Νέα από τους εργατικούς χώρους
Αντιμνημονιακές διαδηλώσεις στα εγκαίνια της ΔΕΘ
Του Νίκου ΑναστασιάδηΈγιναν και φέτος οι προγραμματισμένες διαδηλώσεις ενόψει των εγκαινίων της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης. Τα μνημόνια και η κυβερνητική πολιτική βρέθηκαν στο κέντρο της κριτικής των διαδηλωτών που συνολικά ξεπέρασαν τις 10.000. Τρεις πορείες έγιναν στην πόλη: Τα συνδικάτα συγκεντρώθηκαν στο άγαλμα Βενιζέλου. Η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ, το ΕΚΘ, η ΕΔΟΘ, η ΟΛΜΕ, η ΠΟΕΔΗΝ, η ΠΟΕ-ΟΤΑ, τα Λιπάσματα Καβάλας και πολλά ακόμα πρωτοβάθμια σωματεία βρίσκονταν εκεί.
Την πορεία των συνδικάτων ακολούθησαν αφήνοντας αρκετή απόσταση, μη θέλοντας να ταυτιστούν με τις ηγεσίες τους αλλά ταυτόχρονα να υπηρετήσουν και τη λογική ότι μόνο με τα συνδικάτα μπορεί να οργανωθεί η αντίσταση, το Μέτωπο Ταξικής Ανατροπής, η συνδικαλιστική παράταξη Αγωνιστική Ριζοσπαστική Ενότητα ΕΔΟΘ, η Αντεπίθεση των Εργαζομένων. Στην ίδια προσυγκέντρωση καλούσαν η Λαϊκή Ενότητα και η Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας.
Το ΠΑΜΕ με τη σειρά του είχε χώρο συγκέντρωσης την πλατεία Αριστοτέλους, όπου άλλωστε καλούσε και το ΚΚΕ.
Στην Καμάρα τέλος καλούσαν ο Σύλλογος Δασκάλων Λαγκαδά, το Σωματείο Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Θεσσαλονίκης, το Σωματείο Εργαζομένων ΒΙΟΜΕ, οι Επιτροπές Αγώνα Θεσσαλονίκης και Χαλκιδικής ενάντια στην εξόρυξη χρυσού. Ακόμα καλούσαν το Δίκτυο ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων, η Attack Βέροιας, η Λάντζα σε επισιτισμό/τουρισμό, η Λαϊκή Συνέλευση δυτικών συνοικιών, η Κίνηση Πολιτών Χορτιάτη, η ΑΤΕ ΕΚΑ.
Επίσης, στην Καμάρα καλούσαν η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΚΚΕ μ-λ, το ΕΕΚ, το Ξεκίνημα, το Δίκτυο για τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα, η Δικτύωση Ριζοσπαστικής Αριστεράς, η ΟΝΡΑ, η ΑΡΚ , και συλλογικότητες του αντιεξουσιαστικού χώρου.
Οι διαδηλώσεις κύλησαν ήρεμα. Στην είσοδο της ΔΕΘ το μπλοκ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ επιχείρησε να εισέλθει στον αποκλεισμένο χώρο αλλά απωθήθηκε από την αστυνομία. Οι διαδηλωτές της Λαϊκής Ενότητας απαίτησαν από το ραδιόφωνο της ΕΡΤ3 να δώσουν ζωντανή συνέντευξη την ώρα της διαδήλωσης κάτι που κάτω από την πίεσή τους αποδέχτηκε η διεύθυνση του ραδιοφώνου.
Η διαδήλωση της ΔΕΘ για μια ακόμη φορά σίγουρα δεν θύμιζε τις διαδηλώσεις πριν από την αναρρίχηση του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Αυτό δείχνει και το πρόβλημα που έχει δημιουργήσει στον κόσμο της αντίστασης η προδοσία της ηγεσίας του. Δείχνει όμως ακόμα και την άρνηση των ηγεσιών των συνδικάτων να παίξουν το ρόλο τους οργανώνοντας την αντίσταση στα μνημόνια και κινητοποιώντας τον κόσμο τους. Πρόβλημα είναι επίσης οι διαφορετικές προσεγγίσεις των δυνάμεων της Αριστεράς, που φαίνονται από τις διαφορετικές προσυγκεντρώσεις, και έχουν να κάνουν με την αντίληψη για τη σημασία των συνδικάτων, τον τρόπο δουλειάς μέσα στον κόσμο, το χαρακτήρα της συνεργασίας ανάμεσά τους αλλά και το αν δέχονται ή όχι την αναγκαιότητα για μια ενότητα σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο.
Σε μια εποχή που η επίθεση στον κόσμο της εργασίας είναι καθημερινή και ο ένας νόμος που ψηφίζεται είναι πιο φιλοεργοδοτικός από τον άλλο, η ανάγκη να ανοίξει ξανά ο δρόμος προς την ανατροπή των μνημονίων και της λιτότητας είναι μεγαλύτερη από ποτέ. Οι αγώνες των εργαζομένων είναι όπως πάντα άλλωστε το ζωντανό εκείνο κοινωνικό στοιχείο, που μπορεί να κάνει τη διαφορά και να βοηθήσει την Αριστερά να βρει τον τρόπο να δώσει τις απαντήσεις που χρειάζεται η εργατική τάξη και η κοινωνία!
Ολοκληρώνεται το ξεπούλημα της ΤΡΑΙΝΟΣΕ
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ξεπερνάει κάθε όριο προκειμένου να υλοποιήσει τις μνημονιακές δεσμεύσεις της για ιδιωτικοποίηση δημόσιων οργανισμών. Γι’ αυτόν το λόγο διοργανώνει φιέστα την Πέμπτη 14 Σεπτέμβρη για το ξεπούλημα της ΤΡΑΙΝΟΣΕ (θυγατρική του ΟΣΕ) στην ιταλική «Ferrovie dello stato Italiane», δηλαδή την ολοκλήρωση της ιδιωτικοποίησης του σιδηροδρομικού δικτύου μεταφορών της χώρας, στην Κέρκυρα. Σε ένα νησί δηλαδή που ουδεμία σχέση με σιδηρόδρομο έχει.
Η κυβέρνηση βρήκε τη μεγάλη ευκαιρία να υπογράψει το ξεπούλημα της ΤΡΑΙΝΟΣΕ χωρίς να έχει να αντιμετωπίσει τους εργαζόμενους στον σιδηρόδρομο, που παρ’ όλα αυτά την ίδια μέρα πραγματοποιούν 24ωρη απεργία και συγκέντρωση έξω από το κεντρικό κτίριο του ΟΣΕ, στην Αθήνα.
Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ είναι μια εταιρεία-φιλέτο, καθώς μόνο από τις εμπορευματικές μεταφορές που γίνονται από το Λιμένα Νέου Ικονίου προς Κεντρική Ευρώπη αλλά και από τις συμφωνίες που έγιναν για φορτία που αφορούν τον Διαδριατικό Αγωγό (ΤΑΡ) τα κέρδη της αναμένεται να εκτιναχθούν.
Ταυτόχρονα, με την ολοκλήρωση στα μέσα Νοέμβρη των έργων του νέου τμήματος της γραμμής Αθήνα-Θεσσαλονίκη, ανάμεσα σε Τιθορέα και Λιανοκλάδι, ο χρόνος του συγκεκριμένου δρομολογίου θα μειωθεί σε 4,5 ώρες. Το ξεπούλημα της ΤΡΑΙΝΟΣΕ γίνεται δηλαδή σε μια στιγμή που τα έργα υποδομής έχουν προετοιμάσει έναν οργανισμό που θα μπορούσε, εξυπηρετώντας με φθηνά εισιτήρια τα χτυπημένα από την κρίση λαϊκά στρώματα, να οδηγεί με ταχύτητα και ασφάλεια σε πολλά σημεία στη χώρα και να αποφέρει και έσοδα στο Δημόσιο.
Κινητοποιήσεις στον ΗΣΑΠ
Κινητοποιήσεις πραγματοποιούν οι εργαζόμενοι στον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο (Γραμμή 1 της ΣΤΑΣΥ). Οι εργαζόμενοι πραγματοποίησαν στάση εργασίας την Τρίτη 12 Σεπτέμβρη και συνεχίζουν με στάση εργασίας και την Παρασκευή 15 Σεπτέμβρη.
Κύριο αίτημά τους είναι να σταματήσουν άμεσα οι μετακινήσεις, τοποθετήσεις και προαγωγές που γίνονται με το αδιαφανές και αναξιοκρατικό σύστημα της προφορικής συνέντευξης. Ούτε λίγο ούτε πολύ, τους τελευταίους 10 μήνες, η διοίκηση της ΣΤΑΣΥ με την ανοχή της κυβέρνησης οργιάζει. Από το Νοέμβρη του 2016 ως και τον Αύγουστο του 2017 έχουν εκδοθεί 150 πράξεις που αφορούν μετακινήσεις, τοποθετήσεις ή προαγωγές υπαλλήλων. Πράξεις που κανονικά πρέπει να ακυρωθούν ή να επανεξεταστούν.
Η προφορική συνέντευξη ως αποκλειστική μέθοδος γι’ αυτές τις διοικητικές πράξεις αποτελεί κατά κανόνα ρουσφετολογικό τρόπο ανάδειξης των υπαλλήλων εκείνων που μπορούν να στηρίξουν τις αντεργατικές πολιτικές της κυβέρνησης και της κάθε διοίκησης του οργανισμού. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιθυμεί να έχει έναν στρατό αποφασισμένο να στηρίξει όλες τις μνημονιακές επιλογές της, ακόμη και την ιδιωτικοποίηση του ηλεκτρικού, αν αυτό χρειαστεί, και σίγουρα τις μη προσλήψεις προσωπικού για την κάλυψη των κενών θέσεων ώστε οι συρμοί του ηλεκτρικού να λειτουργούν με επάρκεια, ασφάλεια και ταχύτητα.
Με αφορμή τη διεκδίκηση για αλλαγή της «μηχανής» που έχουν στήσει οι διοικούντες τον οργανισμό και η κυβέρνηση, οι εργαζόμενοι απαιτούν τη ριζική αλλαγή του Κανονισμού Εσωτερικής Οργάνωσης & Λειτουργίας, ώστε να διασφαλίζονται οι θέσεις εργασίας και να καθορίζεται με αδιάβλητες διαδικασίες η εργασία και εξέλιξη όλων των εργαζομένων και η καταγραφή των κενών θέσεων εργασίας.
Μετά τις δύο προειδοποιητικές στάσεις εργασίας θα αποφασίσουν για το πώς θα συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις τους.
Λουκέτα και απολύσεις στο ΕΛΙΝΥΑΕ;
Σε μια περίοδο που τα θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα αυξάνονται κατακόρυφα, με 18 νεκρούς εργαζόμενους τους τελευταίους δυόμιση μήνες, οι εργοδότες αποφάσισαν να δείξουν το στυγνό τους πρόσωπο και με εισήγηση που κατέθεσαν οι εκπρόσωποί τους στο ΕΛΙΝΥΑΕ (Ελληνικό Ινστιτούτο Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας) απαιτούν τη διακοπή λειτουργίας των παραρτημάτων του Ινστιτούτου σε Κρήτη, Κομοτηνή, Τρίπολη και Βόλο.
Αν η εισήγησή τους γίνει δεκτή από το ΔΣ του Ινστιτούτου, τότε δεκάδες εργαζόμενοι θα απολυθούν, ενώ σημαντικά τμήματα της χώρας θα έχουν εργοδότες του ιδιωτικού τομέα που ασύδοτα θα απασχολούν εργαζόμενους χωρίς να τηρούν τα μέτρα ασφάλειας και υγιεινής. Η ΓΣΕΕ που έχει εκπροσώπους της στο ΔΣ του Ινστιτούτου χρειάζεται άμεσα να πάρει πρωτοβουλίες για να μην κλείσουν τα υποκαταστήματα.
Πρωτοβουλίες χωρίς αυταπάτες ότι πρόκειται οι εργοδότες να δεσμευτούν σοβαρά για να υπάρξει πραγματικός έλεγχος και προστασία των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς αν δεν δραστηριοποιηθούν πάνω σε αυτό τα συνδικάτα και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι.
Άλλωστε το ΕΛΙΝΥΑΕ είχε κυρίως γνωμοδοτικό ρόλο και αυτός από τα πράγματα αποδεικνύεται ότι δεν είναι επαρκής για να βελτιωθούν οι συνθήκες εργασίας. Σύμφωνα μάλιστα με έρευνα που δημοσιεύει κάθε χρόνο το «InterNations», ένα δίκτυο 2,8 εκατ. εργαζομένων φοιτητών και συνταξιούχων που εργάζονται, σπουδάζουν και ζουν σε άλλη χώρα από αυτήν που μεγάλωσαν, η Ελλάδα είναι η χειρότερη χώρα στον κόσμο σε ό,τι αφορά την ασφάλεια εργασίας. Ενώ στη χειρότερη δεκάδα είναι ακόμη οι Κουβέιτ, Νιγηρία, Βραζιλία, Σαουδική Αραβία, Ιταλία, Ουκρανία, Κατάρ, Ινδία και Τουρκία.
Η φιλομνημονιακή ηγεσία της ΓΣΕΕ θα δείξει αν θα χρεωθεί ακόμη και τις απολύσεις «δικών» της στην ουσία εργαζομένων, ή αν θα συνταχθεί μαζί με το σωματείο τους στον αγώνα που θα δώσουν με στάσεις εργασίας, απεργίες και συγκεντρώσεις, διεκδικώντας όχι μόνο να μην περάσουν τα λουκέτα και οι απολύσεις, αλλά και τη σταθερή καταβολή της μισθοδοσίας τους. Κυρίαρχο αίτημα που χρειάζεται να χρησιμοποιηθεί μαζικά από το σύνολο των συνδικάτων του ιδιωτικού τομέα είναι το πέρασμα του πλήρους ελέγχου του Ινστιτούτου στα συνδικάτα με αποπομπή των εκπροσώπων των εργοδοτών, ώστε να υπάρχει πραγματικός έλεγχος των συνθηκών ασφάλειας και υγιεινής των εργαζομένων, με στόχο την προσπάθεια να εκμηδενιστούν τα εργατικά ατυχήματα.