Καναδάς:
Ο Αλεξάντρ Μπισονέτ, ένας νεαρός Καναδός, επιτέθηκε σε τζαμί στο Κεμπέκ δολοφονώντας 6 μουσουλμάνους και τραυματίζοντας 25. Για ώρες τα ΜΜΕ μιλούσαν για τον «ισλαμικό εξτρεμισμό», κάνοντας εκτιμήσεις για ενδομουσουλμανική βία. Στη συνέχεια έριξαν όλο τους το βάρος μόνο στον έναν ύποπτο, τον Μοχάμεντ Μπελχαντίρ (τονίζοντας τη μαροκινή του καταγωγή), που βοηθούσε τους τραυματίες αλλά έτρεξε φοβισμένος όταν εμφανίστηκε η αστυνομία. Όταν αποδείχτηκε η ενοχή του Μπισονέτ, όλη η συζήτηση στράφηκε στη δύσκολη παιδική του ηλικία. Η λέξη «τρομοκρατία» έβγαινε με το σταγονόμετρο, ενώ το ότι εξέφραζε αντιμεταναστευτικές απόψεις και δήλωνε οπαδός του Τραμπ και της Λε Πεν πέρασε ασχολίαστο...
Ημερ.Δημοσίευσης
Ισπανικό Κράτος
Ο πρώην πρόεδρος της τοπικής καταλανικής κυβέρνησης, Άρτουρ Μας, οδηγήθηκε στα δικαστήρια κατηγορούμενος για «ανυπακοή», επειδή προχώρησε στο συμβουλευτικό δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Καταλονίας το 2014. Έξω από τα δικαστήρια συγκεντρώθηκαν χιλιάδες διαδηλωτές, πολλοί κρατώντας καταλανικές σημαίες. Πρόκειται για επίδειξη πυγμής του Μαριάνο Ραχόι μπροστά στην προοπτική νέου, αποφασιστικού αυτήν τη φορά δημοψηφίσματος τον ερχόμενο Σεπτέμβρη. Αλλά ήταν ακριβώς η υπερβολική «πυγμή» της Μαδρίτης αυτή που σε μεγάλο βαθμό αναζωογόνησε ύστερα από πολλά χρόνια το αίτημα για ανεξαρτησία. Δημοσκοπικά οι Καταλανοί παραμένουν σχετικά διχασμένοι στο θέμα της ανεξαρτησίας, αλλά το αίτημα να τους επιτραπεί να αποφασίσουν είναι συντριπτικά πλειοψηφικό, και αν η Μαδρίτη αποφασίσει να τους στερήσει αυτό το δικαίωμα, μπορεί να της γυρίσει μπούμερανγκ...
Ρουμανία
Ύστερα από επίμονες μαζικές διαδηλώσεις, η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση της Ρουμανίας υποχρεώθηκε να αποσύρει το διάταγμα που θα διευκόλυνε ενόχους για υποθέσεις διαφθοράς να γλιτώσουν. Οι διαδηλώσεις συνεχίστηκαν, με πάνω από 200.000 ανθρώπους στο Βουκουρέστι και συνολικά πάνω από 300.000 σε όλη τη χώρα να απαιτούν την παραίτηση της κυβέρνησης. Το αντικυβερνητικό κίνημα το στηρίζει πλέον η δεξιά αντιπολίτευση, ενώ επικριτική στάση προς την κυβέρνηση κρατά και η ΕΕ. Είναι ένα ακόμα παράδειγμα δύναμης των μαζικών δράσεων, αλλά και όλων των πολιτικών προβλημάτων που παραδοσιακά εμφανίζονται στις χώρες του πρώην «ανατολικού μπλοκ», ιδιαίτερα όταν ξεσπάνε κινήματα που έχουν στο κέντρο τη διαφθορά...