Στις 23 με 26 Ιουνίου θα γίνει το 86ο Συνέδριο της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος (ΔΟΕ).
Ημερ.Δημοσίευσης
Στις εκλογές για τους αντιπροσώπους οι αγωνιστές και αγωνίστριες εκπαιδευτικοί, που τάσσονται με την ενότητα της ριζοσπαστικής αντιμνημονιακής Αριστεράς, εκφράστηκαν ή συνεργάστηκαν στους συλλόγους τους με την Πρωτοβουλία Ανεξάρτητων Εκπαιδευτικών. Στην εικόνα των αποτελεσμάτων δεν θα μπορούσε να μην αντικατοπτρίζεται η στασιμότητα των κινηματικών αντιστάσεων. Έτσι, φαίνεται ότι η δεξιά ΔΑΚΕ είναι αυτή που κερδίζει συνεργασία με την Ενωτική Κίνηση (πρώην ΠΑΣΚ), μια συμμαχία που υπάρχει ήδη στην ΑΔΕΔΥ. Η χασούρα είναι για όλη την Αριστερά, τόσο για την Πρωτοβουλία, όσο και για το ΠΑΜΕ και τις Παρεμβάσεις.
Και η φετινή σχολική χρονιά, που μόλις τελείωσε, σημαδεύτηκε από τις προσπάθειες του Υπουργείου Παιδείας να εφαρμόσει το μνημόνιο, παραπλανώντας για το αντίθετο. Για παράδειγμα, αυτές τις μέρες υποστηρίζει το υπουργείο ότι στην επιλογή των νέων διευθυντών θα λαμβάνεται υπόψη η γνώμη των εκπαιδευτικών, στην πραγματικότητα όμως έχει ήδη επιλέξει τους διευθυντές που είναι πρόθυμοι να εφαρμόσουν την πολιτική του, ενώ η γνωμοδότηση των εκπαιδευτικών και όχι του συλλόγου διδασκόντων (εξαιρώντας τους αναπληρωτές) δεν είναι τίποτε άλλο από τη συμπλήρωση φύλλων «αξιολόγησης» τελικά.
Ενόψει αυτής της διαδικασίας, σε όλα τα σχολεία έχει προκηρυχθεί απεργία-αποχή από τη ΔΟΕ και την ΑΔΕΔΥ και υπάρχει έτοιμο πρακτικό άρνησης συμμετοχής, ενώ στο σύλλογο του Αριστοτέλη (ευρύτερο κέντρο Αθήνας) τα 44 από τα 58 σχολεία έχουν αποφασίσει να συμμετάσχουν στην απεργία-αποχή.
Να σημειωθεί ότι στο ΔΣ της ΟΛΜΕ (καθηγητές δευτεροβάθμιας) στο ζήτημα της επιλογής διευθυντών μέσω «αξιολόγησης», οι αριστερές παρατάξεις ΑΡΕΝ, ΠΑΜΕ, Παρεμβάσεις κατέθεσαν κοινή πρόταση. Ενώ η πλειοψηφία ΣΥΝΕΚ-ΣΥΡΙΖΑ και ΔΑΚΕ, κάνοντας πλάτες για άλλη μια φορά στο υπουργείο, αρνήθηκαν να ψηφίσουν κάτι εναντίον της αξιολόγησης. Οι αντιστάσεις που εμφανίζονται ήδη και θα υπάρχουν και το επόμενο διάστημα, αν δοθούν με ενότητα της συνδικαλιστικής Αριστεράς, θα μπορέσουν να μας οδηγήσουν σε μεγάλες κεντρικές μάχες.
Δίχρονη προσχολική αγωγή
Άλλη μια τέτοια μάχη είναι και η υπεράσπιση της δίχρονης προσχολικής αγωγής. Ο ίδιος ο Α. Τσίπρας προκλητικά εξήγγειλε την καθιέρωσή της, χωρίς όμως να ορίζει το πότε και χωρίς, βέβαια, να πει κουβέντα για τις απαραίτητες προσλήψεις και τη δημιουργία νέων νηπιαγωγείων, μια κατάσταση που οδηγεί κατευθείαν στους ιδιώτες. Γι’ αυτό και έγινε συγκέντρωση διαμαρτυρίας από την ΔΟΕ την Παρασκευή 16 Ιουνίου στην Κλαυθμώνος, που κύριο χαρακτηριστικό της είχε τη συσπείρωση των εκπαιδευτικών με τα πανό των τοπικών συλλόγων τους.
Η αντιμετώπιση του ζητήματος πρέπει να αποφύγει την παγίδα της συντεχνιακής κόντρας μεταξύ εργαζομένων, που δεν θα βοηθήσει κανέναν τελικά. Για την κυβέρνηση και τους ιδιώτες που καραδοκούν θα είναι «βολικό» να μπουν σε μια αντιπαράθεση οι εργαζόμενοι στους παιδικούς σταθμούς με τους νηπιαγωγούς κι αυτό θα γίνει, αν αφεθεί η πρωτοβουλία των κινήσεων στην ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ, αλλά δυστυχώς και σε ένα κομμάτι των Παρεμβάσεων. Η λύση βρίσκεται στη θέση του ΜΕΤΑ και της ΑΔΕΔΥ, που λαμβάνει υπόψη της την υπάρχουσα κατάσταση και εξασφαλίζει θέσεις εργασίας για όλους τους εργαζόμενους (όπου κι αν δουλεύουν τώρα) και θέσεις σε δημόσιους παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία για όλα τα παιδιά.
Εδώ γίνεται ακόμα πιο ορατή η αναγκαιότητα της συνέχισης της προσπάθειας της Πρωτοβουλίας Ανεξάρτητων Εκπαιδευτικών τόσο στο συνέδριο της ΔΟΕ, όσο και μετά. Βασικό στοιχείο θα είναι το ενωτικό κάλεσμα στις ριζοσπαστικές δυνάμεις για κοινό ψηφοδέλτιο, ώστε να μην ανατραπούν προς το χειρότερο οι συσχετισμοί στο ΔΣ της ΔΟΕ για την Αριστερά και το κίνημα (όπως πρόσφατα συνέβη στην ΑΔΕΔΥ).
Οι κινηματικές προτάσεις για τον σχεδιασμό της επόμενης σχολικής χρονιάς είναι απαραίτητο να αποφύγουν την παγίδα του σεχταρισμού, του υποκειμενισμού και του συντεχνιασμού κι έτσι βασικό για μας είναι να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα όλων των εκπαιδευτικών, μόνιμων, αναπληρωτών, ειδικοτήτων, νηπιαγωγών και της ειδικής αγωγής, στην προσπάθεια να λειτουργήσουν όλα τα σχολεία κανονικά, χωρίς κενά και με όλες τις υποστηρικτικές δομές για όλα τα παιδιά, εντάσσοντας στις διεκδικήσεις μας και την κανονική φοίτηση των προσφυγόπουλων, χωρίς διακρίσεις και ξεχωριστά ωράρια. Όλες οι προσπάθειές μας υπόκεινται σε ένα στόχο: Την ανατροπή των μνημονίων στην εκπαίδευση και την κοινωνία.