ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΣΟΥΔΑΣ:
Πληθαίνουν τα στοιχεία στον (πάντα καλά πληροφορημένο) αστικό Τύπο για τη σημαντική αναβάθμιση της στρατιωτικής βάσης της Σούδας, στο πλαίσιο της παροχής περαιτέρω διευκολύνσεων για τις ιμπεριαλιστικές εξορμήσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στη Μέση Ανατολή. Σύμφωνα με την «Καθημερινή», οι Αμερικανοί επιτελείς έχουν καταλήξει στη δημιουργία μόνιμης βάσης βατραχανθρώπων (Navy Seals) στις εγκαταστάσεις της Σούδας, επιλέγοντας με αυτόν τον τρόπο να ενισχύσουν ακόμη περισσότερο την υφιστάμενη παρουσία τους. Η μόνιμη στάθμευση βατραχανθρώπων στη Σούδα αποτελεί μια έμμεση αναγνώριση της αξίας που έχει το υπό ελληνική διοίκηση Νατοϊκό Κέντρο Ναυτικής Αποτροπής (ΚΕΝΑΠ-NMIOTC), όπου μετεκπαιδεύονται ειδικές δυνάμεις όλων των συμμαχικών δυνάμεων. Γι’ αυτό γίνονται και οι πρόσφατες κοινές ασκήσεις μεταξύ ελληνικών και αμερικανικών ειδικών δυνάμεων και η αναφορά Τσίπρα περί ανάγκης «εμβάθυνσης» της σχέσης Ελλάδας-ΗΠΑ. Παράλληλα, οι Αμερικανοί φέρονται να απορρίπτουν την προσφορά Καμμένου για βάση στην Κάρπαθο. Αντιθέτως, προτιμούν το Καστέλι, κυρίως για τη στάθμευση μοίρας Drones και Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών (UAV). Με φόντο το ενεργειακό παιχνίδι και τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην περιοχή, το ελληνικό κράτος δένεται όλο και πιο σφιχτά στο άρμα του δυτικού ιμπεριαλισμού, έχοντας πρωταγωνιστικό ρόλο στο «όχημα» εξυπηρέτησης των επικίνδυνων σχεδιασμών του: τον άξονα Αθήνας-Λευκωσίας-Τελ Αβίβ-Καΐρου.
ΝΕΕΣ ΜΕΙΩΣΕΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ
Από τη «μη εφαρμογή» των μέτρων του 4ου μνημονίου, η κυβέρνηση, λίγες μέρες μετά, προχώρησε στην επιδείνωση όσων ψήφισε τον Μάη, με τη γνωστή τακτική των τροπολογιών σε άσχετα νομοσχέδια: πιο γρήγορη υλοποίηση της περικοπής στο αφορολόγητο, επιτάχυνση ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, αοριστία στην πλήρη επαναφορά των κλαδικών συμβάσεων και «πάγωμα» αυξήσεων στις συντάξεις ακόμα έναν χρόνο (μέχρι την 1/1/2023), αυξάνοντας το λογαριασμό των αντιασφαλιστικών παρεμβάσεων στα 3 δισ. ευρώ! Μάλιστα, με την τελευταία εγκύκλιο του υπουργείου Εργασίας μπλοκάρονται περισσότερες από 70.000 αιτήσεις για επικουρικές συντάξεις, που υποβλήθηκαν μετά την 1η Ιανουαρίου 2015 και ενώ είναι σε εκκρεμότητα 120.000 αιτήσεις, οι οποίες είχαν υποβληθεί μέχρι την 31/12/2014! Οι ασφαλισμένοι που έκαναν αίτηση μετά την 1/1/2015 και πήραν επικουρική είτε θα την επιστρέψουν, είτε θα δώσουν πίσω ένα μέρος της σύνταξης, όταν αποφασιστεί ο τρόπος υπολογισμού των επικουρικών, σύμφωνα με το νόμο-τερατούργημα του Κατρούγκαλου. Με τέτοια «δίκαια» μέτρα «προστατεύει» η κυβέρνηση τους συνταξιούχους, όταν μάλιστα 8 στους 10 από αυτούς έχουν φτάσει πια στο στάδιο της εξαθλίωσης. Αδυνατούν πλέον να πληρώσουν τα φάρμακά τους, ενώ δεν έχουν χρήματα ούτε για να εξοφλήσουν τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος και του τηλεφώνου. Αλλά κάπως πρέπει να προκύψουν τα «ματωμένα» πλεονάσματα του 3,5% του ΑΕΠ για μια 5ετία τουλάχιστον. Τι να κάνουν εκεί στο Μαξίμου; Να φορολογήσουν τους πλούσιους;
ΑΣΤΟΧΙΕΣ
Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε στον κόσμο της Αριστεράς το περιστατικό με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου στο Δίστομο και όσα ακολούθησαν. Ειδικά η ανάρτησή της ότι «ο Μανώλης Γλέζος προτίμησε να βάλει ο ίδιος με τα χέρια του τη σημαία του κατακτητή πάνω στο μνημείο των θυμάτων», καλύπτοντας παρόμοιες απόψεις συνεργάτη της. Είναι δεδομένο ότι η ταύτιση καθετί γερμανικού με τους ναζί είναι το λιγότερο αστοχία. Το ίδιο και το να θεωρείς ότι τα εγκλήματα του ναζιστικού καθεστώτος βαρύνουν τον γερμανικό λαό. Άλλωστε, δεν υπάρχει έθνος-κράτος (και το ελληνικό) που να μην έχει διαπράξει εγκλήματα ανάλογα του Διστόμου. Η έννοια της «συλλογικής ευθύνης» (που αποτελεί επιχείρημα άλλων πολιτικών χώρων) συγκλίνει επικίνδυνα με τις διάφορες δεξιόστροφες και συνωμοσιολογικές θεωρίες που κυκλοφορούν στα χρόνια της κρίσης και μιλούν για «νέα γερμανική κατοχή». Θεωρίες που σε τελική ανάλυση αθωώνουν την ελληνική αστική τάξη και τις ελληνικές κυβερνήσεις για την ενεργή συμβολή τους στη λεηλασία των εργατικών-λαϊκών στρωμάτων μέσω των μνημονίων. Συγχρόνως, η υιοθέτηση μιας «εθνικής» ρητορικής χωρίς ταξικές αναφορές και μεθόδους, που χαρακτηρίζουν το φαινόμενο της μεταπολιτικής (πρωτοκαθεδρία «θορυβωδών» επικοινωνιακών κινήσεων που καταλήγουν αυτοσκοπός, έναντι της κινηματικής δράσης) ή βοναπαρτιστικών οργανωτικών μοντέλων, είναι επίσης στοιχεία ξένα με οποιαδήποτε εκδοχή ριζοσπαστικής Αριστεράς.