Ρατσιστικές απολύσεις στα νοσοκομεία

Σ ε όλα τα νοσοκομεία της χώρας εργάζονται αυτή τη στιγμή περίπου 8.000 εργολαβικοί εργαζόμενοι. Οι μισοί περίπου είναι μετανάστες και στην πλειοψηφία τους γυναίκες. Απασχολούνται στην καθαριότητα, ως τραπεζοκόμοι και στη φύλαξη των νοσοκομείων. Η κυβέρνηση είχε τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει οριστικά και αμετάκλητα το πρόβλημα, προσλαμβάνοντας το προσωπικό αυτό στα νοσοκομεία, καθώς καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Με αυτό τον τρόπο θα πετούσε έξω τους κρατικοδίαιτους εργολάβους και τις εταιρείες τους, που αμείβονται παχυλά από το κράτος, αλλά διατηρούν μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας για τους εργαζόμενους σε αυτές. Με καθυστερήσεις στη μισθοδοσία, με μισθούς πείνας, με απολύσεις χωρίς αιτιολόγηση, με εκκαθαριστικά που έχουν μισθοδοσία μεγαλύτερη της πραγματικής κ.ά. Η κυβέρνηση λοιπόν από το Μάη του 2015 έδωσε τη δυνατότητα στα νοσοκομεία να συνάψουν απευθείας συμβάσεις με το προσωπικό αυτό.
Οι συμβάσεις αυτές θα μπορούσαν να είναι μία λύση στο πρόβλημα, αν έδιναν πλήρη δικαιώματα στους εργαζόμενους αυτούς. Κάτι τέτοιο δεν έγινε όμως και δεν ήρθε ποτέ ο νόμος που θα καταργούσε οριστικά και αμετάκλητα τις εργολαβίες. Και αυτό γιατί η κυβέρνηση έχει δεσμευθεί από το Μνημόνιο 3 να μην πειράξει τους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες και τη δήθεν υγιή επιχειρηματικότητα. Μετά λοιπόν την προσφυγή των εργολαβικών εταιρειών στο Συμβούλιο της Επικρατείας, η κυβέρνηση προχώρησε σε νέα νομοθετική ρύθμιση, που επιδεινώνει το πρόβλημα.
Με βάση το άρθρο 63 του νόμου 4430/2016, για να μπορέσουν να διεκδικήσουν οι νυν εργαζόμενοι στους εργολάβους τις θέσεις εργασίας με συμβάσεις ορισμένου χρόνου στα νοσοκομεία, πρέπει να έχουν συγκεκριμένη μοριοδότηση, μεταξύ των οποίων ελληνική ιθαγένεια ή ιθαγένεια χώρας της ΕΕ και πιστοποιητικό γλωσσομάθειας, ενώ σημερινοί μακροχρόνια άνεργοι μοριοδοτούνται υπερδιπλάσια για τις θέσεις αυτές από το υπάρχον έμπειρο προσωπικό.
Με αυτό τον τρόπο η κυβέρνηση αποκλείει περίπου το 80% των σημερινών εργαζόμενων στους εργολάβους από τη διεκδίκηση των θέσεων. Εντείνει την ανθρωποφαγία, καθώς βάζει τους άνεργους σε αντιπαράθεση με τους τωρινούς εργαζόμενους και τους ντόπιους με τους μετανάστες εργαζόμενους, όχι απλά ξεπλένοντας τη Χρυσή Αυγή, αλλά δίνοντάς της πεδίο δράσης. Ταυτόχρονα σπρώχνει τους εργαζόμενους αυτούς στο να ξεχάσουν τις μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας και να στηρίξουν τους στυγνούς εργοδότες τους στις δικαστικές διαμάχες, ώστε να μη χάσουν τη δουλειά τους.
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση τα σωματεία στα νοσοκομεία, η ΠΟΕΔΗΝ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία) και η ΑΔΕΔΥ οφείλουν να συντονίσουν τον αγώνα τους. Καλώντας όλα τα σωματεία να εντάξουν τους εργολαβικούς εργαζόμενους στη δύναμή τους, οργανώνοντας κινητοποιήσεις, ζητώντας τη στήριξη των ασθενών και της τοπικής κοινωνίας. Ήδη εργαζόμενοι στα νοσοκομεία Αττικόν, Ευαγγελισμός και Δρομοκαΐτειο πραγματοποίησαν κινητοποίηση την Πέμπτη 16 Φλεβάρη στο Υπουργείο Υγείας, όπου κατόρθωσαν να αποτρέψουν την προσπάθεια της ηγεσίας του υπουργείου να μη συναντηθεί μαζί τους. Κράτησαν ανοιχτά τα ρολά του υπουργείου και η συνάντηση έγινε. Προφανώς δεν βρήκαν ανταπόκριση και συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις τους με νέα συγκέντρωση στο Υπουργείο Υγείας την Πέμπτη 23 Φλεβάρη.
Η ΠΟΕΔΗΝ και η ΑΔΕΔΥ οφείλουν να καλέσουν άμεσα 24ωρη απεργία συμπαράστασης στους εργολαβικούς, για να μην περάσουν οι απολύσεις. Ενώ είναι χρήσιμο να προγραμματίσουν από τώρα για το Σάββατο 18 Μάρτη πανελλαδική συγκέντρωση των εργολαβικών με συμμετοχή τους στο αντιρατσιστικό συλλαλητήριο, που θα πραγματοποιηθεί τη μέρα εκείνη από οργανώσεις, συνδικάτα και φορείς, με αφορμή την παγκόσμια μέρα κατά του ρατσισμού.