Οξύνεται η ένταση στην Κορέα, με φόντο τα πυρηνικά

Κάθε φορά που σε διεθνές επίπεδο εκτοξεύονται μια σειρά από απειλές συνοδευόμενες από στρατιωτικές δοκιμές, ανοίγει ένα ευρύ φάσμα σεναρίων που μόνο θετικά μηνύματα δεν προμηνύει για τους λαούς και τη συνύπαρξή τους.
Η παρούσα κρίση
Η δοκιμή της ισχυρής βόμβας υδρογόνου από τη Βόρεια Κορέα στις 3 Σεπτέμβρη είναι το τελευταίο δείγμα μιας σειράς προειδοποιήσεων της Πιονγιάνγκ, η οποία άναψε και πάλι τη συζήτηση σχετικά με την κλιμάκωση της έντασης στην περιοχή. Βέβαια, πριν από αυτήν τη δοκιμή είχε προηγηθεί ένας καυτός Αύγουστος, με τον Ντόναλντ Τραμπ να δηλώνει στις αρχές του μήνα ότι η Βόρεια Κορέα θα βρεθεί αντιμέτωπη με «φωτιά και οργή που ο κόσμος δεν έχει δει ποτέ πριν» στον απόηχο των δηλώσεων του Κιμ Γιονγκ Ουν ότι η χώρα του είναι έτοιμη να δώσει στην Ουάσινγκτον ένα «σκληρό μάθημα» στην περίπτωση που οι ΗΠΑ αναλάβουν στρατιωτική δράση εναντίον της. 
Σε αντίθεση όμως με τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, που ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειάς του δήλωσε ότι «δεν πρόκειται να ανεχθεί ο πρόεδρος των ΗΠΑ το να είναι σε θέση η Βόρεια Κορέα να απειλήσει τις ΗΠΑ», συνεχίζοντας ότι στην αντιμετώπιση της κατάστασης περιλαμβάνεται και «η στρατιωτική επιλογή», την ίδια ώρα η Βόρεια Κορέα φαίνεται πως υπολογίζει περισσότερο σε έναν πόλεμο εντυπώσεων παρά σε έναν πραγματικό πόλεμο. Αυτό το επιβεβαιώνει και το επίσημο ειδησεογραφικό πρακτορείο της Β. Κορέας KCNA, τονίζοντας ότι «ο Κιμ θα περιμένει και θα αξιολογήσει την ηλίθια συμπεριφορά του Τραμπ πριν αποφασίσει την εκτόξευση πυραύλων».
Η κύρια ανησυχία βρίσκεται στη Νότια Κορέα και την Ιαπωνία, που γνωρίζουν ότι σε ενδεχόμενο πόλεμο αποτελούν τον κύριο στόχο βομβιστικής επίθεσης. Ο πρόεδρος της Νότιας Κορέας, ενώ αρχικά είχε θορυβηθεί από τη μονομερή κλιμάκωση της έντασης από τον Ντόναλντ Τραμπ χωρίς να υπολογίζει τις πιθανές επιπτώσεις για τη Νότια Κορέα, τελικά μπήκε στο χορό των πολεμικών ετοιμασιών παίρνοντας το πράσινο φως από τις ΗΠΑ για την αναβάθμιση των οπλικών συστημάτων της. Στην ίδια γραμμή εντάχθηκε και η Ιαπωνία, με τη δήλωση του νέου υπουργού Άμυνας ότι «η Ιαπωνία έχει το δικαίωμα να καταρρίψει βορειοκορεάτικους πυραύλους αν κατευθυνθούν προς το Γκουάμ».
Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η στάση της Κίνας. Η Κίνα αφήνει να εννοηθεί ότι θα διατηρήσει στάση ουδετερότητας σε ενδεχόμενο όξυνσης της κρίσης στην περιοχή, στέλνοντας όμως μήνυμα ότι θα εμποδίσει πιθανή προσπάθεια ανατροπής του καθεστώτος της Βόρειας Κορέας. Κάτι τέτοιο παραπέμπει σε έναν νέο πόλεμο ανάλογο με εκείνον της Κορέας του 1950-1953.
Η παντοδυναμία του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού
Το επιχείρημα του «αμυντικού πολέμου» από το πολιτικό και μιντιακό κατεστημένο των ΗΠΑ είναι το λιγότερο φαιδρό. Το πυρηνικό οπλοστάσιο των ΗΠΑ είναι 700 φορές μεγαλύτερο από αυτό της Βόρειας Κορέας, οι ΗΠΑ διαθέτουν 6800 πυρηνικές κεφαλές την ώρα που η Βόρεια Κορέα έχει 10, ενώ μόνο οι ΗΠΑ έχουν σκοτώσει ανθρώπους με πυρηνικά όπλα κατά τη διάρκεια πολέμου όταν εξουδετέρωσαν τις ιαπωνικές πόλεις Χιροσίμα και Ναγκασάκι το 1945. Επί του παρόντος, οι ΗΠΑ διαθέτουν περίπου 1400 ενεργά στρατηγικά όπλα με πυραύλους σε αεροσκάφη και υποβρύχια, την ώρα που η Βόρεια Κορέα προσπαθεί να φτιάξει έναν πύραυλο εργασίας, ενώ οι ΗΠΑ διαθέτουν επίσης 920 πυραύλους σε 230 πλοία, με καθένα να έχει καταστροφική δύναμη ισοδύναμη με πολλές Χιροσίμα...
Είναι σαφές ότι ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός είναι κυρίαρχος. Η στάση της Βόρειας Κορέας είναι η αντίδραση σε μια σειρά ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, κυρίως των ΗΠΑ, στην κορεατική χερσόνησο και των αναρίθμητων εγκλημάτων που έχουν διαπραχθεί εκεί στο παρελθόν. Η διαχρονική στάση των ΗΠΑ απέναντι στη Βόρεια Κορέα ήταν εγκληματική. Οι βομβαρδισμοί με 32.000 ναπάλμ στον κορεατικό πόλεμο, οι εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί, η καταστροφή των υδροηλεκτρικών και αρδευτικών φραγμάτων, ο τερατώδης λιμός και το εμπάργκο είναι μερικά από αυτά που καλλιεργούν έντονο αντιαμερικανισμό και δίνουν πάτημα στην εθνικιστική ανύψωση των Βορειοκορεατών. Η εγκατάσταση πυραυλικών συστημάτων περιμετρικά της χώρας από τις ΗΠΑ ήταν ένας ακόμη λόγος οπλικής οχύρωσης της Βόρειας Κορέας.
Η Βόρεια Κορέα δεν είναι η απάντηση
Η εγκληματική φύση του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να δώσει άλλοθι σε ένα αυταρχικό κρατικοκαπιταλιστικό καθεστώς όπως αυτό της Βόρειας Κορέας. Ένα καθεστώς που το βιοτικό επίπεδο του λαού του είναι πολύ χαμηλό, παρουσιάζοντας βασικές ελλείψεις ακόμη και σε τρόφιμα την ώρα που οι εργάτες του χύνουν αίμα και ιδρώτα για την παραγωγή πυρηνικών όπλων. Δεν μπορεί να έχει καμία σχέση με κομουνισμό ένα τέτοιο κράτος, που αποθεώνει τον δικτάτορα ηγέτη του και τους προγόνους του μέσα σε μια μιλιταριστική έξαρση την ώρα που δεν εξυπηρετούνται οι ανάγκες των ανθρώπων.
Η απάντηση στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό δεν βρίσκεται στις πυρηνικές κεφαλές του Κιμ Γιονγκ Ουν, αλλά στη μαχητική, ταξική και αντιπολεμική δράση της εργατικής τάξης σε κάθε κράτος. Ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός, όχι μέσα από τα όπλα που παράγει ο καπιταλισμός σε όλες τις εκδοχές του, αλλά μέσα από τους αγώνες και τις μάχες που δίνουν οι εργάτες και οι εργάτριες ενάντια στο κεφάλαιο και τα όπλα του. Η αποτροπή ενός δολοφονικού πολέμου για την ανθρωπότητα είναι πρώτιστο καθήκον αυτήν τη στιγμή. Η μαζική αντιπολεμική δράση από τα κάτω από τη Σεούλ μέχρι τη Νέα Υόρκη είναι η καλύτερη απάντηση στις σειρήνες του πολέμου που ενεργοποιούν οι καπιταλιστές και το πολιτικό τους προσωπικό.