Προαγωγές μόνο για απεργοσπάστες

Η «αξιολόγηση» των δημοσίων υπαλλήλων, ένα θέμα που «κανονικά» δεν θα ήταν «θέμα», έχει στριμώξει μια δεύτερη μνημονιακή κυβέρνηση, των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αυτήν τη φορά, μετά το φιάσκο του Μητσοτάκη, το 2014.
Η απεργία-αποχή από την «αξιολόγηση», που έχει κηρύξει η ΑΔΕΔΥ από τον προηγούμενο Μάρτιο και έχει ακολουθηθεί από το 90% περίπου των δημοσίων υπαλλήλων, ήταν απόφαση που δεν είχε ψηφιστεί ομόφωνα (η συνδικαλιστική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ δεν την είχε υποστηρίξει), ενώ στην πράξη υλοποιήθηκε επειδή οι δυνάμεις της Αριστεράς έδωσαν μεγάλο αγώνα για να γίνουν κατανοητές όλες οι παγίδες του νόμου 4369/2016 και οι πολιτικο-οικονομικοί στόχοι της κυβέρνησης, των δανειστών και του κεφαλαίου, πίσω από μια «απλή, δίκαιη κι αθώα» διαδικασία, όπως παρουσιαζόταν.
Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο δεν αντέδρασαν αυθόρμητα κι αυτόματα ενάντια στην «αξιολόγηση» γιατί είναι «τεμπέληδες και βολεμένοι», όπως συνειδητά διαδίδουν τα δημοσιογραφικά επιτελεία των συστημικών ΜΜΕ, οι δανειστές, η κυβέρνηση και τα κοράκια της «αγοράς» που θέλουν να λιανίσουν ό,τι κερδοφόρο έχει απομείνει στο Δημόσιο.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι χρειάστηκαν επιχειρήματα κι αποκαλύψεις για τα κρυφά σημεία του νόμου της «αξιολόγησης», γιατί δεν ήθελαν ούτε να κατηγορηθούν, ούτε να λουφάρουν.
Κι όταν η «στοχοθεσία», που η κυβέρνηση θέτει στους εργαζόμενους, είναι το μεγάλο ξεπούλημα των ίδιων των υπηρεσιών όπου δουλεύουν, και με βάση την επίτευξη αυτής της στοχοθεσίας θα «αξιολογούνται» οι υπάλληλοι, τότε η αντίδραση στην «αξιολόγηση» είναι σωστή και δίκαιη για όλη την κοινωνία που αλλιώς θα βρεθεί απροστάτευτη, μόνο με τους ιδιώτες σε κάθε της βήμα.
Όταν οι δανειστές, το ΔΝΤ κι η ΕΕ, ενδιαφέρονται διακαώς για την «αξιολόγηση» στο Δημόσιο και αποτελεί προαπαιτούμενο για την 3η αξιολόγηση (της κυβέρνησης αυτήν τη φορά), τότε, προφανώς, για καλό δεν είναι.
Όταν η «αξιολόγηση» περιλαμβάνει «αυτοαξιολόγηση δομών», όπως τα σχολεία και τα νοσοκομεία, σύμφωνα με την οποία όσα δεν πάρουν καλό βαθμό θα κλείσουν και στη θέση τους θα ανοίξουν ιδιωτικά, τότε ο κοινωνικός αυτοματισμός είναι πιο λογικό να σκοντάψει.
Αποχή
Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο είχαν πολλούς λόγους να συμμετέχουν στην απεργία-αποχή από την «αξιολόγηση» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κι ας ήταν οι πραγματικοί στόχοι καλύτερα κρυμμένοι σε σχέση με την άγαρμπη «αξιολόγηση» του Κυριάκου. Οι στόχοι ήταν ίδιοι: η διάλυση του Δημοσίου και η κατασκευή άλλοθι!
Η κυβέρνηση, έχοντας περάσει προ πολλού στο στρατόπεδο του πάλαι ποτέ MEGA του Πρετεντέρη, έχει ανοίξει τον ασκό του Αιόλου, δίνοντας το δικαίωμα στους κρατικοδίαιτους καπιταλιστές να κατασυκοφαντούν τους δημοσίους υπαλλήλους, αφού χρησιμοποιεί τη γλώσσα του Σαμαρά, έχοντας αγιοποιήσει τα αφεντικά του ιδιωτικού τομέα. Ενός ιδιωτικού τομέα που χρωστάει στην καλύτερη περίπτωση 2 μισθούς Βουλγαρίας στους εργαζόμενούς του, που τους έχει να δουλεύουν ανασφάλιστοι με αδήλωτες υπερωρίες και χωρίς υγιεινή κι ασφάλεια, που φεσώνει τους πάντες, αλλά περνάει ωραία (βλέπε Μαρινόπουλο, ΔΟΛ, Μπόμπολα κ.λπ.). 
Τρεις παρατάσεις έδωσε η κυβέρνηση για την ολοκλήρωση της «αξιολόγησης», αλλά στις 8 Αυγούστου εξέπνευσε άκαρπη κι η τελευταία. Κι η Όλγα Γεροβασίλη, υπό την πίεση των θεσμών, αναγκάστηκε να το παραδεχτεί και να ετοιμάσει «νέα μέτρα». 
Αφού λοιπόν δεν έπεισε, η κυβέρνηση δοκιμάζει τη μέθοδο των εκβιασμών και της τιμωρίας και με… καινοτόμες πρακτικές.
Η Γεροβασίλη δεν καταφεύγει στα δικαστήρια, όπως ο προκάτοχός της ΝΔ με υπουργό το Μητσοτάκη, αλλά κάνει κάτι χειρότερο: καταθέτει τροπολογία, σύμφωνα με την οποία, μόνο όσοι σπάσουν την απεργία-αποχή της ΑΔΕΔΥ και δεκάδων ομοσπονδιών και πρωτοβάθμιων σωματείων και υποταχτούν στις εντολές της κυβέρνησης θα μπορούν να γίνουν προϊστάμενοι και διευθυντές!
Και μάλιστα, ο βαθμός της «αξιολόγησης» δεν θα μετρήσει, αρκεί μόνο μια βεβαίωση της τήρησης των υποχρεώσεων από την οικεία Δ/νση Προσωπικού ή Διοικητικού για να γίνει κάποιος υποψήφιος προϊστάμενος. Κάτι σαν εκείνες τις… παλιές δηλώσεις φρονημάτων!
Η τροπολογία Γεροβασίλη προωθεί επιπροσθέτως τη λογική να περιφρονείς τους υφισταμένους σου, αν οι επιλογές τους εμποδίζουν την ανέλιξή σου. Γιατί προτρέπει τον προϊστάμενο να τους «αξιολογήσει» ακόμα κι αν οι ίδιοι αρνηθούν, λόγω της συμμετοχής τους στην απεργία-αποχή, να δώσουν οικειοθελώς τα στοιχεία τους στον προϊστάμενο.
Ποινικοποίηση
Όσο για τις επιφάσεις δημοκρατίας που τις είχαμε εντοπίσει και αναφέρει από την αρχή, όπως η «συμβουλευτική συνέντευξη» (άρθρο 19), η τροπολογία τη μετατρέπει σε προαιρετική, γιατί η κυβέρνηση της Γεροβασίλη βιάζεται να παραδώσει το Δημόσιο στους ιδιώτες «επενδυτές» και δεν έχει χρόνο για τέτοιες… πολυτέλειες τώρα. «Αξιολόγηση» όπως-όπως, να τελειώνουμε, είναι η φιλοσοφία της κυβέρνησης.
Αυτή η τροπολογία αποδεικνύει πιο ξεκάθαρα, αυτό που ο ίδιος ο νόμος 4369/2016 ήθελε να εισάγει: το Δημόσιο θα διοικείται μόνο από τους υπάκουους στο σύστημα, που θα είναι πρόθυμοι να υλοποιούν τις επιλογές της «αγοράς» και όχι του κοινωνικού συνόλου. 
Είναι τόσο κατάπτυστη η τροπολογία, που ανάγκασε όλες τις παρατάξεις, ακόμα και τις μνημονιακές και τις φίλιες στις «αγορές», να ψηφίσουν ομόφωνα την ανακοίνωση της ΑΔΕΔΥ, στην έκτακτη Εκτελεστική Επιτροπή της 8/9, που όπως γράφει «η Γεροβασίλη νομοθετεί την απεργοσπασία και… ποινικοποιεί τη συνδικαλιστική δράση, αφού δεν δίνει τη δυνατότητα σε όσους δεν συμπληρώσουν τα φύλλα αξιολόγησης, –επειδή συμμετέχουν στην απεργία-αποχή της ΑΔΕΔΥ– να συμμετέχουν στις κρίσεις των προϊσταμένων».
Μάχη
Η ΑΔΕΔΥ πρότεινε ένταση των αγωνιστικών κινητοποιήσεων, συνέχιση της απεργίας-αποχής, σύσκεψη όλων των ομοσπονδιών, συνελεύσεις και συσκέψεις στους χώρους δουλειάς με τη συμμετοχή των μελών της Εκτελεστικής Επιτροπής και του Γενικού Συμβουλίου και κινητοποίηση την ημέρα της ψήφισης αυτού του εκτρώματος.
Το ΜΕΤΑ έχει δώσει όλες του τις δυνάμεις στην επιτυχία της απεργίας-αποχής από την αρχή, όταν κάποιοι δίσταζαν ή διατύπωναν μεσοβέζικες απόψεις. Και επιμένει, σε σχετική ανακοίνωσή του, καλώντας «όλους τους εργαζόμενους να μην κάνουν κανένα βήμα πίσω. Καμιά συμμετοχή στην ψευτοαξιολόγηση που μοναδικό στόχο έχει την διάλυση του Δημοσίου, την εκχώρηση των υπηρεσιών σε ιδιώτες, τη δημιουργία μιας δεξαμενής “μετρίων υπαλλήλων” για να περάσει η μισθολογική κατηγοριοποίηση και η δημιουργία στρατιάς “υπάκουων” εργαζομένων. Καλεί την ΑΔΕΔΥ, τις ομοσπονδίες και τα συνδικάτα του Δημοσίου να εντείνουν τον αγώνα και την πάλη απέναντι σε αυτή την πολιτική.
Καλεί τους εργαζόμενους συνολικά να συμπαραταχθούν στον αγώνα των εργαζόμενων στο Δημόσιο απέναντι στις πολιτικές που θέλουν την πλήρη διάλυση του Δημοσίου και την εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αγαθών και υπηρεσιών».
Αυτή η μάχη αποτελεί κρίσιμο σημείο, όχι απλά για τα δικαιώματα των εργαζομένων, που δεν είναι καθόλου αμελητέα (όταν χάνονται εργασιακά δικαιώματα από έναν χώρο, τότε αντίστοιχα χτυπιούνται και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι, χαμηλώνει ο πήχης διεκδίκησης παντού). Αυτός ο αγώνας είναι για όλους μας, για να έχει το σύνολο της κοινωνίας δημόσιες υπηρεσίες, καλύτερες και δωρεάν και να μην πέφτει στα νύχια της «αγοράς».