη ως πρόσφυγες. Ζούμε σε αυτό το camp εδώ και έναν χρόνο. Η κατάσταση δεν είναι τόσο άσχημη όπως ήταν όταν πρωτοήρθαμε εδώ, ωστόσο οι συνθήκες στις οποίες εξακολουθούμε να ζούμε δεν είναι ανθρώπινες.
Όταν φύγαμε από το Αφγανιστάν, το κάναμε γιατί ψάχναμε μια καλύτερη ζωή, ένα καταφύγιο από μια χώρα που ήταν πνιγμένη στον πόλεμο. Αλλά δεν μας βλέπουν ως πρόσφυγες, συνεχίζουν να μας διαχωρίζουν από τους Σύρους. Δεν είναι δίκαιο. Έχουμε εγκλωβιστεί εδώ, στην Ελλάδα, γιατί τα σύνορα προς τις άλλες χώρες είναι κλειστά. Αλλά και άνθρωποι που έχουν κάνει αίτηση για στέγη εδώ στην Ελλάδα δεν έχουν πάρει απάντηση εδώ και έξι μήνες. Απλά περιμένουν και περιμένουν και περιμένουν».
Σχετικά με τις συνθήκες που επικρατούν στο camp, ο Ιρβάις μεταφέροντας μαρτυρίες και άλλων ανθρώπων μας είπε: 
«Υπάρχουν παιδιά τα οποία βγάζουν εξανθήματα στο σώμα τους ακριβώς λόγω των συνθηκών στις οποίες ζούμε. Όταν πάμε για επίσκεψη στο γιατρό, το ιατρείο ή θα έχει πολύ λίγα φάρμακα ή δεν θα έχει καθόλου.
Ένα άλλο πρόβλημα είναι ότι επειδή τα περισσότερα πράγματα τα οποία έχουμε είναι από δωρεές ανθρώπων που θέλουν να μας βοηθήσουν, τα ρούχα, για παράδειγμα, δεν είναι πάντα καθαρά και πρέπει να τα πλένουμε, αλλά δεν έχουμε ζεστό νερό για να το κάνουμε αυτό ή απλά και για να κάνουμε ένα μπάνιο».
Σύμφωνα με τον ίδιο, η ΜΚΟ που δραστηριοποιείται στο Ελληνικό, η DRC, ζήτησε από τους πρόσφυγες να ελευθερώσουν την είσοδο στο κτίριο και τους υποσχέθηκε ότι αν τους δώσουν λίγο χρόνο, σιγά σιγά θα λυθούν τα προβλήματα. Ωστόσο οι πρόσφυγες αρνήθηκαν να κάνουν κάτι τέτοιο, υποστηρίζοντας ότι ήδη περιμένουν 13 μήνες.
Τα πράγματα τα χειροτέρεψαν οι δηλώσεις του Γ. Μουζάλα μετά την επίσκεψή του στο Ελληνικό. Ο κ. Μουζάλας δεν είδε καμιά απεργία πείνας, έριξε τις ευθύνες σε αλληλέγγυες οργανώσεις, επιστράτευσε επιχειρήματα που θυμίζουν ακροδεξιά προπαγάνδα, μας είπε πως οι πρόσφυγες «έχουν φαγητό –μπορεί να μην τους αρέσει αλλά υπάρχει»– για να καταλήξει στο αμίμητο «όποιος αισθάνεται καταπιεσμένος μέσα σε αυτήν τη δομή, είναι ελεύθερος να φύγει και να υποστεί τις συνέπειες της πράξης του»!
Η διαδρομή του υπουργού, από δημοκράτη ανθρωπιστή σε κεντρώο διαχειριστή και σήμερα σε κυνικό απολογητή ανοιχτά ρατσιστικών πολιτικών, είναι σημαδιακή της πολιτικής που αποδέχεται τον «κορσέ» της συνθήκης ΕΕ-Τουρκίας, σημαδιακή της αντιπροσφυγικής πολιτικής που έχει επιλέξει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. 
Η κινητοποίηση στο υπουργείο Μετανάστευσης και ο στιγματισμός του ως «υπουργείου δολοφονιών» από τους διαδηλωτές αποκτά «πρωθύστερα» επιπλέον αξία ύστερα από αυτές τις ντροπιαστικές δηλώσεις.
Εμείς θα συνεχίσομε να αρνούμαστε το «ρεαλισμό» που λέει πως 60.000 άνθρωποι είναι «πολλοί» σε μια χώρα που φιλοξενεί εκατομμύρια τουρίστες κάθε καλοκαίρι. Θα συνεχίσουμε να απαιτούμε: 
-Ανθρώπινους χώρους στέγασης και αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης για όλους και όλες, πρόσφυγες, μετανάστες/τριες και ντόπιους φτωχούς.
-Ανοιχτά σύνορα και χαρτιά για όλους τους πρόσφυγες και μετανάστες/τριες, στέγη για όσο καιρό παραμένουν στη χώρα.
-Κατάργηση της κατάπτυστης συνθήκης ΕΕ - Τουρκίας που εγκλωβίζει τους πρόσφυγες και μετανάστες.
Στηρίζουμε τους αγώνες των προσφύγων στα στρατόπεδα, οργανώνουμε κινητοποιήσεις, ετοιμάζουμε μαζική απάντηση στους δρόμους στις 18 Μάρτη (βλ. σελ. 20).