Η περιπέτεια της Ηριάννας αποκαλύπτει ένα εκδικητικό κράτος που απειλεί όποιον δεν «συμμορφώνεται» με οποιονδήποτε τρόπο
Την Παρασκευή 14/7 πραγματοποιήθηκε στην πλατεία Συντάγματος συγκέντρωση αλληλεγγύης για την Ηριάννα Β.Λ., με σύνθημα «Εμείς επιλέγουμε με ποιους θα ζήσουμε – Στις 17/7 παίρνουμε την Ηριάννα πίσω».
Πλήθος κόσμου έδωσε το «παρών» προκειμένου να δηλώσει την αλληλεγγύη του και τη συμπαράστασή του προς την Ηριάννα, αλλά και την αντίθεσή του μπροστά στην ολοφάνερη κατασκευή ενός σαθρού κατηγορητηρίου, μπροστά στην καταφανή αυθαιρεσία και μονομέρεια της αστικής δικαιοσύνης.
Η Ηριάννα κατηγορήθηκε σε πρώτο βαθμό και καταδικάστηκε τελικώς από το Β’ Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων σε 13 χρόνια κάθειρξη, για πράξεις που περίτρανα αποδεικνύεται ότι δεν διέπραξε. Ένα κατηγορητήριο βασισμένο σε ένα κατεστραμμένο δείγμα DNA και καμία απόδειξη ενοχής καταδεικνύουν ότι η απόδειξη που χρειαζόταν, η κατά τα άλλα «τυφλή δικαιοσύνη», για να καταδικάσει την Ηριάννα, ήταν το γεγονός ότι είναι μια γυναίκα που συμμετέχει στο κίνημα, μια γυναίκα που ερωτεύθηκε χωρίς να προβεί στον έλεγχο των κοινωνικών φρονημάτων και συναναστροφών του συντρόφου της. Και αυτός ήταν ένας από τους πρωτεύοντες και βασικούς λόγους που σύσσωμο το κίνημα εξέφρασε την αλληλεγγύη και τη συμπαράστασή του προς την Ηριάννα. Στο πρόσωπο της Ηριάννας εκφράστηκε όλη η αγανάκτηση και η οργή απέναντι στη διάλυση και το τσάκισμα των κοινωνικών αγώνων, απέναντι στην κρατική καταστολή, απέναντι στις ανεξέλεγκτες διώξεις αγωνιστών-τριών, απέναντι στην περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.
Το απόγευμα της Παρασκευής το βασικό αίτημα όλων όσων συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Συντάγματος ήταν ένα: Άμεση αθώωση και απελευθέρωση της Ηριάννας Β.Λ. Πίσω από αυτό το σύνθημα ωστόσο κρυβόταν η βαθιά ανάγκη όλων να παλέψουν απέναντι σε ένα σύστημα που δεν διστάζει να εξαθλιώσει και να καταδικάσει αβίαστα όποιον-α δρα ή σκέφτεται διαφορετικά. Το παρόν στη συγκέντρωση έδωσαν συλλογικότητες και δυνάμεις της Αριστεράς και του αναρχικού και αντιεξουσιαστικού χώρου.
Τη Δευτέρα 17/7 ενώπιον του Πενταμελούς Εφετείου Αναστολών της Αθήνας συζητήθηκε η αίτηση αναστολής εκτέλεσης της ποινής των 13 ετών κάθειρξης που επιβλήθηκε στην Ηριάννα. Δίπλα της εκατοντάδες αλληλέγγυοι-ες συμπαραστάθηκαν στο δίκαιο αίτημά της για άμεση, οριστική και αμετάκλητη αθώωση. Η αίθουσα και ο προθάλαμος του δικαστηρίου πλημμύρισαν από αλληλέγγυους-ες, που έδωσαν ηχηρά το στίγμα τους στο Εφετείο ως συνέχεια της μαζικής συμπαράστασης που πραγματοποιήθηκε στην πλατεία Συντάγματος το απόγευμα της Παρασκευής. Μάλιστα, ήταν τόσο μαζική η προσέλευση, που η έδρα ζήτησε την απομάκρυνση όσων δεν χωρούσαν στην αίθουσα του δικαστηρίου, υπό την προκλητική απειλή αναβολής της δίκης για τον ερχόμενο χειμώνα.
Η εκδίκαση ωστόσο της αναστολής πραγματοποιήθηκε, παρά τους φόβους που κυριαρχούσαν για τη μη εξέταση της υπόθεσης λόγω της αδικαιολόγητης καθυστέρησης από πλευράς της δικαστού να γράψει το σκεπτικό της δικαστικής απόφασης, παρακωλύοντας έτσι την καθαρογραφή της απόφασης. Κατά την εισαγγελική πρόταση ζητήθηκε η απόρριψη της αίτησης αναστολής με την αιτιολογία ότι κρίνεται πιθανή η τέλεση νέων αδικημάτων. Η αγόρευση όμως του συνηγόρου της Ηριάννας δεν άφησε κανένα περιθώριο αμφισβήτησης του αιτήματος αναστολής εκτέλεσης της ποινής της.
Το Πενταμελές Εφετείο Αναστολών, πλήρως εναρμονισμένο με την πρόταση του Εισαγγελέα, προχώρησε τελικώς στην απόρριψη της αίτησης αναστολής της Ηριάννας και του συγκατηγορούμενού της για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση Περικλή.
Αυτή η δικαστική κρίση είναι αποτέλεσμα της υποκρισίας και του ραγιαδισμού της αστικής δικαιοσύνης. Μιας δικαιοσύνης που εθελοτυφλεί παίρνοντας σαφή θέση υπέρ των από πάνω, που καταδικάζει κάθε αγωνιζόμενο-η ακόμη και αν τα κατηγορητήρια δεν ευσταθούν, που κρίνει παράνομες τις απεργίες εργαζομένων, μιας δικαιοσύνης που προς την κατεύθυνση που δίνει η εκάστοτε κυβέρνηση επισφραγίζει την αποσάθρωση των εργασιακών δικαιωμάτων, που δεν διστάζει να συνταχθεί πλήρως με την περιστολή δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, που δεν έχει κανένα πρόβλημα με τη βάναυση πολιτική των μνημονίων, που απέναντι στην εξαθλίωση και τη φτωχοποίηση της κοινωνίας έχει να προβάλει την καταδίκη μιας 29χρονης γυναίκας που το μόνο πράγμα που έκανε ήταν να αμφισβητήσει την «κανονικότητά» τους.
Στο πρόσωπο της Ηριάννας βλέπουν ακόμη έναν εσωτερικό εχθρό. Όπως είδαν τον Τ. Θεοφίλου, όπως είδαν τους απεργούς που πλήττονται από τις μνημονιακές πολιτικές, όπως είδαν όλους εκείνους τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες που μάχονται ενάντια στην καταβαράθρωση των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Το αστικό κράτος μπορεί με λύσσα και μανία να καταδικάσει, να ασκήσει διώξεις, να οξύνει την επίθεσή του απέναντι σε κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι της κοινωνίας.
Η υπόθεση της Ηριάννας δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό και για το λόγο αυτό είναι δικό μας καθήκον να συνεχίσουμε με αλληλεγγύη να στηρίζουμε κάθε τέτοια υπόθεση. Εκεί που η δικαιοσύνη και η αντιτρομοκρατική βλέπουν τον εσωτερικό εχθρό, εμείς θα βλέπουμε αγωνιστές και αγωνίστριες και θα ορθώνουμε ανάστημα, παλεύοντας ενάντια στην καταστολή και τον αυταρχισμό.